صعود از تعمیرگاه پدر تا رقابت‌های جهانی مهارت پاریس/ جوانی که با تلاش و اراده نام ایران را جهانی کرد
خبرگزاری آنا - روح‌الله انوری؛ درجلسه ۴ مهر ۱۴۰۳ که با حضور رئیس دانشگاه آزاد اسلامی استان یزد، رئیس دانشکدگان مهارتی و کارآفرینی دانشگاه آزاد اسلامی و مدیر کل فنی و حرفه‌ای استان در دانشگاه آزاد یزد برگزار شد، از امیرمحمد ابویی دانش‌آموز رشته تأسیسات هنرستان علی دیمه‌ای یزد دارنده مدالیون مسابقات جهانی مهارت ۲۰۲۴ لیون فرانسه تجلیل شد.
خبرنگار خبرگزاری آنا در یزد به همین مناسبت با ابویی گفت‌وگو کرده است که در ادامه می‌خوانیم.
آنا: لطفاً خود و خانواده‌تان را معرفی کنید.
ابویی: هشتم آبان ۸۴ در شهرستان یزد به دنیا آمدم، تحصیلات پایه نهم را در همین شهر و با کسب رتبه بسیار خوب به پایان رساندم. بعد از آن در رشته تأسیسات وارد هنرستان علی دیمه‌ای یزد شدم و تا کلاس یازدهم خواندم، از نظر کار عملی تمام دوره‌های فنی حرفه‌ای را گذرانده‌ام.
برادر ندارم و یک خواهر دارم که دانش‌آموز پایه هفتم است.
مادرم خانه‌دار و پدرم دارای شغل آزاد در زمینه تعمیر لوازم خانگی، وسایل سرمایشی و یخچال است.
آنا: در کدام حوزه مهارت دارید و چه زمانی تصمیم گرفتید که در مسابقات جهانی مهارت شرکت کنید؟
برای موفقیت در مسابقات جهانی مهارت، فقط باید پشتکار داشت، اگر خودمان را باور کنیم و هدف داشته باشیم با سختی‌ها می‌جنگیم و به امکانات زیاد وابسته نخواهیم شد
ابویی: از ۷ سالگی صبح تا ظهر در مدرسه درس می‌خواندم و بعد از ظهر کمک کار پدر در مغازه به تعمیر یخچال و وسایل برقی مشغول بودم و فرصت مغتنمی بود تا دست به آچار شوم. سه سال پیش کارشناس فنی و حرفه‌ای که به مغازه پدرم مراجعه کرد و کاملاً اتفاقی کار من را دید به من ثبت نام در مسابقات استانی مهارت را پیشنهاد داد.
وقتی برای ثبت نام مراجعه کردم، لازمه آن را داشتن مدرک فنی حرفه‌ای دانستند. من که از این برخورد ناراحت شدم تصمیم گرفتم در مسابقات شرکت نکنم. به اصرار پدر دوره فنی حرفه‌ای را گذراندم و با داشتن مدرک حرفه‌ای توانستم در این مسابقات شرکت کنم.
آنا: برای شرکت در مسابقات امکانات خاصی در اختیار داشتید، چه مراحلی را طی کردید تا به مرحله نهایی مسابقات جهانی برسید و چه مهارت‌هایی را در خود تقویت کردید؟
ابویی: در مرحله استانی تنها شرکت‌کننده بودم، امتحان دادم و مسئولان فنی حرفه‌ای از نتیجه امتحان راضی بودند. قرار شد به مدت یک ماه در شهرستان میبد که در ۵۵ کیلومتری مرکز یزد واقع شده است، دوره یکماهه را زیر نظر استاد بیگی بگذارنم. از ساعت ۶ صبح سوار مینی بوس شده به میبد می‌رفتم و ساعت ۷ عصر برمی‌گشتم.
در مسابقات کشوری، چون سطح مسابقات نسبت به المپیک جهانی پایین بود، پروژه‌ها را سه ماه قبل از شروع مسابقات در سایت می‌گذارند. همان پروژه‌هایی که می‌خواستند امتحان بگیرند کار کردیم.
مسئول المپیاد مهارت یزد یک روز به من خبر داد آماده سفر به تهران باشم. در تهران هفت نفر شرکت‌کننده بودیم که رتبه دوم را کسب کردم، رتبه اول از اصفهان و رتبه سوم از بندرعباس بودند.
ازآنجایی‌که این رشته پرهزینه بود از مجموع ۶ نفر برتر سال‌های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۱ قرار شد یک نفر انتخاب شود که من انتخاب شدم، در مرحله کشوری سه ماه اردوی تخصصی برگزار شد. از ساعت ۶ صبح تا ۹ شب مشغول کارکردن و یادگرفتن بودم، بعد از آن یک پروژه امتحانی که سطح آن بالا بود از من گرفتند که نمره خوب را به دست آوردم و راهی مسابقات جهانی شدم. اکثر افراد شرکت‌کننده در مرحله کشوری دانشگاهی بودند و زیر ۲۱ سال سن داشتند همه مرخصی گرفته بودند. در این جمع فقط من دانش‌آموز بودم.
آنا: رقابت در مسابقات جهانی چه تفاوت‌هایی با مسابقات ملی داشت؟ چطور با استرس و فشار‌های رقابت کنار آمدید؟
ابویی: مسابقات جهانی با مسابقات کشوری یک دنیا تفاوت دارد، همه کشور‌ها برای مدال می‌آیند. بیشتر ابزار‌های این مسابقات را که برای نخستین بار می‌دیدم به دلیل تحریم در کشور ما وجود نداشت. یک روز قبل از مسابقات روز آشنایی بود در دو ساعت که زمان کمی بود، تمام قلق ابزار‌ها را یاد گرفتم.
فقط من و یک شرکت‌کننده از قاره آفریقا، کشور زامبیا بود که به ابزار‌ها آشنایی نداشتیم. در رشته تبرید از ۲۴ کشور جهان؛ چین، انگلیس، کره جنوبی، ژاپن، فرانسه، آلمان، زامبیا، استرالیا، اتریش، اسپانیا، ایران، هند، مالزی، نیوزلند و... بودند که کاملاً به ابزار‌ها مسلط بوده و فقط در جعبه را باز کرده و یک نگاهی می‌انداختند و می‌بستند.
سطح مسابقات خیلی بالا بود. چون دانش‌آموزان زیادی برای تماشا آمده بودند و هنگام کار نگاه می‌کردند. کنترل استرس از اهمیت زیادی برخوردار بود، به نظرم گام نخست کنترل استرس بود، بدون استرس خیلی راحت می‌توان کار کرد و نتیجه گرفت.
پروژه مسابقات جهانی مهارت محرمانه است و کسی از آن اطلاع ندارد. در سایت این مسابقات، فقط لیست ابزار‌ها را می‌گذارند و جالب است بدانید، یک کنترل‌کننده دما بود، در ایران هرچه گشتم نتوانستم پیدا کنم، در بسیاری از جا‌ها حتی اسم این ابزار را نخستین بار می‌شنیدند، مجبور شدم با کمک سه نفر از دوستان که از دبی بودند، تهیه کنم. در کشور، ابزار‌هایی که در مسابقات جهانی برگزار می‌شود را نداریم، از آموزش فنی حرفه‌ای نمی‌توان زیاد توقع داشت، چون این ابزار‌ها بسیار گرانند و از فنی حرفه‌ای زیاد حمایت نمی‌شود.
آنا: وضعیت شرکت‌کنندگان دیگر کشور‌ها چگونه بود؟
ابویی: با شرکت‌کننده چینی که صحبت کردم از دو سال پیش برای مسابقات آماده شده بود. اکنون هم برای مسابقات ۲۰۲۶ شرکت‌کننده آنها مشخص بود. در ایران هنوز یک سال مانده به مسابقات می‌روند دنبال انتخاب نفرات، از مرحله انتخاب تا رسیدن به مسابقات فقط ۶ ماه در ایران فرصت است؛ اما کشور‌های دیگر دو سال زمان دارند، تازه با امکانات و ابزار‌هایی که قبلاً با آن کار کرده بودند.
در این مسابقات رقابت بسیار تنگاتنگ است، کل امتیاز ۸۰۰ است و به نفرات اول تا سوم مدال‌های طلا، نقره و برنز و به ۵ نفری که بالاتر از ۷۰۰ گرفتند، مدالیون دادند. شاید باور آن سخت باشد اختلاف نفر نخست و سوم در حد نیم نمره است؛ بنابراین استرس زیادی وارد می‌شود، علاوه بر اینکه تعداد زیادی تماشاچی، فشار روحی بر مسابقه‌دهنده را بیشتر می‌کند.
در ایران هنوز یک سال مانده به مسابقات می‌روند دنبال انتخاب نفرات، از مرحله انتخاب تا رسیدن به مسابقات فقط ۶ ماه در ایران فرصت هست؛ اما کشور‌های دیگر دو سال زمان دارند، تازه با امکانات و ابزار‌هایی که قبلاً با آن کار کرده‌اند
در کشور خودمان در مرحله دوم کشوری به وسیله یک روانشناس تست روانشناسی دادم و قبول شدم. کلاس‌های روانشناسی ساعت ۱۰ شب به بعد به صورت آنلاین بود و چون تا ساعت ۹ شب دوره فشرده را می‌گذراندم و خسته و مانده می‌آمدم به محل سکونت، زیاد به درد من نخورد.
آنا: موارد مسابقه چه بود و در طول مدت مسابقه خود را نسبت به رقبا چگونه ارزیابی کردید؟
ابویی: هر سال مسابقات با سال قبل متفاوت بود. به طور کلی چهار پروژه است؛ پروژه ساخت سردخانه طبق نقشه، پروژه عیب‌یابی الکتریکی کولر گازی، عیب‌یابی مکانیکی دستگاه که مشکل قطعه دارد و پروژه ساخت و جوشکاری که باید قطعه‌ای را با لوله مسی ساخت. در عیب‌یابی دستگاه از تمام کشور‌ها جلو بودم و سریع متوجه عیب دستگاه شدم.
اگر در روز آخر اشتباه نکرده بودم و موقع تست شیر دستگاه را می‌بستم، می‌توانستم مدال طلا را دریافت کنم. فقط به مدت یک ربع می‌توانستیم با کارشناس صحبت کنیم و تا فردای مسابقات او را نمی‌دیدم. سوالات را از کارشناس پرسیدم و اشاره‌ای به بستن شیر داشت که به دلیل جو حاکم بر مسابقات، متوجه نشدم.
آنا: چه پیامی برای جوانان و افرادی که می‌خواهند در مسابقات مهارت شرکت کنند دارید؟
ابویی: دوره‌های عملی فنی حرفه‌ای خیلی کمک می‌کند، ولی قبل از ثبت نام در مسابقات مهارت باید در این رشته پیش زمینه داشته باشند. باید برای ثبت نام به مسئول سنجش و آموزش حرفه‌ای هر استان مراجعه کرد.
آنا: به مسئولان برای به دست آوردن نتیجه بهتر در سال‌های بعد چه توصیه‌ای دارید؟
ابویی: به نظر من راه حل به دست آوردن عناوین برتر در این مسابقات، فقط داشتن امکانات بیشتر است، از لحاظ آموزش با وجود مهندس خجسته در کرج مشکل خاصی وجود ندارد، اگر بودجه کافی اختصاص یابد، مطمئناً می‌توان نتیجه بهتر گرفت.
آنا: و سخن آخر....
ابویی: برای موفقیت در مسابقات جهانی مهارت، فقط باید پشتکار داشت، اگر خودمان را باور کنیم و هدف داشته باشیم با سختی‌ها می‌جنگیم و به امکانات زیاد وابسته نخواهیم شد.
انتهای پیام/