آموزش به کودکان اوتیسم در مدارس استثنایی یا مدارس ویژه

به گزارش آنا، امروز ۱۳ آذر روز جهانی افراد دارای معلولیت است. این روز در سال ۱۹۹۹ با مضمون «امکان دسترسی برای همه» در هزاره جدید از سوی سازمان ملل متحد انتخاب شد.

بر اساس اعلام سازمان جهانی بهداشت تقریبا ۱۵ درصد هر جامعه‌ای را افراد دارای معلولیت تشکیل می‌دهند که در این میان بخشی از آن افرادی هستند که معلولیت آنها ناشی از یک بیماری اعم از مادرزادی یا غیر مادرزادی است. از جمله این افراد افراد مبتلا اوتیسم هستند که جمعیتی حدود ۸۰ هزار نفر را تشکیل می‌دهند.

این افراد اگرچه به عنوان بیماران خاص به رسمیت شناخته می‌شوند همزمان از جمله افراد دارای معلولیت بوده و بر اساس قانون حمایت از معلولان مصوب سال ۱۳۹۷ مشمول خدمات آموزشی، رفاهی و ... شوند، اگرچه آموزش به افراد طیف اوتیسم به ویژه کودکات اوتیستیک با توجه به شرایط آنها باید متفاوت از سایر کودکان دارای معلولیت که در مدارس استثنایی آموزش می‌بینند باشد.

دوگروه کودکان استثنایی در سراسر کشور وجود دارند که ۱۶ هزار و ۷۴۹ کودک در مدارس عادی و ۸۱ هزار و ۷۱۴ کودک نیز در مدارس استثنایی کشور تحصیل می‌کنند.
آمار تعداد فضا‌های آموزش و پرورش مدارس استثنایی به تفکیک استان که در سالنامه آماری ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۰ وزارت آموزش و پرورش منتشر شده است نشان می‌دهد که در سال ۱۴۰۰ حدود ۶۱۱ مدرسه استثنایی شهری در ایران وجود داشته است که در این میان تهران با ۶۲ مدرسه بیشترین تعداد را دارد.
از سوی دیگر در سال ۱۳۹۹ سید جواد حسینی رئیس وقت سازمان آموزش و پرورش استثنایی آمار دیگری ارائه داد که بر اساس آن دانش آموزان استثنایی در ۱۶۰۰ مدرسه استثنایی و۲۰ هزار مدرسه پذیرا مشغول به تحصیل هستند و ۸۰۵ مدرسه نیز به عنوان مدارس پشتیبان یاری دهنده مدارس پذیرا هستند، از این تعداد مدارس ۳۴ مدرسه شبانه روزی، ۴۸ مدرسه ویژه دانش آموزان طیف اوتیسم ۲۳ مدرسه خاص دانش آموزان نابینا و ۲۶ مدرسه ویژه دانش آموزان معلول جسمی حرکتی و ۱۰۰ مدرسه نیز خاص دانش آموزان آسیب دیده شنوایی است.

با این حال به نظر می‌رسد در حال حاضر هزار و ۷۰۰ مدرسه استثنایی در کشور وجود دارد که در برخی از این مدارس، کودکان طیف اوتیسم به صورت تلفیقی با سایر کودکان استثنایی و در برخی دیگر به صورت جداگانه آموزش می‌بینند. در تهران که بیشترین تراکم جمعیت شهری را داشته و جمعیت کودکان اوتیستیک طبیعتا بالاتر است حدود ۱۰ مدرسه ویژه این کودکان است که با توجه به تعداد بالای این کودکان این تعداد مدرسه جوابگوی آنها نبوده و با توجه به اینکه این کودکان آموزش ویژه‌تری نسبت به سایر کودکان استثنایی و یا دانش‌آموزان دیگر این مسأله اجحاف در حق این کودکان و خانواده‌های آنها است.

 با توجه به اینکه هنوز تعداد کافی مدارس برای کودکان اوتیسم وجود ندارد، ورود آنها با توجه به محدودیت منابع مالی دولتی برای تأسیس مدارس کودکات اوتیسم ضروری باشد، چنانکه بسیاری از مدارس استثنایی را همین افراد ساخته‌اند.