بین جامعه ورزشی و افراد علمی ورزشی بی اعتمادی شدیدی وجود دارد/ صدا و سیما فقط افرادی را دعوت می کند که مخاطب جذب کند

رضا نوری در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا درباره پیشرفت علم ورزش در کشور اظهار کرد: در بخش علوم ورزشی در سال های اخیر بدون اغراق جهش چشمگیری داشته ایم. مشکلی که داریم این است که میان جامعه علمی ورزشی با جامعه ورزشی یک بی اعتمادی شدیدی وجود دارد. کسانی که در بخش گسترده ورزش قهرمانی هستند و در ارتباط با ورزشکاران هستند، می ترسند که نکند جایگاهشان توسط دانشگاهیان به خطر بیفتد. این یک اشتباه است چرا که دانشگاهیان و جامعه علمی ورزشی کمک کننده هستند.

نزدیکی دو بخش علم و عمل ورزش حلال مشکلات است

وی افزود: یکی از مشکلات ما رسانه است. متأسفانه صدا و سیما چهره هایی را به برنامه هایش دعوت می کند که تنها مخاطبان را جذب کند. بدیهی است وقتی افراد غیر متخصص بیاورند از مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ورزش دور است و از تأثیرات آنها بر یکدیگر اطلاع کاملی ندارد. شبکه ها بیشتر به بخش مسابقات می پردازند و به بخش علم ورزش خیلی نمی پردازند. به حوزه آکادمیک توجه نشده است.  اگر دو بخش علم و عمل به یکدیگر نزدیک شوند خیلی از ایرادات حل می شود.

چرا ما نظام ورزش نداریم؟

این استاد دانشگاه درمورد افراد غیر متخصص در ورزش اظهار کرد:  ما در کشور سازمان نظام پرستاری، مهندسی، پزشکی و کانون وکلا داریم. بنده به عنوان یک پرستار نمی توانم فعالیت کنم و به بنده مدرک داده نمی شود. نمی توانم وکالت کنم. پس چرا همه می توانند بدون تحصیلات و مهارت وارد حوزه ورزش شوند؟ چرا ما نظام ورزش نداریم؟ این موضوع در چندین سال پیش مطرح شد اما کسانی که منافع شخصی و جایگاه آنها به خطر می افتاد مانند نظامیان و مهندسین مانع مطرح شدن این موضوع در مجلس شدند و بسیار مقاومت کردند. دلیل آنها نیز این است که ما به ازای خارجی ندارد. در صورتی که در خیلی کشورها مانند کانادا و استرالیا این سازمان را داریم. اگر سازمان نظام ورزش تصویب شود، همانگونه که من نمی توانم وارد حوزه پرستاری شوم دیگر مهندسین و پزشکان  نیز نمی توانند وارد ورزش شوند و اینگونه آدم های توانمند در جایگاه خود قرار می گیرند.

اهمیت آمایش سرزمین

نوری خاطرنشان کرد: یک موضوعی که باید به آن پرداخته شود موضوع آمایش سرزمین است. ما به دلیل داشتن تنوع ژنتیکی، اقلیمی و قومیتی می توانیم در هر منطقه به ورزش تخصصی آن منطقه بپردازیم. به عنوان مثال کشتی یک ورزش ناحیه خزری است و اگر قرار است سرمایه گذاری صورت بگیرد نباید در بخش سیستان و بلوچستان برای کشتی سرمایه گذاری کنیم. باید در آن منطقه به ورزش های استقامتی بپردازیم. آمایش سرزمین کمک شایان به توسعه و پیشرفت ورزش کشور می کند.