اسفنج بندآورنده خون با پر مرغ تولید شد

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، غلامرضا گودرزی از محققان این طرح عنوان این پروژه را تهیه اسفنج زیستی متخلخل از کراتین بازیافتی از الیاف پروتئینی برای کاربرد پزشکی ذکر کرد.

وی افزود: هدف اصلی این تحقیق استفاده از ضایعات پر مرغ به عنوان منبع غنی از کراتین در بندآورنده خون از جمله کاربرد‌های پزشکی بوده است. اجرای این طرح و تبدیل این ضایعات به ساختاری کاملا کاربردی ایجاد ارزش افزوده را در پی دارد.

گودرزی اظهار کرد: سالانه میلیون‌ها تن پر مرغ در جهان تولید می‌شود که امحائ آن به صورت دفن کردن و یا سوزاندن، موجب آلودگی محیط زیست و ایجاد گاز‌های گلخانه‌ای می‌شود.

این محقق اضافه کرد: از طرف دیگر علاقه وافر به منابع جدید طبیعی پایدار در زیست پزشکی مقبولیت بسیاری زیادی دارد که کراتین از جمله این منابع به شمار می‌رود.

این دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر با تاکید بر اینکه ساختار تولید شده قابلیت صنعتی شدن را دارد، یادآور شد: محصول تولید شده با نمونه‌های تجاری که از مواد دیگر تهیه می‌شوند، قابل رقابت است و عملکرد بهتری را نشان می‌دهد.

وی خاطر نشان کرد:. با توجه به اینکه در کشور ما ضایعات پر مرغ فراوان است، به راحتی قابلیت تولید این محصول وجود دارد. این تحقیق ساختاری نو از کراتین استخراجی از پر مرغ ضایعاتی با راندمان بالا برای کاربرد در بند آوری خون معرفی می‌کند.

وی تاکید کرد: در این پروژه با استفاده از پر مرغ ضایعاتی کشتارگاه‌های مرغ، اسفنجی کارآمد در بندآوری خون به دست آمد.

وی چاپ دو مقاله، یکی از مجلات ISI با رتبه Q۱ و دیگری در مجله علمی پژوهشی را از دیگر دستاورد‌های این تحقیق دانست و گفت: همچنین این رساله از طرف وزارت علوم به دلیل تازگی در ساخت اسفنج پایدار کراتینی از ضایعات پر مرغ در بند آوری خون جزو رساله‌های برتر شناخته شد.

به گفته وی این اسفنج مورد آزمون حیوانی قرار گرفته است.

گودرزی قابلیت تولید داخلی و رقابت با نمونه‌های مورد استفاده به عنوان بندآوری خون را از مزایای این طرح نام برد و افزود: از دیگر مزیت‌های این طرح کارآمدی بهتر این نمونه در مقایسه با نمونه‌های هم رده خود است. همچنین با توجه به بی ارزش بودن ماده اولیه یعنی ضایعات پر مرغ و پشتوانه تولید آن می‌توان گفت پروسه تولید کاملا مقرون به صرفه خواهد بود.

این طرح تحقیقاتی با راهنمایی دکتر فاطمه داداشیان عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر-دکتر علیرضا وطن آرا و با مشاوره دکتر ضرغام سپهری زاده از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران اجرایی شد.