موسیقی نواحی ایران پتانسیل جهانی شدن دارد/ نباید اجازه دهیم نسل جدید با اشعار کلاسیک این سرزمین غریبه شود

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، پوریا متابعان از سال ۱۳۸۵ در بخش ترانه و ملودی کار خود را آغاز کرد و از سال ۱۳۹۰ تنظیم و میکس را به صورت حرفه‌ای شروع کرد. وی سابقه همکاری با هنرمندانی، چون بابک جهانبخش، پویا نیک پور، مهدی مقدم، کامران عطا، سعید عرب، ناصر زینعلی و... دارد. همچنین  آهنگسازی و خوانندگی دو تیتراژ برنامه «چند درجه» را نیز به عهده داشته است.

با این آهنگساز گفت‌وگویی انجام دادیم که از نظرتان می‌گذرد:

در حال حاضر مشغول چه فعالیت هنری هستید؟

در حال حاضر مشغول ساخت اولین آلبوم رسمی هادی حاجیلو که با همکاری آوای هنر به زودی منتشر می‌شود، هستم. این آلبوم فضای پاپ ـ سنتی دارد و در تلاش هستیم که بتوانیم هر چه زودتر برای اجرا‌های زنده آماده شویم، زیرا این خواننده همزمان با انتشار این اثر قرار است به صحنه رود. آهنگسازی تمامی قطعات به عهده من بوده است.

همچنین آلبوم تلفیقی از آثار خیلی قدیمی موسیقی با سبک لوفای آماده کردم که از طریق دیجیتال پلتفرم‌ها به زودی منتشر می‌شود. همکاری‌های زیاد دیگری هم دارم که به زودی منتشر و در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

اگر موسیقی اصیل ایرانی با موسیقی پاپ تلفیق شود مخاطب چقدر با آن ارتباط برقرار می‌کند؟

استفاده از موسیقی اصیل ایرانی و موسیقی نواحی می‌تواند مخاطب را بیش از پیش با موسیقی آشتی دهد. اما نباید از این نکته غافل شد که این تلفیق نیازمند تخصص بیشتر، صرف زمان بیشتر، استفاده از ساز‌های بیشتر و در مواردی نیازمند تحقیق است. ما نیاز داریم که بتوانیم برای هنرمندان این عرصه شرایطی را فراهم کنیم که بتوانند سمت تلفیق روند و این‌ها فقط در حد حرف باقی نماند. من همیشه می‌گویم که موسیقی نواحی ما پتانسیل این را دارد که جهانی شود، اما متاسفانه موانعی سر راه است. دوست دارم بتوانیم از تمام ظرفیت‌های موسیقی و استعداد‌های موجود بهره کافی را ببریم و مطمئنم با مساعدت مسئولین این اتفاق زودتر و بهتر شکل خواهد گرفت.

چگونه می‌توان موسیقی پاپ را تقویت کرد؟

بسیاری از کارشناسان و اهل فن امروز از وضعیت جاری در کلام و موسیقی پاپ و حتی لحن خواندن خوانندگان آن گله‌مند هستند. اما چاره چیست؟ آیا محدود کردن دایره مجوز چه در کلام و چه در موسیقی راه حل منطقی محسوب می‌شود؟ اولین و کاربردی‌ترین راه حل به نظر من تشویق به تلفیق و الهام از موسیقی نواحی ایران است. سرتاسر ایران زیبا پر از نغمه‌های زیبا و بدیع است که جا دارد به شکل صحیح و حرفه‌ای با موسیقی امروز ما ترکیب شود. شاید بتوان مثال‌هایی معدود برای این نوع تلفیق ذکر کرد، اما قبول کنید آن طور که باید و شاید این اتفاق نیفتاده است.

دومین راه حل تلفیق از موسیقی اصیل سنتی دستگاهی ایران با موسیقی پاپ است. اگر ما به این نوع تلفیق بها دهیم نه تنها در خواندن خواننده‌ها تاثیر مثبت خواهیم دید بلکه کلیت اثر تا حدود زیادی از ابتذال دور خواهد ماند. سوم استفاده از ساز‌های زنده و ارکستر در موسیقی پاپ است. امری که ضروری به نظر می‌رسد.

درست است نمی‌توان در مقابل موسیقی الکترونیک ایستاد، اما باید در نظر داشت که موسیقی با ارکستراسیون را خیلی سخت‌تر می‌توان به بیراهه برد. چهارمین مورد تشویق به بیداری کلام کلاسیک در موسیقی روز است. نباید اجازه دهیم نسل جدید بیش از این با اشعار کلاسیک این سرزمین غریبه شود. بهترین راه برای نشان دادن این زیبایی استفاده از این کلام در پاپ امروزی است. در پایان فکر می‌کنم می‌شود با طرح‌های تشویقی برای استفاده از عناصر ذکر شده رنگ بهتری به بازار موسیقی داد. امید به روزی که نغمه‌هایی اصیل این سرزمین را دوباره بر صحنه کنسرت‌ها بشنویم.

آیا موسیقی نواحی ما می‌تواند در موسیقی روز دنیا جا داشته باشد و مخاطب عام هم فارسی زبان و هم غیر فارسی زبان را جذب کند؟

قطعا موسیقی نواحی ایران این توانایی را دارد. ما می‌توانیم علاوه بر استفاده از ساز‌های سنتی و گوشه‌های دلنشین موسیقی اصیل مان در موسیقی الکترونیک روز، ریتم‌های متفاوت موسیقی‌مان را نیز به عنوان بخشی از زیبایی‌ها و فرهنگ غنی ایران به تمام جهان نشان دهیم. جالب است بدانید مثال‌هایی هست که خارجی‌ها از موسیقی اصیل ایران الهام گرفته‌اند، اما هنوز آن طور که باید و شاید خودمان این کار‌ها را انجام ندادیم.

به نظر شما آیا از موسیقی می‌توان به عنوان یک موضوع برای صادرات فرهنگی استفاده کرد؟

البته که همین طور است. کشور کره جنوبی یک نمونه موفق در این زمینه محسوب می‌شود. این کشور به وسیله k-pop  توانست مخاطبین بیشماری در سر تا سر دنیا جذب کند و به وسیله  موسیقی و سینما تاثیر فرهنگی خود را در سر تا سر دنیا به شکل محسوسی شکل دهد.

مطمئن باشید فرهنگ ما اگر ظرفیت بیشتری نداشته باشد ظرفیتش کمتر نیست. این موضوع نیاز به سرمایه و حمایت دارد تا این مسیر به بهترین صورت طی شود.