صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۳:۱۰ - ۱۸ تير ۱۴۰۳
در یک پژوهش مطرح شد؛

خشونت و پرخاشگری باعث از دست رفتن فرصت‌های مهم زندگی می‌شوند

خشونت در گفتمان‌های رایجِ جهان مدرن و همچنین در فرهنگ دینی کشور ایران یک «ضد ارزش» شمرده می‌شود و باعث می‌شود اعضای جامعه دچار مرارت و دشواری شوند.
کد خبر : 921235

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، پرخاشگری و خشونت از آن دسته ناهنجاری‌های اجتماعی است که در تمامی جوامع با شدت و ضعف وجود دارد و بعضاً زمینه ساز بروز برخی آسیب‌ها و حوادث دیگر اجتماعی مانند قتل و...می‌شود.

نزاع و پرخاشگری علت و پیامد‌های مختلفی دارد و بروز رفتار‌های پرخاشگرانه از مسائلی است که افزایش آن در میان افراد جامعه به خصوص جوانان موجب نگرانی است. افزایش نزاع کلامی و غیرکلامی در جامعه زمینه ایجاد برخی دیگر از آسیب‌های اجتماعی را تقویت می‌کند، بخش قابل توجهی از خبر‌های صفحه حوادث نشریات مربوط به نزاع‌های خونین و دیگر حوادثی است که ریشه در رفتار‌های پرخاشگرانه دارد.

ذبیح‌اله کرمی (عضو گروه روانشناسی دانشگاه افسری و تربیت پلیس امام حسن مجتبی(ع)) و علیرضا مرادی (پژوهشگر پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی‌) در پژوهشی با عنوان «نگاهی نو به پدیده پرخاشگری جوانان ونوجوانان بر اساس ویژگی‌های فردی ،خانوادگی و اجتماعی» به این نکته اشاره می‌کنند که خشونت یکی از آسیب‌های عمده در جهان امروز است که معمولا توسط کنشگران فردی یا جمعی، علیه خود (خودکشی یا خودآزاری) یا علیه دیگری (دیگرکشی یا دیگر آزاری) اعمال می‌‎شود.

افزایش نزاع کلامی و غیرکلامی در جامعه زمینه ایجاد برخی دیگر از آسیب‌های اجتماعی را تقویت می‌کند، بخش قابل توجهی از خبر‌های صفحه حوادث نشریات مربوط به نزاع‌های خونین و دیگر حوادثی است که ریشه در رفتار‌های پرخاشگرانه دارد

این پژوهش به صورت میدانی انجام شده و ازحیث رویکرد کمی و از نظر استراتژی، توصیفی-پیمایشی است. روش نمونه گیری نیز خوشه‌ای چند مرحله‌ای تصادفی و ابزار گردآوری داده‌ها نیز پرسشنامه محقق ساخته ۲۸ سوالی شامل سه مولفه فردی با ۱۲ سوال، مولفه خانوادگی با ۸ سوال و مولفه اجتماعی با ۸ سوال استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل جوانان پسر ۲۵-۱۸ ساله شهر شهرکرد و حجم نمونه تعداد ۱۲۰ نفر از جوانان بوده است.

یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد مقدار آماره T بدست آمده برای ویژگی‌های فردی برابر ۸۹۷/۲۱، برای ویژگی‌های خانوادگی برابر ۸۹۵/۱۵ و برای ویژگی‌های اجتماعی برابر ۴۸۴/۱۶ است به گونه‌ای که این مقدار درهمه موارد بزرگتر از ۹۶/۱ است. با بررسی‌های صورت گرفته، نتایج حاصله از تحقیق حاضر بیان می‌دارد که تمایل به پرخاشگری بر اساس ویژگی‌های فردی شامل مهارت‌های ارتباط موثر (مدیریت هیجان، کنترل خشم، حل مسیله و...) و بر اساس ویژگی‌های خانوادگی شامل نحوه تربیت فرزندان، خشونت والدین، خانواده ناباب و بر اساس ویژگی‌های اجتماعی شامل آسیب‌های اجتماعی است و برای مهار خشونت جوانان بایستی برای هرکدام از ویژگی‌های ذکر شده پیشنهاد‌های کاربردی ارایه شده، اجرایی گردد.

با وجود نتایج حاصله از پاسخ نمونه آماری و استنتاج از تحلیل‌های انجام شده، پیشنهاد‌های کاربردی تحقیق به صورت مجزا و بر طبق ویژگی‌های فردی، خانوادگی و اجتماعی به شرح ذیل ارائه شده است:

  • با وجود اینکه مدل نهائی تحقیق طبق ویژگی‌های فردی بیشتر شامل مسائل روانی و عاطفی جوانان است پیشنهاد می‌شود کارگاه‌های مهارت‌های روانشناختی شامل (مهارت حل مسئله، مهارت‌های ارتباط مؤثر، مهارت مدیریت هیجانات، مهارت کنترل خشم، مهارت تاب‌آوری) برای جوانان و بصورت مستمر برگزار شود (بهزیستی استان، مراکز مشاوره کلنتری‌ها)؛
  • تشویق جوانان به ادامه تحصیل در رشته‌های کاربردی و دارای بازارکار مناسب (آموزش و پرورش، صدا و سیمای استان)؛
  • تقویت بنیه اعتقادی و مذهبی جوانان (سازمان تبلیغات، مساجد و امور فرهنگی)؛
  • برگزاری مشاوره‌های گروهی بین جوانان با رویکرد مشارکت محور آنان (بهزیستی استان، مراکز مشاوره کلنتری‌ها)؛
  • آموزش سبک‌های فرزندپروری خلاقانه و جدید برای خانواده‌های دارای مشکل (بهزیستی استان، مراکز مشاوره کلنتری‌ها)؛
  • آموزش خانواده‌ها و فرهنگ‌سازی برای پرورش و تربیت جوانان و همین طور آموزش خانواده در زمینه نقش و مسئولیت‌های که والدین دارند (بهزیستی استان، مراکز مشاوره کلنتری‌ها)؛
  • حمایت نهاد‌های حمایتی از خانواده‌هایی دارای آسیب‌های اجتماعی (اعتیاد، فقر، طلاق و...)؛
  • ارائه الگو‌های تربیتی مناسب جوانان ویژه والدین (صدا و سیمای استان)؛
  • پوشش خانواده‌های مشکل‌دار (اقتصادی و اجتماعی) توسط نهاد‌های حمایتی بهزیستی، کمیته امداد)؛
  • آموزش کنترل و مراقبت پدر و مادر در مورد انتخاب دوستان مؤمن و متعهد و اجتناب از مراوده با دوستان ناباب فرزندان خود (صدا وسیما)؛
  • کارآفرینی ایجاد اشتغال برای جوانانی ترک تحصیل کرده و بیکار (اداره کار، استانداری)؛
  • آموزش امور فنی و مهارتی ویژه جوانان و به منظور تقویت کارائی آنان (اداره کار، شهرداری، استانداری)؛
  • تقویت مراکز مشاوره دانشگاه‌ها، مدارس و مراکز علمی به منظور ارائه خدمات روان شناختی مناسب به جوانان (دانشگاه، آموزش و پرورش).

حرف آخر اینکه کرمی و مرادی بر اساس یافته‌های پژوهش به این جمع‌بندی می‌رسند که نوجوانان و جوانانی که گرفتار پدیده خشونت و پرخاشگری می‌شوند در اکثر موارد فرصت‌های مهم زندگی را در سنین سرنوشت‌ساز از دست می‌دهند و زیان‌های جبران‌ناپذیری را از حیث تحصیل، کار و شغل را متحمل می‌شوند و این ناکامی‌ها تأثیر نامطلوبی را بر زندگی آینده آنها خواهد گذاشت. از سوی دیگر کشف عوامل تأثیرگذار بر پرخاشگری برای سیاستگذاری‌های اجتماعی بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که رفتار‌های خشونت‌آمیز و پرخاشگرانه برای تداوم یک نظام اجتماعی مضر است و نمی‌گذارد افراد جامعه به درستی ایفای نقش کنند.

انتهای پیام/

ارسال نظر