میرلوحی: ائتلاف ما صرفا اصلاح‌طلبانه نبود و باید آن را تا انتخابات بعدی حفظ کنیم/ پایداری کف نزند، اسناد اختلاف‌شان با لاریجانی موجود است
گروه سیاسی: پس از پیروزی لیست امید در انتخابات مجلس شورای اسلامی، همه توجه‌ها به ساختمان سبز بهارستان است. جاگیری نمایندگان در مناصب مختلف خانه ملت از جمله تشکیل فراکسیون‌ها و ترکیب هیأت رئیسه، بستر اولین رقابت سیاسی نمایندگان در مجلس بود. سیدمحمود میرلوحی، عضو شورای عالی سیاستگذاری انتخاباتی اصلاحطلبان و قائم‌مقام ستاد انتخابات اصلاحطلبان در تهران این باره می‌گوید «ما مخالف این هستیم که دوگانه اصلاح‌طلب اصولگرا در مجلس مطرح شود».
در ادامه، مصاحبه خبرنگار آنا را با میرلوحی درباره وضع اصلاحطلبان در بهارستان می‌خوانید.
به نظر شما ترکیب هیأت رئیسه مجلس دهم چه ویژگی‌هایی دارد؟
ایده‌آل ما این بود که یک اصلاح‌طلب در صدر مجلس بنشیند؛ ولی الان مطلوب ماست. برآورد ما این بود که 167 نفر با لیست امید وارد شده بودند و پرچم ائتلاف اصولگرایان هم در مرحله دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی فروافتاد و اصولگرایان هم با این عنوان وارد مجلس نشدند. امروز ما مخالف این هستیم که دوگانه اصلاح‌طلب و اصولگرا در مجلس مطرح شود. اصولگرایان وقتی در انتخابات، خودشان پرچمشان را مخفی کردند، چطور می‌شود بعد از انتخابات آن پرچم را بلند کنند؟ نه تنها پرچم را مخفی کردند بلکه با اصرار به لیست امید پیوستند. چگونه ممکن است حالا بیایند در مقابل آن قرار بگیرند؟ این در افکارعمومی جای بحث فراوان خواهد داشت.
ما فکر می‌کنیم که امروز دو فراکسیون قوی و خوب در مجلس وجود دارد. یکی فراکسیون امید است که اگر بتواند تمام کسانی را که با این لیست آمده‌اند جمع کند، یک فراکسیون قدرتمندی می‌شود و سیاست آن هم معتدل است و اساسا از اول صرف اصلاحطلبان نبودند بلکه گفته شد اصلاحطلبان، حامیان دولت و اصولگرایان معتدل که آقایان لاریجانی، جلالی، نعمتی و بروجردی را هم شامل می‌شود. ما با این‌ها به عنوان اصولگرای معتدل همکاری کردیم.
ما فکر می‌کنیم این اتفاقی که افتاد باید به عنوان الخیر فی ماوقع تلقی شود و همه باید آن را قبول داشته باشیم و همه باید پشت تصمیم مجلس و نمایندگان بمانیم و به آنان احترام بگذاریم.
مجموعه اصلاحطلبان که در مرحله اول گله‌مندی‌هایی داشتند ولی با این ترکیبی که در مرحله نهایی شکل گرفت الان از اینکه توانستند در چنین شرایط سختی به این نتیجه برسند رضایت دارند.
لذا فکر می‌کنیم که مجلس می‌تواند با دو فراکسیون قدرتمند و همدل، توانمند باشد. چون دو فراکسیون در هفتاد درصد مسائل می‌توانند به توافق برسند و در 10 درصد مسائل به راحتی می‌توانند با هم گفت‌وگو کنند و توافق‌های موردی داشته باشند. در 10 درصد هم ممکن است اختلافاتی پیش بیاید که اشکالی ندارد و نشان از سرزندگی مجلس خواهد بود. در 10 درصد باقی‌مانده هیچ‌کسی نباید مطلق‌انگاری کند و فکر کند که می‌شود همه با هم یکجور فکر کنند.
بالاخره همیشه نمایندگان در مجلس ممکن است در یک مسأله توافق داشته باشند یا با هم مخالفت کنند. این مجلس مزایای فراوانی دارد از جمله اینکه اکثریت مطلقی در آن نیست و دو فراکسیون به خوبی با هم رقابت‌های سالم و جوانمردانه دارند.
از طرف دیگر در مجلس دهم راه برای مطلق‌انگاری و محدود کردن رقیب وجود ندارد. ولی به نظر می‌آید به خاطر شعارهایی که دادند و وجه مشترک شعار دو طرف هم معیشت مردم بود، انسجام و همدلی بین دو طیف زیاد است.
یک دغدغه‌ای وجود دارد و باید مراقب باشیم که آن آسیب نزدیک مجلس نشود و آن اینکه اگر دو فراکسیون بخواهند با همدیگر رقابت‌های بی‌حد و نصاب کنند، به صلاح کشور نیست. باید کمک کنیم که در کشور هرچه بیشتر تفاهم و همدلی وجود داشته باشد. الان رؤسای دو فراکسیون هم آقای لاریجانی و هم آقای عارف دو فردی هستند که نشان داده‌اند هم با دولت میانه خوبی دارند و هم نگاه کارشناسانه‌ای دارند و هم برای تفاهم و گفت‌وگو آماده هستند. این رقابت نیم‌بندی هم که انجام شد به خوبی فیصله پیدا کرد. به نظرم شرایط برای کار، تلاش و همفکری دو فراکسیون فراهم است. امیدوارم سال 95 سالی باشد که مجلس دهم بتواند رکورد‌های جدیدی را از تفاهم، همکاری و همدلی در پیش بگیرد.
آرای اعضای فراکسیون امید در انتخابات هیأت رئیسه سیال و متفاوت بود. بر این مبنا به نظر می‌رسد که این فراکسیون از انسجام لازم برخودار نیست. چرا؟
یک نکته‌ای بود و آن بحث رقابت دکتر عارف و آقای لاریجانی بود. در این مورد مسائل دیگری هم دخیل بود. حداقل اصلاحطلبان 103 رأی به آقای عارف را دارند. در مرحله دوم یک مقداری کار سازمانش دقیق‌تر شد. آرای آقایان مطهری و پزشکیان نشان‌دهنده پیام جدیدی از رأی جریان اصلاحات است.
167 نفر عضو لیست امید که وارد مجلس شدند شامل آقایان لاریجانی، نعمتی، جلالی و با سکوتی که در حوزه انتخابیه بروجرد کردیم آقای بروجردی هم می‌شود و این‌ها به شکلی با لیست امید آمدند. این را نمی‌شود کتمان کرد. اما ترکیب این لیست سه‌گانه بوده است. اصلاحطلبان، حامیان دولت و بعد اعتدالیون هم در مرحله آخر بعد از دولتی‌ها آمدند.
یک بار به شوخی گفتم تا هشت اسفند هم ممکن است جواب تأیید صلاحیت‌ها بیاید. در زنجان داریم که آقای موسوی در آخرین دقایق به انتخابات ملحق شد. با این حال باید به بعضی از افراد جبهه پایداری که کف می‌زنند بگوییم، خیلی روی این مجلس حساب باز نکنید. برای اینکه اولا شما نمی‌توانید مخالفت خود را با آقای لاریجانی، جلالی و دوستان اصولگرای معتدل پنهان کنید. اسنادش موجود است که شما نه تنها نام آنان را در لیست خود نیاوردید، بلکه رفتید علیه آنان نامه و شب‌نامه پخش کردید. شما نباید در این شلوغی فکر کنید فرصتی پیش آمده است. از طرف دیگر هم به دوستان خود می‌گویم که این یک ائتلاف یک جناحی و صرفا اصلاح‌طلبانه نبود، ما باید این ائتلاف را همانطور که بوده است تا انتخابات بعدی حفظ کنیم و اساسا ما دنبال اینکه بگوییم فقط اصلاحطلبان بودند، نبوده و نیستیم.
اما در مورد اینکه مستقلین به کدام سمت می‌روند باید بگویم که بعضی‌ها فکر می‌کنند مستقلین هم می‌توانند یک فراکسیون داشته باشند. اما ما فکر می‌کنیم که دلیلی وجود ندارد که بخواهند یک فراکسیون ایجاد کنند مگر اینکه احساس کنند می‌توانند این دو فراکسیون را دور بزنند. ولی چنین قدرتی ندارند. توجه داشته باشیم بخشی از این مستقلان، اصلاحطلبان بودند که در مرحله دوم به خاطر نگرانی‌هایی که وجود داشت تصمیماتی گرفتند. مثلا در ایلام طرف اصلاح‌طلب بود ولی گفت من در لیست امید نباشم چون شما که به من رأی می‌دهید بگذارید برخی اصولگرایانی هم که در مسائل قومی به من تمایل دارند، به من رأی بدهند. چون آمدن من در لیست امید ممکن است محدودیت ایجاد کند.
از طرفی وقتی عرض می‌کنم تابلوی اصولگرایان و پرچمشان فرو افتاد، یعنی آن‌ها سعی کردند وابستگی خود را به اصولگرایان مخفی کنند یا این وابستگی را خیلی پررنگ نشان ندهند.
اگر ما در مورد افزایش اعضای فراکسیون امید انتظار داریم و می‌گوییم که نمایندگان به فراکسیون امید می‌پیوندند، دلیل داریم. آن‌ها بر اساس چه چیزی می‌گویند که اعضای لیست امید ممکن است به سمت اصولگرایان بروند؟ برای این حرف خود چه حجتی دارند؟ ما وقتی می‌گوییم که فراکسیون امید قابل گسترش هست، مستنداتی داریم. خواهند دید. شاید صلاح نباشد الان تشریح کنیم. ولی بگذاریم وقتی که کمیسیون‌ها معلوم شد. ما کسانی را داریم که در لیست امید نبودند ولی همچون لیست امید مواضع اصلاح‌طلبانه خواهند داشت.
یعنی شما فکر می‌کنید فراکسیون امید، فراکسیون اکثریت باشد؟
وقتی که ما 167 نفر را آورده‌ایم که اسمشان در روزنامه‌ها ذکر شده است، چه دلیلی دارد که فراکسیون اکثریت نشود؟ هرچند این افراد به آقای عارف رأی ندادند ولی در فراکسیون امید شرکت می‌کنند.
ما مکرر گفتیم که تصمیم هیأت رئیسه درون‌مجلسی است و فراکسیون امید تصمیم می‌گیرد. ما از روی اضطرار به خاطر جوی که همان جریان تندرو ایجاد کرد به خاطر پاسخگویی به آن‌ها وارد شدیم. وگرنه شما دیدید که شورای عالی چه وقت به مسأله رئیس مجلس وارد شده است. بعد از دهم اردیبهشت از روی ناچاری تشخیص دادند که اگر سکوت شود یک عده‌ای فرصت‌طلبی می‌کنند، بنابراین وارد شدند. چون اساسا دوگانه عارف و لاریجانی را قبول نداشته‌ایم و هیچ وقت لاریجانی را غیرخودی نمی دانسته‌ایم و معتقد نبودیم که که اگر لاریجانی رئیس بشود آسمان به زمین می‌آید. الان هم دیدید که از آن عبور کردیم. آقای لاریجانی را از لیست امید خارج نمی‌دانیم که بگویم آقای نعمتی و آقای لاریجانی اصولگرا هستند. اگر اصولگرا هستند چرا در لیست اصولگرایان نبودند؟ به‌هرحال امیدواریم کاری کنند که نه تنها فراکسیون امید آب نرود و تقلیل پیدا نکند، بلکه افزایش یابد.
راهکار شما برای انسجام هرچه بیشتر فراکسیون امید در مجلس دهم چیست؟
تأکید دائم بر راهبردها و برنامه‌هایی که در انتخابات اعلام کردیم. ما راهبردمان منافع ملی و مشارکت حداکثری مردم در انتخابات بوده است. از اول به دنبال سهم‌خواهی نبوده‌ایم.
اقدامات امیدی‌ها در زمان انتخابات مانند احترام به زنان و جوانان، توجه به مطالبات مردم، رفتار اعتدالگرایانه، اجتناب از تندروی، مخالفت با افراطیون و حمایت از برجام، باعث شد که این لیست رأی بیاورد. مردم هم به خاطر این سیاست‌ها در انتخابات رأی دادند. نباید در مجلس چیزی خلاف این‌ها بگویم.
آقای عارف برداشتش این بود که مجاز نیست از کاندیداتوری ریاست مجلس کناره‌گیری کند و از آن طرف هم آقای لاریجانی برداشتش همین بود. اگر آقای لاریجانی کناره‌گیری می‌کرد که مسأله حل می‌شد. این‌طور نباشد که فکر کنیم فقط آقای عارف می‌تواند کناره‌گیری کند. باید به تشخیص این دو نفر احترام بگذاریم. هم آقای لاریجانی که رأی آورده است وتحلیل او درست بوده است و هم آقای عارف که حداقل 103 رأی آورده است و این نشان می‌دهد که بی‌حساب و کتاب مثل آقای کواکبیان عمل نکرده است.
ما باید به این تصمیم احترام بگذاریم و عبور کنیم و تصور نکنیم رقابت برای ریاست مجلس تمام شد و بنابراین فصل جدایی‌ها شده است و بگوییم خداحافظ فراکیسون امید و بسم‌الله فراکسیون پایداری!
خواهش من از دوستان اصلاح‌طلب این است که آقای لاریجانی همچنان در لیست امید باقی بماند.
به نظرم دوستان اصولگرای مجلس نیز برای حفظ جایگاه خود، باید مرز خود را با پایداری‌ها حفظ کنند. البته ممکن است که پایداری‌ها معتدل شوند و همکاری کنند که ما خوشحال می‌شویم و فرش قرمز برای آنان پهن می‌کنیم. اما اگر می‌خواهند به همان دلواپسی‌ها و روش‌های گذشته ادامه بدهند باید اصولگرایان مراقب باشند.
البته رفتارشان در انتخاب هیأت رئیسه دائم نشان می‌دهد که به این نکات توجه داشته‌اند. بالاخره رأی آوردن آقای مطهری ابقای آقای پزشکیان و آمدن آقای وکیلی به هیأت رئیسه مجلس نشان می‌دهد که این دوستان علاقه‌مند هستند به همان پیام‌هایی که در انتخابات به آنان رسیدند، وفادار باشند.
انتهای پیام/