گرانش اضطراری چیست؟

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، ایده گرانش اضطراری هنوز جدید است و به فرضیات زیادی در محاسباتش نیاز دارد تا بتوان درباره آن اظهارنظر کرد، اما به طورکلی در طول سال‌های اخیر نتایج تجربی متفاوتی از آن حاصل شده است.

 اریک ورلینده، فیزیکدان نظری در سال ۲۰۰۹، فرمول مجدد رادیکال گرانش را پیشنهاد کرد که در نظریه او، گرانش یک نیروی اساسی نیست، بلکه تجلی فرآیند‌های پنهان عمیق‌تر است، اما در طول ۱۵ سال گذشته هیچ حمایت جدی از این ایده وجود نداشته است. 

نظریه ورلینده بر اساس آنچه استیون هاوکینگ و جیکوب بکنشتاین در دهه ۱۹۷۰ مشاهده کردند است: بسیاری از خواص سیاهچاله‌ها را می‌توان بر اساس قوانین ترمودینامیک بیان کرد. با این حال، قوانین ترمودینامیک خود از فرآیند‌های میکروسکوپی پدید می‌آیند.

 از نظر ورلینده، این چیزی بیش از یک تصادف محض بود و نشان داد که آنچه ما به عنوان گرانش درک می‌کنیم ممکن است از یک فرآیند فیزیکی عمیق‌تر شکل گرفته باشد. جاذبه پدیده‌ای فیزیکی است که توسط نیوتن و اینشتین توصیف شده و به عنوان یکی از چهار نیروی اصلی طبیعی شناخته می‌شود. تا کنون نظریات مختلفی در زمینه این نوع گرانش ارائه شده است. برخی از دلایلی که باعث بروز این نظریه شده است شامل نقصان‌هایی در توصیف‌های جاری جاذبه، عدم تطابق بین نظریه‌های نسبیت عام و نظریه میدان‌های کوانتومی و پدیده‌هایی همچون تار‌ها کیهانی می‌شود. تار کیهانی بزرگترین الگوی موجود در طبیعت است که به طور کامل کیهان را پُر می‌کند. این تار بعنوان یک ساختار عظیم و وسیع به شمار می‌آید، اما در عین حال گویی رشته‌هایی شکننده و ظریف آن را تشکیل داده‌اند. در میان دیواره‌ها و گره‌های این تار، فضا‌های خالی و بزرگ کیهانی قرار دارند. این فضا‌ها که ۲۰ میلیون تا صد‌ها میلیون سال نوری گستردگی دارند، به بیابان‌های کیهان معروف هستند؛ که تقریبا عاری از ماده‌اند.

با این حال، آیا گرانش اضطراری توانایی اصلاح و بازنویسی فیزیک را دارد یا خیر هنوز مورد بحث و بررسی‌های زیادی قرار دارد و هنوز پاسخ قطعی به این سوال وجود ندارد، اما این نظریه همچنان یکی از مطرح‌ترین و جالب‌ترین موضوعات در فیزیک مدرن محسوب می‌شود و پژوهشگران همچنان در تلاش هستند تا جوابی برای این سوالات اساسی پیدا کنند.