منشا قدرت باد خورشیدی کشف شد

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از فیزیکس‌او‌آرجی، فضای میان‌ستاره‌ای پر از پدیده‌های شگفت‌انگیز است که یکی از جذاب‌ترین آنها باد خورشیدی است. باد خورشیدی، جریانی از ذرات باردار است که از سطح خورشید به فضا می‌تازد. ماموریت «سولار اربیتر» که توسط آژانس فضایی اروپا طراحی شده است، به بررسی جزئیات بیشتری از این پدیده کمک می‌کند. این فضاپیما با استفاده از ابزار‌های پیشرفته، نحوه ایجاد و رفتار باد خورشیدی را زیر نظر دارد.

در همین راستا، فضاپیمای مدارگرد خورشیدی داده‌های مهمی را برای پاسخ به این سوال که انرژی گرما و تسریع باد خورشیدی از کجا تامین می‌شود ارائه داده است. 

مدارگرد خورشیدی این سازمان با همکاری پشت سر هم با کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا، مشخص کرده است که انرژی مورد نیاز برای کمک به این جریان خروجی از نوسانات بزرگ در میدان مغناطیسی خورشید به دست می‌آید.

دانشمندان شرح می‌دهند، باد خورشیدی جریان ثابتی از ذرات باردار است که از اتمسفر خورشیدی (به نام تاج) فرار کرده و از کنار زمین خارج می‌شود. این برخورد باد خورشیدی با جو سیاره ما است که شفق‌های رنگارنگ را در آسمان زمین شکل می‌دهد.

سولار اربیتر در فوریه ۲۰۲۰ به فضا پرتاب شد و هدف اصلی آن مطالعه خورشید از فاصله نزدیک‌تر و با دقت بیشتر نسبت به فضاپیما‌های قبلی است. این فضاپیما به وسیله ابزار‌های خاص خود، می‌تواند تصاویر با وضوح بالا از سطح خورشید را ثبت و همچنین اطلاعاتی درباره میدان‌های مغناطیسی و ذرات باردار جمع‌آوری کند.

داده‌ها نشان می‌دهد، باد خورشیدی به‌طور عمده شامل الکترون‌ها و پروتون‌ها است که از سطح خورشید با سرعتی بالغ بر ۴۰۰ کیلومتر در ثانیه خارج می‌شوند. این جریان ذرات باردار می‌تواند تأثیرات زیادی بر روی سیارات و فضاپیما‌ها داشته باشد. یکی از جنبه‌های مهم باد خورشیدی، میدان مغناطیسی آن است که به دینامیک این جریان بستگی دارد.

طبق گزارش‌ها و یافته‌های اخیر، سولار اربیتر توانسته است به درک بهتری از نحوه «پشتیبانی مغناطیسی» باد خورشیدی بپردازد. این پشتیبانی به معنی آن است که میدان‌های مغناطیسی خورشید به ذرات باردار کمک می‌کنند تا به فضا پرتاب شوند. این پدیده به‌ویژه در نزدیکی نقاطی که فعالیت‌های خورشیدی بیشتری وجود دارد، بیشتر مشهود است.

دانشمندان می‌گویند، پژوهش‌های سولار اربیتر به ما اطلاعات جدیدی درباره باد خورشیدی و نحوه تعامل آن با میدان مغناطیسی خورشید می‌دهد. این یافته‌ها نه تنها به درک ما از خورشید کمک می‌کند، بلکه تأثیرات آن بر روی سیارات و فضاپیما‌ها را نیز روشن‌تر می‌سازد. با ادامه ماموریت فضاپیمای سازمان فضایی اروپا می‌توان به درک بهتری از دنیای پیچیده و شگفت‌انگیز فضای بیرونی دست یافت