ارائه نخستین مدل موشی جهان که آینه سیستم ایمنی انسانی است
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، دانشمندان موشی را مهندسی کردهاند که میتواند تمامی سیستم ایمنی عملکردی انسان را تقلید کند؛ راهکاری که جایگزین مناسبی برای استفاده از پستانداران غیر انسانی در تحقیقات ایمونولوژیکی و میکروبیولوژیکی خواهد شد. این کشف راه را برای آزمایشهای نوآورانه انسان درون تنی انسان هموار میکند.
دانشمندان مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزاس در سن آنتونیو این موشهای انسانی را «TruHuX» (به معنای انسان واقعی) نام گذاری کرده اند؛ مدلی که گفته میشود دارای یک میکروبیوم روده شبیه انسان است که قادر به ایجاد پاسخهای آنتی بادی خاص است.
به گفته محققان، این مدل دارای غدد لنفاوی، مراکز زایا (ژرمینال)، سلولهای اپیتلیال تیموس، لنفوسیتهای T و B انسان، لنفوسیتهای B حافظه و سلولهای پلاسما است که آنتی بادیها و اتو آنتی بادیهای بسیار اختصاصی مشابه آنتی بادیهای موجود در انسان تولید میکنند.
«پائولو کاسالی» «Paolo Casali» استاد دانشگاه و مجری این تحقیقات گفت: «موشهای THX با به کارگیری شدید فعالیت استروژن برای حمایت از تمایز سلولهای بنیادی و سلولهای ایمنی انسان و پاسخهای آنتی بادی، زمینه را برای مطالعات سیستم ایمنی انسان، توسعه واکسنهای انسانی و آزمایشهای درمانی فراهم میکنند.»
به گفته وی، این کشف جدید راههای جدیدی را برای آزمایشهای درون تنی انسان باز میکند، از جمله توسعه داروهای ایمنی مانند مهارکنندههای وارسی ایمنی سرطان، واکسنهای باکتریایی و ویروسی انسانی، و مدل سازی بسیاری از بیماریهای انسانی.
این پژوهشگران امیدوارند رویکرد جدید بتواند به طور بالقوه استفاده از نخستیهای غیرانسانی را در تحقیقات زیست پزشکی ایمنی شناسی و میکروبیولوژیکی از بین ببرد.
این موشها مجموعههای متنوعی از گیرندههای آنتی ژن سلول B و سلول T را عرضه کرده و میتوانند پاسخهای آنتی بادی وابسته به سلول T بالغ و مستقل از سلول T شامل هیپرجهش سوماتیک، نوترکیبی سوئیچ کلاس، و سلولهای پلاسما و تمایز سلولی حافظه B را ایجاد کنند. گفتنی است این موشها همچنین میتوانند پس از تزریق پریستین، خود ایمنی لوپوس ایجاد کنند.
موشهای THX با استفاده از فعالیت استروژن برای حمایت از تمایز سلولهای ایمنی انسان و بلوغ پاسخهای آنتی بادی، زمینهای را برای مطالعه سیستم ایمنی انسان و توسعه واکسنها و درمانهای انسانی فراهم میکنند.
کاسالی و همکارانش اکنون به دنبال توسعه مدل THX، در حال بررسی پاسخ ایمنی درون تنی انسان به SARS-CoV-۲ (COVID-۱۹) در سطوح سیستمیک و منطقهای است. آنها همچنین در حال مطالعه لنفوسیتهای B حافظه انسانی، وابستگی آنها به گیرنده هستهای RORα برای تولید و همچنین ارزیابی رویدادهایی هستند که منجر به بیان و تنظیم RORα میشود.
دانش پژوهان علاوه بر این، در تلاش برای کاوش عوامل و مکانیسمهای اپی ژنتیکی واسطه تولید سلولهای پلاسمای انسانی هستند؛ کارخانههای سلولی که آنتی بادیها - به معنای واقعی کلمه هزاران عدد در ثانیه – را علیه باکتری ها، ویروسها یا سلولهای سرطانی میسازند.
موشها به دلیل جثه کوچک، سهولت کار، عناصر ایمنی مشترک و خواص بیولوژیکی با انسان و حساسیت به تغییرات ژنتیکی، اغلب در تلاشهای مختلف تحقیقاتی بیولوژیکی و زیست پزشکی مورد استفاده قرار میگیرند.
نتایج این تحقیقات در نشریه Nature منتشر شده است.
انتهای پیام/