صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
پس از یک قرن فرضیه پردازی؛

نوعی جدیدی سلول در بدن پستانداران کشف شد

محققان استرالیایی نوع کاملا جدیدی از سلول را کشف کرده اند که در درک ما از چگونگی بهبودی زخم‌های بدن پستانداران متحول می‌کند.
کد خبر : 933393

به گزارش خبرگزاری آنا به نقل ازساینس الرت، برای بیش از یک قرن، دانشمندان فرضیه وجود چنین سلولی را در ذهن داشته اند و اکنون، سرانجام یک نسخه بالغ آن، پنهان شده در آئورت موش‌های رشد یافته، شناسایی شد.
 
این کشف ۹ سال به طول انجامیده است و محققان که این سلول‌ها را «پیش سازان اِندومَک» نام گذاری کرده اند، اکنون در تلاش برای یافتن سلول‌های مشابه در بدن انسان هستند.

«سانوری لیانیج» «Sanuri Liyanage»، دانشمند پزشکی از موسسه تحقیقات بهداشتی و پزشکی استرالیای جنوبی (SAHMRI) می‌گوید: «وظیفه مهم این سلول ها، کمک به رشد رگ‌های خونی در زمانیست که بدن به آن نیاز دارد. آنها با جراحت یا جریان خون ضعیف فعال می‌شوند و در این مرحله به سرعت گسترش می‌یابند تا به بهبودی کمک کنند.»

لیانیج و همکارانش سلول‌های پیش ساز اندومک را از موش جدا کرده و در آزمایشگاه کشت دادند، جایی که آنها کلنی‌ها را تشکیل دادند. هنگامی که این کلنی‌های سلولی به مدل‌های موش دیابتی تزریق شد، به طور چشمگیری زخم بهبود یافت.

برای درک چگونگی عملکرد یک سلول پیش ساز اندومک، ابتدا مهم است که ماکروفاژ را بشناسید. ماکروفاژ‌ها نخستین سلول‌های ایمنی هستند که توسط جنین تولید می‌شوند و برای رشد ضروری هستند.

در بزرگسالی، بیشتر بافت‌های بدن پستانداران حاوی ماکروفاژ‌هایی هستند که در همین مرحله اولیه ساخته شده‌اند. پس از تولد، جمعیت‌های ساکن ماکروفاژ گهگاه خود را بازسازی می‌کنند تا تازه و آماده برای بلعیدن پاتوژن‌ها باشند.

با این حال، حدود یک قرن پیش، دانشمندان این فرضیه را مطرح کردند که سلول‌های بنیادی در گردش خون پستانداران می‌توانند ماکروفاژ‌های جدیدی بسازند و جمعیتی را که از قبل در بافت‌های مختلف بدن زندگی می‌کردند، شاداب کنند.

برای سال‌های متمادی، دانشمندان بر این باور بودند که این سازندگان در گردش ماکروفاژ، که قبلا در جنین‌های موش‌ها یافت شده اند، تا بزرگسالی وجود داشته اند، زیرا در مغز استخوان نیز دیده شدند.

اما شواهد اخیر نشان می‌دهد سلول‌های بنیادی مشتق از مغز استخوان در واقع فقط به چند بافت از جمله روده، پوست و قلب محدود می‌شوند.

اکنون، برخی از دانشمندان گمان می‌کنند که ماکروفاژ‌های جدید در بزرگسالی از سلول‌های بنیادی کشف نشده‌ای متولد می‌شوند که مدت‌ها قبل از تولد در بدن ایجاد شده اند.

این فرضیه به شدت مورد بحث است، اما مطالعه اخیر روی موش‌ها در استرالیا از یک تغییر پارادایم خبر می‌دهد.

این یافته‌ها نشان می‌دهد سلول‌های پیش ساز جنینی برای ماکروفاژ‌ها در مراحل اولیه رشد در آئورت قلب کاشته می‌شوند. سپس، با افزایش سن موش ها، این سلول‌های بنیادی متحرک و در حال گردش، ماکروفاژ‌های جدیدی را وارد بافت می‌کنند.

از آنجایی که اجداد ادومک «برچسب نام» ندارند، محققان می‌گویند که می‌توان آنها را بدون ترس از حمله سیستم ایمنی به ماده خارجی پیوند زد.

هنگامی که لیانیج و همکارانش از چندین مؤسسه استرالیایی، سلول‌های پیش ساز اندومک را در آزمایشگاه رشد دادند، آنها یک کلنی کوچک ایجاد کردند. وقتی این کلنی به جریان خون موشی تزریق شد که پای عقبی اش برای تقلید از یک «زخم دیابتی» از گردش خون محدود شده بود، آسیب پایش سریع‌تر بهبود یافت. پس از دو هفته، سلول‌های بنیادی در گردش به ماکروفاژ‌ها و سلول‌های اندوتلیال تبدیل شدند که رگ‌های خونی را می‌پوشانند.

اکنون، این دانشمندان اکنون در تلاش برای یافتن سلول مشابهی در آئورت انسان هستند.

لیانیج معتقد است: «در تئوری، این یافته می‌تواند یک تغییر بازی برای بیمارانی باشد که از زخم‌های مزمن رنج می‌برند. ما برای ادامه کاوش در قابلیت‌های این سلول‌ها هیجان زده هستیم. این روز‌های اولیه است، اما پیامد‌های آن می‌تواند عظیم باشد.»

نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.

انتهای پیام/

ارسال نظر