صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۰:۳۴ - ۰۷ آبان ۱۴۰۳
حقایق نجومی ۵۷؛

چرا سحابی‌ها اینقدر زیبا هستند؟

رنگ سحابی‌ها از گازهای موجود در آنها و فعل‌وانفعالات ستارگان مجاورشان ناشی می‌شود. این ابرهای کیهانی زیبا درک و شناخت ما را از جهان بیشتر کرده‌اند.
کد خبر : 937962

به گزارش خبرگزاری آنا، سحابی‌ها از زیباترین اجرام فضا به شمار می‌آیند و اغلب رنگ‌های مانند قرمز، آبی، صورتی و سبز و... در آنها به چشم می‌خورد. شاید با خود فکر کنید چرا اینقدر سحابی‌ها خیره‌کننده هستند و چرا اینقدر رنگ‌های زنده دارند؟

سحابی ابر غول پیکری از گاز و غبار در فضای بی‌کران است. سحابی‌ها انواع مختلفی دارند، مانند سحابی‌های گسیلشی، سحابی‌های بازتابی و سحابی‌های سیاره‌ای. هر سحابی بر اساس آنچه در داخل آن اتفاق می‌افتد، رنگ‌های خاص خود را دارد.

{$sepehr_key_2960}

سحابی‌های گسیلشی ابرهایی هستند که ستارگان جدید در آنها شکل می‌گیرند. این ستارگان نور و گرما تولید می‌کنند. رایج ترین گاز در سحابی‌ها هیدروژن است. هنگامی که ستارگان داغ نور فرابنفش ساطع می‌کنند، باعث می‌شود هیدروژن به رنگ قرمز روشن بدرخشد. این رنگ قرمز به دلیل فرآیندی به نام یونیزاسیون اتفاق می‌افتد. ستارگان الکترون‌ها را از اتم‌های هیدروژن جدا می‌کنند که همین امر باعث درخشش بیشتر می‌شود.

از سوی دیگر سحابی‌های بازتابی نور خود را تولید نمی‌کنند. در عوض نور ستاره‌های مجاور را منعکس می‌کنند. رنگ‌های این سحابی‌ها به نوع ستاره‌هایی که آنها را روشن می‌کنند بستگی دارد. به عنوان مثال، ستاره‌های آبی نور آبی بیشتری از خود ساطع می‌کنند. هنگامی که این نور به گرد و غبار و گاز اطراف برخورد می‌کند، گرد و غبار آن را پراکنده می‌کند و درخشش آبی مایل زیبایی ایجاد می‌کند.

سحابی‌های سیاره ای متفاوت هستند. آنها از ستاره‌های در حال مرگ که لایه‌های بیرونی خود را از دست داده‌اند تشکیل می‌شوند. هسته باقی‌مانده از ستاره تابش شدیدی ساطع می‌کند. این تابش باعث می‌شود گازهای اطراف یونیزه شود که می‌تواند به رنگ سبز یا آبی بدرخشد. رنگ‌ها از عناصر مختلف موجود در گاز مانند اکسیژن و نیتروژن به وجود می‌آیند. هر عنصر نور را در طول موج‌های خاصی ساطع می‌کند و ترکیبی از رنگ‌های مختلف تولید می‌شود.

نور مادون قرمز و فرابنفش نیز در نحوه دیدن سحابی‌ها نقش دارند. تلسکوپ‌های فضایی می‌توانند این طول موج‌ها را ضبط کنند و جزئیات پنهان را آشکار کنند. گاهی اوقات، چیزی که در نور مرئی شبیه یک رنگ به نظر می‌رسد، ممکن است رنگ‌های بیشتری را در مادون قرمز یا فرابنفش نشان دهد.

رنگ‌های زنده سحابی‌ها نه تنها خیره کننده به نظر می‌رسد، بلکه به دانشمندان کمک می‌کند تا در مورد کیهان بیش از پیش مطالبی را بیاموزند. ستاره شناسان با مطالعه این رنگ‌ها می‌توانند ترکیب، دما و سن سحابی‌های مختلف را درک کنند. این اطلاعات به ما کمک می‌کند تا بهتر از قبل بتوانیم چرخه حیات ستارگان و تکامل کهکشان‌ها را کنار هم بگذاریم و از آنها دانش جدید کسب کنیم.

انتهای پیام/

ارسال نظر