صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
در گفت‌وگو با آنا: 

موسوی موحدی: ریشه مرجعیت علمی در «علوم پایه» نهفته است 

استاد ممتاز دانشگاه تهران گفت: اصل و ریشه مرجعیت علمی در رشته «علوم پایه» است؛ چرا که این رشته در نامرئی‌ها غواصی می‌کند و دیگران هم استفاده می‌کنند.
کد خبر : 921517

علی اکبر موسوی موحدی رئیس انجمن بیوشیمی فیزیک ایران در گفت‌وگو با خبرنگار گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، درباره معنای مشترک مرجعیت علمی اظهار کرد: جایگاه مرجعیت علمی در ابتدا مربوط به مرجع است و سپس موسسات و نهاد‌ها را شامل می‌شود. 

وی با بیان اینکه مرجع علمی دارای چند معیار است که باید به آن توجه شود؛ تاکید کرد: در قدم اول، پژوهشگر باید فعالیت علمی دست اول جهانی انجام دهد که حتما مورد رجوع و استناد دیگران قرار گرفته باشد. 

موسوی موحدی افزود: دومین شرط این است که استاد علاوه بر جایگاه علمی دارای جایگاه اجتماعی باشد، یعنی جامعه به آداب و رسوم خود اقتدا کند و محبوب باشد. 

استاد ممتاز دانشگاه تهران ادامه داد: سومین مسئله در مرجعیت علمی آموختن است، یعنی بتوانیم از دانش استادان و دانشجویان استفاده کنیم؛ بنابراین اصل جریان مرجعیت علمی در این است که مرجع علمی بتواند گستره مرز‌های دانش را توسعه دهد و اقتدای جهانی داشته باشد. 

وی با بیان اینکه مرجعیت علمی جهانی است، نه بومی؛ تاکید کرد: باید با مکتب‌های مختلف به جایگاه‌های جهانی مرجعیت علمی رویکرد دهیم تا دانشجویان و استادان به هر طریقی جایگاه اجتماعی داشته باشند و در حوزه آموزشی و حوزه‌های ترویجی که از آن درس می‌آموزند اقتدای فکری کنند و بپذیرند که چنین شخصیتی قابلیت مرجعیت علمی شدن را دارد. 

موسوی موحدی در پاسخ به این سوال که در مرجعیت علمی مقاله نویسی مهم است یا مسئله محوری؟، اظهار کرد: فرد محوری مهم‌ترین اصل است، یعنی وقتی فردی در سطح جهان شناخته می‌شود، باید آثار و فکرش در طول زمان در قالب موضوعات فناوری، اکتشافات و ... تبدیل به مسئله شود. 

وی با بیان اینکه اشخاصی مانند نیوتن، ابن سینا، ابوریحان و ... به عنوان مرجع علمی در سطح جهان شناخته شده اند؛ تاکید کرد: به اینصورت از آثار و تفکر محققان استفاده می‌شود که نتایج مثبتی به همراه خواهد داشت. 

رئیس انجمن بیوشیمی فیزیک ایران ادامه داد: رشته‌های موجود در مرجعیت علمی باید طبقه بندی شوند. مثلا، یک شخصی مانند ابوریحان بیرونی همه چیز دان بوده و مرجع علمی به حساب می‌آید و فرد دیگر در شاخه و رشته‌های جداگانه مانند فیزیک و شیمی و زیست و ... مرجع علمی خواهد بود. 

موسوی موحدی درباره اهمیت مرجعیت علمی در علوم پایه گفت: اصل و ریشه مرجعیت علمی در رشته «علوم پایه» است؛ چرا که این رشته در نامرئی‌ها غواصی می‌کند و دیگران هم استفاده می‌کنند. 

وی در پایان اضافه کرد: وقتی ساحت مرجعیت علمی در حوزه علوم پایه در جامعه بزرگ شود، این رشته رشد خواهد کرد، مثلا می‌توان در این زمینه به جایزه نوبل اشاره کرد که هر ۳ جایزه اصلی شیمی، فیزیولوژی و پزشکی مربوط به علوم پایه هستند.

انتهای پیام/

ارسال نظر