جغرافیای مقاومت و پیام موشکی ایران؛ «تدبیر» یا «تأخیر»؟
به گزارش خبرگزاری آنا، ساعت ۷:۳۰ دقیقه بعدازظهر روز سهشنبه به وقت محلی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، قلب تلآویو– پایتخت اسرائیل- را با دستکم ۲۰۰ موشک بالستیک هدف گرفت تا در عملیاتی که در تاریخ رزم ایران با نام «وعده صادق ۲» ثبت خواهد شد، به چشمانتظاری ساکنان سرزمینهایی که در جغرافیای سیاسی منطقه به محور مقاومت شهرت یافته است، پایان دهد و اثباتی باشد بر این دعوی که در انتقام گرفتن از دشمن صهیونیست، انتخاب «زمان و مکان پاسخ نظامی» با ایران است.
موج حملات موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از مطالبه برحق مردمی ریشه گرفت که ساکن جغرافیای مقاومتاند. شاید برای همین است که این موج نهتنها خط تفرقه محور عبری-غربی را شست، بلکه تلخی زبان رسانههای بیگانه را هم گرفت
از «هنیه» تا «نصرالله»، در حدفاصل دو ترور که به شهادت زنجیرهای تنی چند از رهبران مقاومت منجر شد، کاسه صبر آنها که مطالبه عدالت داشتند، چنان سر رفت که جریانهای رسانهای آن سوی مرز به فکر سواری گرفتن از موج فرصت افتادند.
این فرصتسازی در دو خط موازی دنبال میشد:
*دوقطبی کردن جامعه ایران با این ادعا که میان دولت نوپای «مسعود پزشکیان» و سایر بخشهای کشور برای تنبیه متجاوز (رژیم صهیونیستی) اختلافنظر وجود دارد. رسانههای بیگانهای که این خط را دنبال میکردند، روی دوگانه «اصولگرا-اصلاحطلب» مانور دادند تا از یکسو خونخواهی رهبران مقاومت را مطالبهای حزبی و نه عمومی جلوه دهند و از سوی دیگر سیاستورزی دولت چهاردهم در تعامل عزتمندانه با دنیا را به اتهام «تساهل به قیمت مدارا» آلوده کنند.
*خط دوم در سایهروشن التهاب شیعیان لبنان در سوگ دبیرکل فقید جنبش حزبالله رقم خورد به این معنی که جریان نرم رسانهای با جملاتی مانند «توطئه، توطئه» و «بوی معامله میآید»، تلاش خود را به کار بست تا «تدبیر» ایران در تعیین زمان پاسخ را با واژه غلط «تأخیر» جایگزین کند به این امید واهی که ستون شیعیِ بلوک سترگ مقاومت را از درون بشکند.
برای همین است که اندکی پیش از فرارسیدن ساعت موعود (شلیک به قلب تلآویو)، «عباس عراقچی» وزیر امور خارجه ایران با اشاره به قطعی بودن پاسخ ضدصهیونیستی گفت: «دولت با مجموعه حاکمیت کاملاً هماهنگ است و هیچ تردیدی در این خصوص وجود ندارد.»
اقدامی که نظام جمهوری اسلامی شب گذشته در چارچوب «ماده ۵۱ منشور ملل متحد» و «اصل دفاع مشروع» انجام داد، بهمنزله خفه کردن جریانهای سودجو زیر همان موجی بود که قصد سواری گرفتن از آن را داشتند. ایران، مطالبه مردم را شنید و به آن لبیک گفت.
خبرنگار بیبیسی به نقل از سخنگوی ارتش اسرائیل میگوید: «فیلمهایی را که از مکان برخورد موشکها با زمین ضبط کردهاید، در شبکههای اجتماعی بارگذاری نکنید تا مبادا به دشمن (ایران) اطلاعات بدهید»
موج حملات موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از مطالبه برحق مردمی ریشه گرفت که ساکن جغرافیای مقاومتاند. شاید برای همین است که این موج نهتنها خط تفرقه محور عبری-غربی را شست، بلکه تلخی زبان رسانههای بیگانه را هم گرفت تا آنجا که رسم معمول درباره کوچکنمایی اقدام ایران را کنار گذاشتند و روایت کاخ سفید را مبنی بر اینکه «حمله ایران شکست خورد» زیر سؤال بردند.
در یک سکانس خبری، گزارشگر «بیبیسی» در فلسطین اشغالی، گوشهای از آسمان شب را نشان میدهد که در امتداد رد روشنی از صف طویل موشکهای ایرانی، چند نقطه روشن از پی هم میدوند و او با هیجان میگوید: «نهایتاً ۲۰ دقیقه طول کشیده تا به اینجا برسند. ارتش اسرائیل نمیگوید چه تعداد را ردگیری نکرده است، اما همانطور که میبینید در آن نقطه شاهد تجمع ۷، ۸ یا شاید ۹ موشک هستیم که به زمین میخورند.»
خبرنگار بیبیسی، در ادامه به «نکته جالبی» اشاره میکند به نقل از سخنگوی ارتش اسرائیل که خطاب به شهروندان صهیونیست میگوید: «فیلمهایی را که از مکان برخورد موشکها با زمین ضبط کردهاید، در شبکههای اجتماعی بارگذاری نکنید تا مبادا به دشمن (ایران) اطلاعات بدهید!»
شنیدن این روایت از خبرنگار یک رسانه غربی، حتی دیرباورترین ذهنها را مجبور میکند تا در برابر ادعای ایران به «موفقیتآمیز بودن عملیات وعده صادق ۲» سپر بیندازند.
اما موضعگیری کاخ سفید علاوه بر تظاهر به «شکست حمله ایران»، یک ضلع دیگر هم داشت و آن طرح این ادعا بود که «اسرائیل حق پاسخگویی دارد و حمله ایران باید عواقبی داشته باشد.»
درست یا غلط، منابع اسرائیلی لاف حمله به تأسیسات نفتی ایران را میزنند و از ترورهای هدفمند، حمله به تأسیسات هستهای یا از بین بردن سیستم پدافند هوایی ایران به تلافی حمله چهارشنبهشب سخن میگویند.
اما در این طرف ماجرا، عباس عراقچی وزیر خارجه ایران میگوید «عملیات ما تمام شده و قصد ادامه نداریم مگر آنکه طرفهای مقابل پاسخ دهند... که در این صورت واکنش ما سختتر خواهد بود و به قول سردار باقری زیرساختهای اقتصادی رژیم را هدف میگیریم.»
دیشب، با «گوشهای از تواناییهایمان» آن «دست بلندی» را که «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر اسرائیل به سمت منطقهمان دراز کرده است، داغ کردیم. اکنون انگشت ما به نشانه اخطار بلند است و فقط منتظر یک حرکت اشتباهیم تا به گفته مقام معظم رهبری، بساط آنهایی را که «حضور خودشان اساس مشکلات این منطقه است» برچینیم.
انتهای پیام/