چرا عطارد از بقیه سیارات سریع‌تر است؟
به گزارش خبرگزاری آنا، منظومه شمسی شامل هشت سیاره اصلی است که به دور خورشید گردش می‌کنند. این سیارات به دو گروه تقسیم می‌شوند. سیارات داخلی مانند عطارد، زهره، زمین و مریخ کوچک‌تر و سنگی هستند، در حالی که سیارات خارجی مانند مشتری، زحل، اورانوس و نپتون بزرگ‌تر و گازی‌اند. این تقسیم‌بندی بر اساس فاصله از خورشید و ترکیب مواد اولیه آنها شکل گرفته است.
{$sepehr_key_5073}
عطارد (Mercury)، نخستین سیاره منظومه شمسی از لحاظ فاصله تا خورشید و کوچک‌ترین آن از نظر اندازه است. این سیاره تنها کمی بزرگ‌تر از کره ماه بوده و قطری حدود ۴۸۷۹ کیلومتر دارد. این سیاره با سرعتی حدود ۴۷.۸۷ کیلومتر بر ثانیه به دور خورشید می‌چرخد و هر مدار خود را تنها در ۸۸ روز زمینی تکمیل می‌کند. این سرعت فوق‌العاده به دلیل نزدیکی به خورشید و قوانین گرانش نیوتنی توضیح داده می‌شود.
قوانین حرکت سیاره‌ای کپلر بیان می‌کند که سیارات نزدیک‌تر به خورشید سریع‌تر حرکت می‌کنند. گرانش خورشید نیرویی قوی‌تر بر عطارد اعمال می‌کند، زیرا فاصله میان عطارد و خورشید تنها ۵۸ میلیون کیلومتر است. این گرانش قوی، عطارد را مجبور می‌کند تا با سرعت بیشتری به دور خورشید حرکت کند تا در مدار خود باقی بماند.
عطارد به دلیل اندازه کوچک خود که تنها حدود یک‌سوم زمین است، جرم و نیروی گرانشی کمتری نسبت به سیارات بزرگ‌تر دارد. این جرم کم باعث کاهش تأثیر نیروی کشندی و مقاومت مداری می‌شود که به عطارد اجازه می‌دهد بدون افت محسوس سرعت، در مدار خود حرکت کند.
مدار عطارد بیضوی است. این مدار نیز باعث می‌شود سرعت عطارد در مدار خود متغیر باشد؛ در نزدیک‌ترین نقطه به خورشید سرعت آن به حداکثر می‌رسد و در دورترین نقطه کاهش می‌یابد. با این حال، میانگین سرعت آن همچنان بالاتر از سایر سیارات است.
برای مقایسه، زمین با سرعت مداری حدود ۲۹.۸ کیلومتر بر ثانیه حرکت می‌کند و هر مدار خود را در ۳۶۵ روز کامل می‌کند. در حالی که سیارات دورتر مانند مشتری با سرعتی بسیار کمتر، حدود ۱۳ کیلومتر بر ثانیه، حرکت می‌کنند. این اختلاف سرعت به طور مستقیم به فاصله هر سیاره از خورشید و تأثیر گرانشی آن بستگی دارد.
انتهای پیام/