گذر از داروهای مخدر پایه برای کاهش دردهای شکمی مزمن

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری آنا، یک تیم تحقیقاتی به رهبری مارکوس موتنتالر شیمیدان دارویی در دانشگاه وین اتریش یک گروه جدید از از پیش‌دارو‌های پپتیدی خوراکی برای درمان درد مزمن شکم توسعه داده‌اند.

این نوآوری پیشگامانه یک راه‌حل ایمن و غیرمخدر برای شرایطی مانند سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) و بیماری‌های التهابی روده (IBD) ارائه می‌دهد که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

نتایج این تحقیق به‌تازگی در نسخه بین‌المللی مجله معتبر Angewandte Chemie منتشر شده است یک رویکرد نوآورانه در مدیریت درد را ارائه می‌دهد.

بر اساس این گزارش، دارو‌های فعلی که برای درمان درد مزمن شکم مورد استفاده قرار می‌گیرند، معمولاً به اپیوئید‌ها (دارو‌های بر پایه مخدر) وابسته هستند. با این حال، اپیوئید‌ها می‌توانند عوارض جانبی شدیدی مانند اعتیاد، تهوع و یبوست ایجاد کنند. علاوه بر این، این دارو‌ها بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر گذاشته و اغلب منجر به خستگی و خواب‌آلودگی می‌شوند که کیفیت زندگی افراد مبتلا را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
خطر اعتیاد مشکل‌ساز و به بحران جهانی اپیوئید‌ها دامن زده است. بنابراین، نیاز فوری به جایگزین‌هایی وجود دارد که این خطرات را به حداقل برسانند.

این رویکرد درمانی جدید، گیرنده‌های اکسی‌توسین در روده را هدف قرار می‌دهد. اکسی‌توسین به خاطر نقش آن در پیوند‌های اجتماعی به‌عنوان «هورمون عشق» شناخته می‌شود. با این حال این موضوع که اکسی توکسین می‌تواند بر درک درد تأثیر بگذارد کمتر شناخته شده است.
زمانی که هورمون پپتیدی اکسی‌توسین به این گیرنده‌ها متصل می‌شود، سیگنالی را فعال می‌کند که سیگنال‌های درد در روده را کاهش می‌دهد. مزیت این رویکرد این است که اثر آن مختص روده است و بنابراین خطر عوارض جانبی کمتری دارد، زیرا عمل آن غیرسیستمی و محدود به روده است.
خود اکسی‌توسین نمی‌تواند به‌صورت خوراکی مصرف شود، زیرا به‌سرعت در دستگاه گوارش تجزیه می‌شود. با این حال، تیم تحقیقاتی دانشگاه وین موفق به ایجاد ترکیبات اکسی‌توسین شده است که کاملاً در روده پایدار بوده و در عین حال می‌توانند به‌طور قوی و انتخابی، گیرنده‌های اکسی‌توسین را فعال کنند. این مسأله بدین معنا است که پپتید‌های جدید مشابه اکسی‌توسین می‌توانند به‌صورت خوراکی مصرف شوند و درمان راحتی را برای بیماران فراهم کنند. با توجه به اینکه بیشتر دارو‌های پپتیدی (مانند انسولین و دارو‌های مشابه GLP۱) نیاز به تزریق دارند و به سرعت در روده تجزیه می‌شوند، نوآورانه محسوب می‌شوند.

مونتنتالر رهبر این تیم تحقیقاتی در این رابطه گفت: تحقیقات ما پتانسیل درمانی پپتید‌های مختص روده را برجسته می‌کند و به‌ویژه برای کسانی که از اختلالات مزمن روده و درد شکم رنج می‌برند، یک جایگزین جدید و ایمن برای دارو‌های موجود در درمان درد ارائه می‌دهد.

با حمایت شورای تحقیقات اروپا، دانشمندان اکنون در حال کار بر روی تبدیل یافته‌های تحقیقاتی خود به راهبرد‌های عملیاتی هستند. هدف این است که پپتید‌های جدید را به‌عنوان یک درمان مؤثر و ایمن برای درد مزمن شکم به بازار عرضه کنند. گفتنی است رویکرد کلی دارو‌های پپتیدی خوراکی، پایدار و مختص روده همچنین می‌توانند درمان بیماری‌های گوارشی را متحول کند، زیرا پتانسیل درمانی پپتید‌ها در این حوزه هنوز به‌طور کامل مورد بررسی قرار نگرفته است.
منبع: اسی‌‎آی‌تک دیلی