در مقاله‌ای با عنوان A paintbrush for delivery of nanoparticles and molecules to live cells with precise spatiotemporal control که این گروه در مجله Nature Methods به چاپ رسانده از روشی به نام میکروکیس (μKISS) استفاده کرده است، که روشی مقرون به صرف و نسبتا ارزان برای ایجاد فرصت‌های تازه در علم تک‌سلولی و ارائه روش‌های درمانی جدید است.
رویکردهای سنتی در زیست شناسی اغلب خصوصیات موجود در کل جمعیت سلولی را در نظر می‌گیرند و تغییرات ظریف موجود در یک سلول که آن را از دیگر سلول‌ها متمایز می‌کند، در نظر گرفته نمی‌شود. برای بررسی دقیق، باید سلولهای منفرد مورد مطالعه قرار گیرند که این امر نیازمند ابزارها و روش‌های جدید است.
محققان یک راه حل ساده و در عین حال ظریف را برای این مشکل ابداع کردند. این روش، استفاده از دو میکروپیپت درکنار هم که یک دهانه کوچک به اندازه یک میکرومتر است. دانشمندان می‌توانند با استفاده از یکی از این میکروپیپت‌ها یک قطره با اندازه میکرومقیاس ایجاد کنند در حالی که دیگری آن را با سرعت کمی بالا می برد.
ریچارد دبلیو تیلور از محققان این پروژه گفت: این میکروپیپت دقیقاً مانند یک برس است که با استفاده از آن قطره ایجاد شده را به آرامی در اطراف سلول حرکت می‌دهید. با این کار همانند مسواک زدن یا شانه زدن، قطره روی سلول حرکت می‌کند و ماده مورد نظر به سلول منتقل می‌شود.
این ساز و کار ساده، با استفاده از مؤلفه های به راحتی در دسترس، اجازه می‌دهد تا روش آن‌ها به راحتی با هزینه کم در هر میکروسکوپ در آزمایشگاه‌های زیست‌شناسی انجام شود.
وحید صندوق‌دار، دانشمند ایرانی‌تبار این گروه تحقیقاتی توضیح داد: رویکرد مقرون به صرفه و عملی راه حل ما برای استفاده از آن مهم است. روش‌های پیشین چندان برای استفاده عملی مناسب نبوده‌اند. μKISS مسیرهای تازه‌ای برای مطالعات زیست‌شناسی سلولی و پزشکی باز می‌کند.
به تازگی، این تیم به قرار دادن دقیق یک ذره ویروس مانند بر روی یک سلول زنده دست یافت. این توانایی تجربی فرصتی برای بررسی پیچیدگی‌های انتشار بیماری، زمان‌بندی و میزان عفونت سلولی ایجاد می‌کند.