مذاکرات آتش‌بس زیر آتش؛ از شروط لبنان چه می‌دانیم؟
خبرگزاری آنا، عماد نجار: بیش از دو هفته است که مبحث مذاکرات آتش‌بس لبنان داغ شده و تقریبا همه کشور‌های مطرح در این میانه سعی دارند منافع بیشتری را برای طرف مورد حمایت خود کسب کنند. به این ترتیب در روز‌های آتی ساعات حساسی را پشت سر خواهیم گذاشت و به همین دلیل اسرائیل قصد دارد از روش «مذاکرات آتش‌بس زیر آتش» استفاده کند.
هفته جاری از حیث چانه‌زنی در مذاکرات مهم تلقی می‌شود. طی چند روز اخیر طرح پیشنهادی واشنگتن به لبنان با ذکر شرایطی به طرف آمریکایی برگردانده شد و مقامات لبنانی اعلام کردند که این آخرین و تنها نکات موردقبول آنها برای آتش‌بس خواهد بود و به‌نوعی توپ در زمین طرف آمریکایی و اروپایی است.
در این میان، تفاوت بسیار مهمی که بین این توافقنامه با دیگر توافقنامه‌ها وجود دارد، اتفاق‌نظر همه طرف‌ها بر اصول و بند‌های کلی است و تنها تعداد کمی از مفاد این توافقنامه مورد نظر لبنان قرار نگرفته است. شاید دور از ذهن نباشد که اعلام کنیم بیش از ۹۰ درصد مفاد توافقنامه مورد تائید دو طرف قرار گرفته ولی اهمیت آن ۱۰ درصد که مورد مناقشه است بیشتر از نود درصد تفاهمات است.
{$sepehr_key_3727}
یکی از مواردی که باعث به نتیجه نرسیدن مذاکرات آتش‌بس لبنان شده است، موضوع موافقت با اقدام نظامی اسرائیل در هر زمان علیه لبنان است. شاید بتوان این «حق تجاوز» در توافقنامه را مهم‌ترین دلیل رد و درخواست ایجاد تغییرات در آن دانست که در آن متن به‌عنوان «حق دفاع از خود» گنجانده شده است. علاوه بر آن تل‌آویو خارج از متن توافقنامه از واشنگتن درخواست کرده تا آزادی عمل این رژیم برای اقدام نظامی در هر زمانی که احساس کند منافعش در خطر افتاده را حفظ کند.
موضوع دیگری که در متن توافقنامه مورد چالش قرار گرفته، «بحث کمیته نظارت بر آتش‌بس و اعضای این کمیته» است. در این خصوص ایرادات و موارد مبهم زیادی وجود دارد که به‌عنوان‌مثال تعیین اعضای این هیئت ناظر چگونه انجام می‌شود؟ و یا سازوکار تشخیص و نظارت بر این آتش‌بس و ممانعت از نقض آن چگونه تعیین‌شده است؟ تاکنون عضویت آمریکا و فرانسه به‌طورقطع تائید شده و تلاش‌هایی برای افزودن انگلیس و یک کشور عربی نیز ادامه دارد.
سومین موضوع مورد بحث «بازگشت رژیم اشغالگر به خارج از مرز‌های لبنان» است (یعنی شرایط ششم اکتبر ۲۰۲۳) و حضور ارتش رژیم جنایتکار صهیونی در داخل سرزمین لبنان به‌هیچ‌عنوان قابل‌پذیرش نیست.
اما دیگر موضوع مطرح‌شده برای تغییرات در طرح آتش‌بس آمریکایی «زمان آغاز و اجرای آتش‌بس» است. در طرح ارائه‌شده توسط طرف لبنانی اعلام شده که به‌سرعت پس از اجرای آتش‌بس، نیرو‌های نظامی رژیم صهیونی باید از خاک لبنان خارج شوند تا بیروت شرایط را برای بازگشت بیش از یک و نیم میلیون آواره به موطنشان مهیا کند.
این اعلام در حالی است که دشمن صهیونی قصد دارد زمان خروج نظامیان خود را تا مدت ۶۰ روز به تعویق بیندازد و یا حتی کل توافق یک توافق ۶۰ روزه باشد. (اینگونه ابهامات در توافقنامه به‌طور ریز و مبهم در جای‌گیری کلمات و معانی کلمات حقوقی در محل جملات است که نیاز به تشریح و توضیح بیشتری دارد).
آنچه از پیشنهاد‌ها و درخواست‌های طرف لبنانی استنباط می‌شود، تلاش حزب‌الله لبنان برای حفظ تمامیت ارضی و حاکمیت لبنان و جلوگیری از دستیابی رژیم صهیونی از به دست آوردن اهداف میدانی و تحمیل شکست سیاسی در روند مذاکرات است.
{$sepehr_key_3728}
این تلاش‌ها در حالی صورت می‌گیرد که حزب‌الله در شرایط ضعف و ناتوانی برای مقابله با دشمن این پیشنهاد‌ها را ارائه نداده است بلکه پس از رونمایی از موشک‌های فاتح ۱۱۰ به عمق تل‌آویو موارد فوق را مطرح می‌کند که نشان از برابری توان چانه‌زنی در مذاکرات دارد.
با توجه به تجربه غزه و اصرار طرف صهیونی به ادامه جنگ‌افروزی و کشتار غیرنظامیان، در خصوص آتش‌بس در لبنان نیز همان رویه تکرار خواهد شد، زیرا تل‌آویو سیاست اعمال فشار و گرفتن امتیاز را در پیش گرفته است. برای انجام این پروژه کابینه جنگ‌طلب رژیم احتمالاً حملات به ضاحیه را مداومت خواهد داد و سعی در اشغال مناطقی مانند خیام، بنت جبیل، و الناقوره دارد که به معنی رسیدن به رود لیطانی و شروع مجدد ترور فرماندهان مقاومت نیز هست.
اما در مقابل، رژیم صهیونیستی نیز با تنگنا‌های جدیدی مواجه است ازجمله ورود به ماه‌های سرد و فرسایش بیش‌ازپیش نظامیان، بالا رفتن توان موشک‌های مقاومت و احتمال افزایش مجدد توان تخریب و برد موشک‌هایی که هنوز رونمایی نشده‌اند، کمبود نیروی نظامی که منجر به استفاده از نیرو‌های ذخیره با سنین بالا و نداشتن هیچ‌گونه تجربه نظامی می‌شود، فشار بحران‌های اجتماعی و اقتصادی و فشار‌های بین‌المللی. ازاین‌رو انتظار می‌رود که تل‌آویو در پذیرش شرایط حزب‌الله انعطاف بیشتری از خود نشان دهد.
انتهای پیام/