صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۸:۴۱ - ۱۰ مرداد ۱۴۰۳
نجات از تب دنگی و مالاریا؛

دفع ابدی پشه‌های خطرناک با تغییر ژنتیکی میکروب‌های پوست 

دانشمندان با دستکاری ژنتیکی باکتری‌های پوست، شیوه نوینی برای دفع پشه‌ها از بدن انسان ابداع کرده‌اند که می‌تواند جایگزین غیرسمی، ماندگار و کم بویی برای DEET شود.
کد خبر : 925032

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیواطلس، پشه‌های ماده خون خوار از طریق دی اکسید کربن بازدم، گرمای بدن و ترکیباتی تولیدی باکتری‌های بی ضرر که بخشی از میکروبیوم پوست ما هستند، به سمت انسان و سایر حیوانات جذب می‌شوند. در حالی که CO۲ و گرما ممکن است پشه‌ها را سمت ما هدایت کنند، اما این بو‌های باکتریایی هستند که آنها را مستقیما به سمت پوست ما جذب می‌کنند.

دو نوع باکتری به نام‌های «استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس» و «کورینه باکتریوم آمیکولاتوم» بیشتر میکروبیوم (باکتری‌های بی خطر و طبیعی پوست) را تشکیل می‌دهند. آنها همچنین شکلی از اسید لاکتیک به نام اسید لاکتیک L- (+) - را تولید می‌کنند که به جاذب پشه‌ها معروف است.

اکنون از پماد یا اسپری‌های شیمیایی موسوم به DEET برای دور نگه داشتن حشرات مضر از بدن استفاده می‌شود که نه تنها دوام طولانی مدتی ندارد؛ بلکه ممکن است در صورت جذب توسط بدن خطراتی برای سلامتی در پی داشته باشد.

اکنون گروهی از محققان به سرپرستی پروفسور «عُمر اکبری» از دانشگاه کالیفرنیا - سن دیگو و دانشگاه اکسفورد در آمریکا، نسخه‌هایی از این دو باکتری را ایجاد کردند که از نظر ژنتیکی فاقد ژن مسئول تولید اسید بودند. ایده این بود که اگر این باکتری‌های تغییر یافته به یک میکروبیوم موجود وارد شوند، تا حد زیادی جایگزین اشکال طبیعی و موجود «استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس» و «کورینه باکتریوم آمیکولاتوم» خواهند شد.

محققان در بررسی‌های آزمایشگاهی، هر دو شکل باکتری‌های مهندسی شده و طبیعی را روی پوست موش‌های زنده آزمایش کردند. طی ۱۴ روز بعد، این جوندگان هر روز به مدت ۱۰ دقیقه در معرض سه نوع پشه ماده که عامل بیماری‌هایی مانند مالاریا و تب دنگی هستند، قرار گرفتند.

آنها دریافتند سه روز پس از آغاز استفاده، اس. اپیدرمیدیس مهندسی شده، جذب پشه را تا ۶۴.۴ درصد در مقایسه با شکل طبیعی باکتری کاهش داد. علاوه بر این، این اثر به مدت ۱۱ روز ادامه داشت. کورینه باکتریوم آمیکولاتوم مهندسی شده نیز نتایج مشابهی را ارائه کرد.

در مقابل، اثر دافع DEET معمولا فقط چهار تا هشت ساعت طول می‌کشد. اگرچه DEET اثر قوی تری دارد، اما ممکن است پس از پیشرفت و توسعه بیشتر این دافع باکتریایی تغییر یافته ژنتیکی، این اثر تغییر کند.

نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS Nexus منتشر شده است.

انتهای پیام/

ارسال نظر