صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۳:۱۳ - ۲۱ اسفند ۱۴۰۲

درمان بیماری‌های ژنتیکی با نانوذرات لیپیدی جدید

محققان نوع جدیدی از نانوذرات لیپیدی را توسعه داده‌اند که می‌تواند برای درمان بیماری‌های ژنتیکی ریه و چشم به کار برود.
کد خبر : 901199

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از پایگاه خبری فیز، تیمی از محققان به سرپرستی دکتر «گاوراو ساهای» (Gaurav Sahay) از «دانشگاه ایالتی اورگان» (Oregon State University)، نانوذرات لیپیدی جدیدی به نام «تیو لیپیدها» (Thio-lipids) را توسعه داده‌اند که می‌توانند برای درمان بیماری‌های ژنتیکی مانند «فیبروز سیستیک» (cystic fibrosis) و نابینایی ارثی به کار روند.

فیبروز سیستیک یک بیماری ژنتیکی است که با تولید مخاط غلیظ و چسبناک، به بسیاری از اندام‌های بدن آسیب می‌رساند. این بیماری یکی از شایع‌ترین و جدی‌ترین ناهنجاری‌های ژنتیکی است که از هر ۲ تا ۳ هزار تولد، یک نوزاد را درگیر می‌کند.

برخلاف نانوذرات لیپیدی سنتی که در کبد تجمع می‌کنند، نانوذرات لیپیدی جدید برای هدف قرار دادن بافت‌های خاص مانند ریه‌ها و شبکیه طراحی شده‌اند.

سا‌های در خصوص اهمیت یافته‌های خود می‌گوید: این نانوذرات که حامل لیپید‌های چرب هستند، می‌توانند دارو‌های ژنتیکی مانند «آران‌ای پیام‌رسان» (mRNA) و ویرایشگر‌های ژن «کریسپر-کَس ۹» (CRISPR-Cas۹) را حمل کنند. این قابلیت، امکان درمان و حتی ریشه‌کن کردن بیماری‌های ژنتیکی نادر را فراهم می‌کند.

سا‌های یافته‌های مربوط به تیو لیپید‌ها را بسیار امیدوارکننده می‌داند، اما معتقد است که هنوز به تحقیقات بیشتری نیاز است، از جمله بررسی اثرات طولانی‌مدت لیپید‌ها بر سلامت شبکیه.

او می‌گوید: با این حال، این تحقیق گامی مهم در جهت اثبات مفهوم این نانوذرات است و به بررسی تیو لیپید‌ها در درمان‌های بالقوه بیماری‌های ژنتیکی ریوی و شبکیه ادامه خواهیم داد.

یافته‌های این تحقیق در «مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم» (National Academy of Sciences) منتشر شده است.  

انتهای پیام/

ارسال نظر