صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۴:۰۷ - ۰۹ مرداد ۱۴۰۳

ستارگان دارند ناپدید می‌شوند!

کودکی که امروز به دنیا می‌آید ممکن است بتواند 250 ستاره را در آسمان محل سکونت خود ببیند، اما زمانی که 18 ساله شد، این تعداد احتمالاً به 100 ستاره کاهش خواهد یافت!
کد خبر : 924905

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، رصد ستارگان در دنیای مدرن روزبه‌روز سخت‌تر می‌شود و طبق پژوهش‌های جدید این وضع حتی بدتر از قبل شده است. از بین رفتن آسمان‌های تاریک به‌ نوعی از دست دادن میراث فرهنگی بشری است. مرکز تحقیقاتی نجوم در ایالات متحده نویرلب (NOIRLab) اعلام کرده کودکی که امروز به دنیا می‌آید ممکن است بتواند 250 ستاره در آسمان محل سکونت خود ببیند. اما زمانی که 18 ساله شود، این عدد احتمالا به 100 کاهش خواهد یافت.

طبق اطلاعات جمع‌آوری شده برنامه جهان در شب (Globe at night)، اکنون حدود 30 درصد از جمعیت جهان دیگر نمی‌توانند تمام ستاره‌هایی را که باید ببینند.
برنامه جهان در شب توسط  NAIRLab  که شبکه‌ای از رصدخانه‌ها است، اجرا می‌شود.این برنامه از سال ۲۰۰۶ هر سال داده‌های مربوط به دید ستارگان را جمع‌آوری می‌کند. هر کسی می‌تواند مشاهدات خود را از طریق برنامه وب جهان در شب روی دسکتاپ یا تلفن هوشمند ارسال کند. پس از وارد کردن تاریخ، زمان و مکان مربوطه، تعدادی از نقشه‌های ستاره‌ها به شرکت‌کنندگان نشان داده می‌شود؛ سپس آنان ثبت می‌کنند که کدامیک به بهترین وجه با چیزی که می‌توانند بدون هیچ تلسکوپ یا ابزار دیگری در آسمان ببینند، مطابقت دارد.

این روش برآورد چیزی است که به آن اندازه محدودکننده چشم غیر مسلح گفته می‌شود. این معیاری است برای میزان روشنی یک جسم تا دیده شود. این مورد می‌تواند برای تخمین روشنایی آلودگی نوری استفاده شود زیرا با روشن شدن آسمان اجسام کم‌نورتر از دید ناپدید می‌شود.

ستاره‌ها به کجا می روند؟

بدیهی است که ستارگان واقعاً جایی نرفته اند.همه چیز به خاطر آلودگی نوری است. چیزی که قبلاً از طریق ماهواره‌ها اندازه‌گیری شده بود. آلودگی نوری دید ما را از آسمان شب کاهش می‌دهد.

تصویر ایالات متحده در شب، تصویر ترکیبی است که از داده‌های بدست آمده توسط ماهواره NPP Suomi در آوریل و اکتبر 2012 بدست آمده است.

یافته‌های جدید برنامه جهان در شب، نشان می‌دهد که ستارگان با سرعتی بیشتراز اندازه‌گیری ماهواره‌ها، از دید ما ناپدید می‌شوند.

ستاره‌شناسان نام این پدیده را «درخشش آسمان» SkyGlow گذاشته‌اند، که در آن آسمان شب توسط چیزهایی غیر از عناصر طبیعی مانند ستارگان و ماه روشن می‌شود.  پدیده skyglow که توسط چشم انسان درک می‌شود در مقایسه با اندازه‌گیری‌های ماهواره‌ای نور مصنوعی زمین، نقش بیش‌تری در ایجاد چشم‌انداز مبهم و محو شدن آسمان و ستاره‌ها دارد.

پژوهشگران برنامه جهان در شب با تجزیه و تحلیل بیش از ۵۰۰۰ نمونه از مشاهدات شهروندان، افزایش ۹.۶ درصدی روشنایی آسمان را طی دهه گذشته در مقایسه با رقم دو درصد در سال که توسط ماهواره‌ها اندازه‌گیری می‌شود، پیدا کردند.

ستاره‌شناس کانی واکر، هشدار داد که این یافته‌ها اهمیت دوبرابر کردن تلاش‌هایمان برای کاهش «درخشش آسمان» را نشان می‌دهد.

محققان بیش از ۵۰ هزار مشاهدات ارسال شده به برنامه جهان در شب را بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۲ تجزیه و تحلیل کردند و با حذف ورودی‌هایی که تحت تاثیر عواملی از جمله پوشش ابر و نور مهتاب قرار داشت، از مطابقت اطمینان حاصل کردند. آنان روی داده‌های اروپا و آمریکای شمالی تمرکز کردند زیرا این مناطق دارای توزیع کافی مشاهدات در سراسر منطقه و همچنین در طول دهه مورد تحقیق بود.

درخشش آسمان چقدر جدی است؟

آلودگی نوری مشکلی آشناست که اثرات مخرب بسیاری دارد؛ این موضوع نه‌تنها بر روی علم نجوم بلکه بر سلامت انسان و حیات وحش نیز تاثیر می‌گذارد.

درخشش آسمان پدیده‌ای غیرطبیعی است و چرخه طبیعی روز و شب را مختل می‌کند، به این معنی که بر حیات وحش تأثیر می‌گذارد، زیرا غرایز بسیاری از حیوانات به دلیل واکنش آن‌ها به نور روز است.

نشنال‌جئوگرافیک تاکید کرده است که آلودگی نوری بر سلامت انسان نیز تاثیر می‌گذارد. آلودگی نوری تولید ملاتونین را کاهش داده باعث کم خوابی، خستگی، سردرد، استرس، اضطراب و سایر مشکلات جسمی در انسان می‌شود.

در حالی که این مطالعه بر اروپا و آمریکای شمالی متمرکز بود، استفاده روزافزون از نور مصنوعی در سایر نقاط جهان نیز به این معنی است که درخشش آسمان در آنجا نیز رخ می‌دهد.

کریستوفر کیبا، نویسنده اصلی این مقاله از مرکز تحقیقات علوم زمین آلمان، گفت: «نتایج اخیر نشان می‌دهد که ماهواره‌های موجود برای بررسی چگونگی تغییر وضعیت شب زمین کافی نیستند.»


عکس نمایه: تصویری از راه‌شیری بر فراز قله دماوند/ عکس از طاها قوچکانلو.

انتهای پیام/

ارسال نظر