احمدی: امسال بدترین و بهترین سال زندگی‌ام بود/ اصفهان مهد اسکیت ایران است

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، ترانه احمدی یکی از ورزشکار برجسته زن کشور در سال اخیر بود. درخشش و افتخار آفرینی او مربوط به بازی‌های آسیایی هانگژو است. بزرگترین رویداد ورزشی قاره که هر چهار سال یکبار برگزار می‌شود. نوزدهمین دوره این آوردگاه مهم در حالی چندی پیش برگزار شد که رشته اسکیت هم برای اولین بار به فهرست بازی‌های آسیایی اضافه شد. در این شرایط این شانس نصیب تیم ملی اسکیت ایران شد تا فرصت حضور در بازی‌های ۲۰۲۲ را به دست آورد. از مجموع ۴ اسکیت باز زن و مرد کشورمان که در این میدان معتبر حاضر شدند، ترانه احمدی موفق شد در ماده فری استایل به مدال ارزشمند نقره برسد. گفت‌وگوی ما را با دارنده ۶ مدال جهانی (یک طلا، دو نقره و سه برنز) اسکیت می‌خوانید.

آنا: امسال چطور برایت گذشت؟

امسال هم بهترین سال زندگی من بود هم بدترین. بهترین بود به این خاطر که توانستم مدال بازی‌های آسیایی را بگیرم. بدترین بود، به این خاطر که بعد از سال‌ها از ترکیب تیم ملی خط خوردم. من از سال ۹۵ همیشه عضو تیم ملی اسکیت بودم. یک سال تمام برای حضور در بازی‌های آُسیایی در اردو بودم، اما به دلیل نتیجه نگرفتن در یک مسابقه من را حذف کردند و همین باعث شد خاطره تلخی داشته باشم.

آنا: مسابقه‌ای که در آن نتیجه نگرفتی، انتخابی بازی‌های آسیایی بود؟

بله. ما خرداد ماه امسال به رقابت های ایتالیا اعزام شدیم. گفته بودند که نتایج این مسابقه در انتخاب نفرات برای بازی‌های هانگژو تاثیر دارد. سه بازیکن دختر بودیم که به ایتالیا رفتیم و متاسفانه من آنجا سوم شدم. با این اتفاق گفتند فرد دیگری را جایگزین من در تیم ملی می‌کنند. آن فرد هم یک خانم کرجی است که تنها در این مسابقه اول شد و نتیجه خوبی گرفت.

آنا: یعنی قصد و غرضی در کار بود که با یک مسابقه شما را حذف کردند؟

نه این طور نبود. اما چون اصفهان مهد اسکیت ایران است و همه ملی پوشان زن و مرد این رشته از این استان هستند، مسئولان فدراسیون به نوعی مقاومت کردند تا حرف و حدیثی پشت سرشان  نباشد.به هر حال باید به فدراسیونی ها هم حق داد. اما همین که انتخابی ها را برگزار کردند، توانمندی هر کسی را ثابت کرد.این که انتخابی گذاشتند نشان داد که دنبال مدال هستند. در نهایت من هم با عملکردم نشان دادم که با این تصمیم اشتباه کردند. بعد از آن در تیرماه به کاپ جهانی فرانسه رفتیم که توانستم همین بازیکن کرجی را بگیرم و صاحب مدال برنز شوم. در داخل هم چند مسابقه انتخابی گذاشتند که در آنها هم اول شدم و در نهایت در ترکیب تیم اعزامی به بازی‌های آسیایی هانگژو قرار گرفتم. خوشحالم که در اولین حضور تیم ملی اسکیت ایران در بازی‌های آسیایی توانستم مدال آوری کنم و به عنوان یک زن تنها مدال آور این رویداد مهم باشم.

آنا: فکر می‌کنم یک چالش هم برای مسابقات قهرمانی آسیا داشتی؟

بله همین طور است. ما بعد از این که از بازی های آسیایی هانگژو برگشتیم باید به رقابت های قهرمانی آسیا که هر دو سال یکبار برگزار می شد، می‌رفتیم. اما من را اعزام نکردند و بازیکن کرجی را فرستادند که مقام هم نیاورد. فدراسیون گفت می‌خواهیم تیم دوم را به این مسابقات بفرستیم. با این نتیجه ثابت شد که ایشان نه تنها از من قوی‌تر نیست بلکه اصفهان قدرت اول این رشته در ایران است. من اگر رفته بودم مطئنا در قهرمانی آسیا هم مدال آوری می‌کردم.

آنا: امسال به جز نقره بازی‌های آسیایی مدال برنز مسابقات قهرمانی جهان شانگ‌های را هم گرفتی.

خدا را شکر امسال سال شلوغی را داشتیم و نه تنها من بلکه بقیه بچه‌های تیم حضور خوبی در مسابقات بین‌المللی مختلف داشتند. من در رقابت‌های قهرمانی جهان شانگهای در ماده اسپید اسلالوم برنز گرفتم. از مربی شخصی‌ام آقای حبیب آبادی کمال تشکر را دارم که مرا به این مرحله رساند. همان طور که گفتم همه اصفهانی ملی‌پوش اسکیت هستند. ما همیشه در تمریناتی که در اصفهان انجام می‌دهیم، اردوی تیم ملی را داریم.

آنا: امکانات اسکیت این استان چطور است؟

ما در سالن فوتسال تمرین می کنیم. سالن خوبی است و کف پوش خوبی دارد.  بعد از این سالن، سالن باشگاه انقلاب تهران است که کف پوش اسلیم مت دارد. ضمن این که سالن ما بهتر است و اصطکاک کمتری دارد. اما با این حال درصددیم تا یک خانه اسکیت در اصفهان راه‌اندازی کنیم که متعلق به هیئت اسکیت اصفهان باشد. حیف است استان را با این همه استعداد در این رشته رها کنند.

آنا: برنامه بعدی‌ات چیست؟

ما سال آینده دو مسابقه داریم. یکی بازی‌های جهانی است که سطحش مثل بازی‌های آسیایی است در همه مواد مسابقات اسکیت برگزار می‌شود. این بازی‌ها شهریور ماه سال آینده در ایتالیا انجام می‌شود. من در نخستین دوره این بازی‌ها سال ۲۰۱۷ صاحب مدال طلا شدم. مسابقه بعدی مان هم بازی‌های داخل سالن آسیاست که زمانش را دقیق نمی‌دانم کی برگزار می‌شود.

آنا: و حرف آخر....

از مسئولان می‌خواهیم که ما را بیشتر حمایت کنند. پنج ماه از بازی‌های آسیایی هانگژو گذشته اما هنوز پاداش این بازی‌ها را به ما ندادند. ما فقط هدیه رهبری و جایزه پای سکو را گرفتیم. شهرداری تهران و اداره کل ورزش استان اصفهان هم البته تقدیر کردند. فدراسیون اسکیت هم به عنوان متولی اصلی رشته اسکیت پاداشی به ما نداده.البته که رییس فدراسیون امسال در بخش تجهیزات کمک های خوبی به ما کرد اما نباید فراموش کرد که ما نه حقوق داریم و نه بیمه.هیچ وقت اسکیت ایران در چنین جایگاهی قرار نداشته است.دو نفر از بچه‌های ما رنکینگ یک جهان را در رده بزرگسالان و جوانان در اختیار دارند. مسئولان همیشه قبل از مسابقات قول و وعده می دهند اما مدال که می‌گیریم و از مسابقات بر می‌گردیم همه چیز یادشان می‌رود. روز به روز ارزش پول ما پایین می‌آید و این در حالی است که پاداش‌ها هیچ وقت معادل اوضاع اقتصادی روز پرداخت نمی‌شود.