امکان ساخت تجهیزات چوبی بدون نیاز به درختان طبیعی فراهم شد
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اکو نیوز، جنگل زدایی یکی از اصلی‌ترین آسیب‌های وارده به محیط زیست است که به وخیم شدن تغییرات اقلیم کمک می‌کند، زیرا که نقش درختان به عنوان تنظیم کننده اصلی اقلیم و جاذب CO۲ به خوبی محرز شده است.
اما اکنون به لطف پژوهش‌های محققان، با ساخت نخستین «چوب زنده» آزمایشگاهی، قطع درختان پایان می‌یابد.
گروهی از دانش پژوهان MIT روش نوآورانه‌ای ابداع کرده اند که با آن می‌توان چوب را در محیط آزمایشگاه تولید کرد. این ماده قابلیت ساخت در تمام اندازه‌ها و شکل‌های قابل تصور را دارد.
با این ماده جدید می‌توان وسایلی مانند میز، مبلمان یا یک تخت ساخت که بدون قطع کردن حتی یک درخت، ظاهر و بافت چوبی داشته باشند. یکی دیگر از ویژگی‌های این محصول ضایعات کمی است که پس از استفاده باقی می‌ماند.
این ماده جایگزین قطع درختان چیست؟
در این فناوری، برای ساخت مواد شبه چوب، ابتدا برگ‌های گیاهی به نام گل آهاری گرفته و سلول‌های آن را جدا می‌کنند. سپس آن را با یک ژل بسیار انعطاف پذیر که با مواد مغذی، معدنی و هورمون‌هایی غنی شده ترکیب می‌کنند تا مخلوط را تصفیه و خالص‌تر کند.
این ترکیب، باعث تکثیر سلول‌های گیاهی به سلول‌های دیگر می‌شود که قابلیت دستکاری در شرایط آزمایشگاهی را دارند؛ فرآیندی شبیه به بدن انسان که هورمون ها، امکان رشد سلولی و ظهور برخی ویژگی‌های متمایز را فراهم می‌آورند.
به طور مشابه، با تغییر غلظت این هورمون‌ها در محیط غذایی، اجزای گیاه از نظر شکل و اندازه متفاوت می‌شوند. به عبارت دیگر، با دستکاری ساده این مواد شیمیایی کوچک، می‌توان تغییرات شگرفی در ظاهر و ویژگی‌های فیزیکی ایجاد کرد.
در نهایت، با یک چاپگر سه بعدی که با این ماده تغذیه می‌شود، می‌توان ساختار‌های زیادی مانند مبل‌ها یا صندلی‌هایی با شکل‌های دلخواه ساخت. سپس این ساختار‌ها فرآیند تنظیم در تاریکی را طی می‌کند که بسته به جسم، سه تا چهار ماه طول می‌کشد.
در طول این مدت، ماده خشک می‌شود و در نتیجه یک محصول ساخته شده از چوب مصنوعی با تمام ویژگی‌های چوب طبیعی به دست می‌آید. مهمترین نکته این فناوری این است که در کل فرآیند، حتی یک درخت قطع نمی‌شود، زیرا پایدار، زیست محیطی، سازگار با محیط زیست و بدون تاثیر بر جنگل‌های بزرگ است.
مجریان این طرح دریافتند با تنظیم برخی مواد شیمیایی لازم در طول رشد ماده، می‌توان کنترل بسیار دقیقی بر ویژگی‌های مکانیکی اش مانند چگالی، سختی، وزن و غیره اعمال کرد که آن را بسیار شکل پذیر می‌کند.
به عنوان مثال می‌توان گفت، آنها کشف کردند وقتی هورمون‌ها را کاهش می‌دهند، مواد سلول - باز و گرد با چگالی کم به دست می‌آیند. در حالی که سطوح بالاتر هورمون‌ها منجر به تولید ماده‌ای با سلول‌های کوچکتر، اما بسیار متراکم می‌شود.
بنابراین، با این کنترل شیمیایی، می‌توان ساختار‌هایی را ساخت که سفت و محکم باشند یا در موارد دیگر سبک و نرم. حتی رنگ را می‌توان با توجه به نیاز، از پیش تعریف کرد. مزیت دیگر این است که ضایعات بسیار کمی در طول و در پایان فرآیند تولید می‌شود.
در نتیجه، این «چوب زنده آزمایشگاهی» جایگزین چوب طبیعی می‌شود و پایانی بر جنگل زدایی مسبب تغییرات اقلیمی خواهد شد. همچنین زباله تولید نمی‌کند که عامل سوختن و انتشار CO۲ است. اکنون تنها باید منتظر تجاری سازی آن باشیم.
انتهای پیام/