باقری: مسئولیت توسعه نیافتگی و معضلات اقتصادی افغانستان بر دوش اشغالگران است

به گزارش گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا، پیام علی باقری سرپرست وزارت امور خارجه به نشست کمیته تماس منطقه‌ای تهران امروز (شنبه) ۱۹ خرداد ماه توسط سید رسول موسوی دستیار وزیر و مدیرکل آسیای جنوبی قرائت شد.

متن این پیام به شرح زیر است: حضور نمایندگان ویژه کشور‌های چین، روسیه، پاکستان و جمهوری اسلامی ایران را در این مهم که برای رایزنی در خصوص تحولات در پیش افغانستان در شهر تهران گردهم آمده‌اند گرامی داشته و امیدوارم که با نیت خیری که به مردم افغانستان و منطقه دارید پیشنهادات سازنده‌ای برای همزیستی همسایگان، کشور‌های منطقه و جامعه جهانی با افغانستان داشته باشید.

تقریباً سه سال از خروج نیرو‌های اشغالگر از افغانستان می‌گذرد و در این مدت کشور همسایه ما افغانستان با چالش‌های مختلفی روبرو بوده است که در برخی از چالش‌ها دولت سرپرست افغانستان دستاورد‌هایی داشته و در برخی موارد مشکلات ادامه یافته است و اگر صادقانه به صحنه افغانستان نگاه کنیم می‌توانیم بگوییم که ریشه بیشتر مشکلات و چالش‌های افغانستان در اشغال این کشور و عدم توجه به توسعه و رشد اقتصادی آن و تحمیل توسعه نیافتگی به آن توسط اشغالگران بوده است. امروز با آنکه اشغالگران خاک افغانستان را ترک کرده‌اند، اما با مسدود سازی دارایی‌های مردم افغانستان عملاً در مسیر توسعه کشور مانع ایجاد می‌کنند.

حمایت ایران از همه ابتکارات سازنده برای صلح و ثبات در افغانستان

جمهوری اسلامی ایران همواره از تمامی ابتکارات سازنده‌ای که برای صلح و ثبات و توسعه افغانستان صورت گرفته حمایت کرده است و در صدر این ابتکارات اجلاس وزرای خارجه کشور‌های همسایه افغانستان و فرمت مسکو است که در سه سال گذشته جمهوری اسلامی ایران از شرکت کنندگان فعال آنها بوده است. سرنوشت جمعی ما ایجاب می‌کند که در روند دستیابی به موفقیت یک دولت کامیاب برآیند منفعت ملی خود را در حرکت جریانی منطقه محور تبیین کنیم از این رو حرکت به سمت همسان سازی ارزش‌های منطقه گام بلندی در مسیر آغاز مذاکراتی است که می‌تواند ما را به پیمان‌های دو جانبه و چند جانبه با افغانستان هدایت کند.

مسئولیت توسعه نیافتگی و معضلات اقتصادی بر دوش اشغالگران افغانستان

با نگاهی به، مذاکرات تصمیمات و بیانیه‌های مشترک در اجلاس همسایگان و منطقه‌ای یاد شده به توانیم نقش مثبت کشور‌های منطقه را برای ایفای نقش سازنده در صلح، ثبات، توسعه و آینده افغانستان شاهد باشیم.

مهمترین پیام مشترک نشست‌های منطقه‌ای و همسایگان برای افغانستان این بوده است که نباید صرفاً به بیان و تکرار مشکلات موجود در افغانستان اکتفاء کرد بلکه باید در کنار بیان مشکلات، راه حل‌ها و راهکار‌های برون رفت از چالش‌ها و مشکلات را هم بیان کرد.

اگر امروز افغانستان با مشکل توسعه نیافتگی و معضلات سخت اقتصادی مواجه است باید اعتراف کرد که مسئولیت این توسعه نیافتگی و معضلات اقتصادی بر دوش اشغالگران این سرزمین است که در طول اشغال تمامی زیر ساخت‌های اقتصادی کشور را از بین برده و با خروج خود کشوری ویران را برای مردم به میراث گذاشتند، اما باید بدانند که نمی‌توانند از مسئولیت‌های انسانی فرار کنند و باید سهم خود را برای جبران عقب ماندگی‌های اقتصادی این کشور بدون مداخلات سیاسی بپردازند.

موضوع حائز اهمیتی را که ضروری است هیئت حاکمه سرپرستی افغانستان و کشور‌های منطقه به آن توجه خاصی داشته باشند مسأله آینده افغانستان است اطمینان دارم مردم و دولت افغانستان و دیگر کشور‌های منطقه نمی‌توانند قبول کنند که شکست خوردگان دیروز در عرصه نظامی این بار بخواهند با عناوین سیاسی یا کمک‌های بشردوستانه مجددا به این کشور که ده‌ها سال برای استقلال، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی خود جهاد کرده و صد‌ها هزار شهید و میلیون‌ها معلول و مجروح داده ورودی غیر سازنده کنند و بخواهند اهدافی را که با جنگ نتوانستند به دست آوردند در قالب سیاسی و برگزاری کنفرانس‌های مختلف به دست آوردند.

امروز کشور‌های منطقه و از همه بیشتر جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اسلامی پاکستان با پدیده مهاجرت اتباع افغانستان مواجه هستند که از یک طرف بر اقتصاد کشور‌های میزبان فشار وارد می‌سازند و از طرف دیگر کشور خود افغانستان را از نیرو‌های سازنده تهی میسازند.

همکاری کشور‌های منطقه با هم و با دولت افغانستان در زمینه مدیریت مهاجرین افغانستانی ایجاد فرصت برای منطقه و خود افغانستان است. تا سازوکاری مسئولانه تحت نظارت سازمان ملل در دستور کار قرار گیرد تا حکومتضمن بازگشت مهاجریان و پناهجویان افغانستانی به کشور خود زمین وکاشانه درهد.

ضروری است تا این گروه از مردم افغانستان در آبادانی میهن خود سهم گیرند و تضمین‌های بازگشت آبرومندانه جهت این گروه از ناحیه‌ی حکومت سرپرست مهیا شود.

ضرورت تشکیل حکومتی فراگیر در افغانستان

هیئت حاکمه سرپرست افغانستان پیش از به قدرت رسیدن در مذاکرات و نشست‌های مختلف بر ضرورت هیات حاکمه تشکیل دولتی با حضور همه اقوام و اقشار کشور تأکید داشت و در این زمینه قدم‌های مثبتی هم برداشته شده است، ولی با توجه به جمعیت متنوع، افغانستان کشور‌های همسایه و منطقه این امید را دارند که با مشارکت هر چه بیشتر مردم افغانستان از اقوام و اقشار مختلف زمینه ثبات سیاسی و توسعه اقتصادی افغانستان بیشتر فراهم شود. توجه به موضوع ضرورت تشکیل حکومتی فراگیر در افغانستان در بیانیه‌های نشست‌های همسایگان و منطقه‌ای در همین راستاست. جهان امروز جهان ارتباطات و اتصالات است افغانستان در جغرافیایی قرار گرفته است که می‌تواند چهارراه ارتباطات و اتصالات شرق به غرب و شمال به جنوب باشد و اگر جغرافیای افغانستان چنین ارتباطاتی را برقرار کند گام بزرگی در توسعه ملی خود و منطقه برداشته است. خوشبختانه شاهد هستیم همزمان با جمهوری اسلامی ایران در اتصال راه آهن و جاده‌های خود به مسیر‌های ارتباطی افغانستان سایر کشور‌های همسایه و منطقه هم در این راه گام برداشته‌اند و اگر همکاری و همفکری بیشتری بین کشور‌های منطقه با افغانستان و با یکدیگر صورت گیرد به طور قطع به سود همه خواهد بود.

اجازه داده نشود تا افغانستان بار دیگر با مشکل مداخله خارجی مواجه شود

در حال حاضر شاهد هستیم که بعضاً حرکت‌هایی خاص از جانب برخی کشور‌های خارج از منطقه برای تأثیر گذاری در روند تحولات افغانستان انجام می‌شود که با اساس استقلال، تمامیت ارضی و حاکمیت ملی افغانستان تعارض دارد و از آنجا که کشور‌های منطقه از بی ثباتی و توسعه نیافتگی افغانستان بیشترین صدمات را متحمل شده و می‌شوند انتظار می‌رود که به این مهم توجه جدی کرده در همکاری با یکدیگر و با سایر کشور‌ها و سازمان‌های بین‌المللی همچنین در همکاری با حکومت سرپرست افغانستان اجازه داده نشود تا افغانستان بار دیگر با مشکل مداخله خارجی مواجه شود.

جمهوری اسلامی ایران ضمن حمایت همه جانبه از مجموعه ابتکارات سازنده‌ای که بتواند موجب تضمین صلح، ثبات، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی افغانستان شود معتقد است دوام ثبات و امنیت منطقه‌ای مستلزم آن است تا سازمان ملل متحد در ایفای وظایف و مسئولیت‌های خود بیش از پیش به شرایط انسانی توجه نشان دهد. بنابر چنین نگرشی بود که جمهوری اسلامی ایران طی سه سال اخیر کوشید برای کاهش آلام مردم افغانستان و با درک شرایط دشوار دوره گذار مسیری را بپیماید که مردمان شریف این سرزمین همسایه بتوانند در برابر شداند و مصائب حاصل از دوران اشغال بیگانه و بی ثباتی پس از آن تاب آوری داشته باشند.