صادرات نفت در اوج تحریم؛ حتی یک سنت طلب نفتی نداریم

به گزارش گروه اقتصاد خبرگزاری علم و فناوری آنا از وزارت نفت، زمانی خارجی‌ها برای ما تعیین‌تکلیف می‌کردند؛ اینکه چقدر نفت تولید و به کجا صادر کنیم، اما امروز متخصصان صنعت نفت محموله‌های نفت خام و میعانات گازی کشور را به کشور‌های زیادی صادر می‌کنند و در اوج تحریم‌ها حتی یک سِنت طلب نفتی نداریم.

سه سال اخیر در حالی سپری شد که نفت، گاز و دیگر محصولات هیدروکربوری ایران مانند سال‌های پیش از تحریم با تکیه بر دیپلماسی انرژی وزارت نفت دولت سیزدهم صادر شد. برای نمونه، جواد اوجی، وزیر نفت، تنها در سال ۱۴۰۲، ۳۵ دیدار رسمی با همتایان و مسئولان اقتصادی کشور‌های همسایه و خارجی داشت و با تجارب مثبت خود، گام‌های مؤثری در زمینه ارتباطات جهانی در صنایع نفت و گاز برداشت.

همکاری سازنده به‌جای رقابت بازدارنده، جزو نخستین شعار‌های وزارت نفت دولت سیزدهم بود؛ تعاملی که با کشور‌های همسایه آغاز شد و به منتهی‌الیه شرق و غرب نیز رسید. وزارت نفت در چند جبهه در حوزه فعال‌سازی دیپلماسی در دولت سیزدهم پیش رفت. در گام نخست، احیای مشتریان سنتی نفت ایران و تقویت مناسبات گازی با کشور‌های همسایه به‌منظور توسعه تبادلات نفت و گاز آغاز و پس از آن در حوزه جذب سرمایه برای توسعه بیشتر صنعت نفت و گاز، صدور خدمات فنی و مهندسی و ایجاد ظرفیت پالایشی در مرز‌های دور، گام‌های مناسبی برداشته شد.

در عمر کمتر از سه سال دولت سیزدهم، در حوزه دیپلماسی انرژی دستاورد‌های فراوانی حاصل شد. برای نمونه، زمانی که این دولت، سکان را در خرداد ۱۴۰۰ تحویل گرفت، صادرات نفت ایران به حدود کمتر از ۲۰۰ هزار بشکه در روز رسیده بود و اقتصاد کشور در خطر جدی بود. اما دولتمردان دولت سیزدهم، با توسعه دیپلماسی انرژی فعال، سبب ایجاد جهش در صادرات نفت خام و میعانات گازی کشور و دستیابی به رکورد بالاترین رقم صادرات از سال ۱۳۹۷ و آغاز تحریم‌های ظالمانه تاکنون شدند.

افزایش ۴۰درصدی وصول درآمد‌های حاصل از صادرات نفت خام، میعانات گازی، گاز طبیعی و محصولات پتروشیمی، افزایش ۲۲درصدی حجم صادرات گاز طبیعی کشور، امضای ۸ قرارداد به مبلغ ۹ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار (۴ قرارداد توسعه میدان‌های مستقل و ۴ قرارداد توسعه میدان‌های مشترک)، بازسازی و نوسازی مجتمع تولید آمونیاک در ونزوئلا، تجهیز ایستگاه تقویت فشار ونزوئلا، امضای ۱۸ تفاهم‌نامه برای توسعه میدان‌های نفت و گاز به ارزش حدود ۶۹ میلیارد دلار، صدور نخستین محموله کاتالیست ایرانی به روسیه، وصول ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار مطالبات معوق از عراق، اجرایی‌شدن عملیات پالایش فراسرزمینی در ونزوئلا، تشکیل کارگروه مشترک نفتی وزارتخانه‌های نفت ایران و عراق، توافق با عمان برای تشکیل کارگروه مشترک توسعه میدان هنگام، تفاهم برای صادرات تجهیزات و خدماتی فنی - مهندسی و تجارت فرآورده‌های نفتی و محصولات پتروشیمی از سوی شرکت دانش‌بنیان ایرانی از دیگر دستاور‌های توسعه دیپلماسی انرژی در دولت سیزدهم طی کمتر از سه سال اخیر بوده است.

شواهد نشان می‌دهد در سال‌های گذشته دولت سیزدهم در سایه دیپلماسی هوشمند، قوی و فعال خود توانست بسترساز فروش نفت و گاز کشور شود. اگر چنین نبود، رشد اقتصادی ۵.۴درصدی میسر نمی‌شد و اقتصاد کشور پیش نمی‌رفت. فراموش نکنیم این دیپلماسی انرژی فعال دولت سیزدهم در سه سال اخیر بدون برجام، اف‌ای‌تی‌اف و زانوزدن مقابل دشمن محقق شد.

میانگین رشد اقتصادی کشور در دهه ۹۰ به صفر رسید و متوسط نرخ سرمایه‌گذاری منفی بود، دولت سیزدهم نیز در حالی دولت را تحویل گرفت که با کسری بودجه سالانه روبه‌رو بود و اعلام شده بود خزانه حتی برای پرداخت حقوق کارکنان هم خالی است و بدون برجام یک بشکه نفت هم نمی‌توان فروخت، البته این مقدار اکنون از روزانه یک‌میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه هم فراتر رفته است.