درختکاری همیشه به نفع محیط زیست نیست

به گزارش خبرگزاری علم ‌و فناوری آنا، به نقل از پاپیولار ساینس، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تلاش‌های بی‌رویه برای درختکاری در مناطقی که به طور طبیعی جنگلی نیستند، می‌تواند به اکوسیستم‌ها آسیب برساند.

این مطالعه که در مجله «ساینس» (Science) منتشر شده است، نشان می‌دهد که بیش از 70 میلیون هکتار از ساوانا و سایر زیستگاه‌های غیر جنگلی در آفریقا به دلیل درختکاری‌های نامناسب در معرض خطر قرار دارند.

«مردیت مارتین» (Meredith Martin)، متخصص جنگلداری، می‌گوید: در سال‌های اخیر، شاهد رونق و علاقه عظیمی به درختکاری، به‌ویژه در مناطق استوایی بوده‌ایم. اما کاشت درخت پیچیده‌تر از آن است که به نظر می‌رسد.

وی همچنین توضیح می‌دهد که انجام صحیح درختکاری به زمین مناسب، دانش بومی محلی، دسترسی به گونه‌های درختی صحیح، برنامه‌ریزی عادلانه و مدیریت بلندمدت نیاز دارد. در غیر این صورت، خطرات و هزینه‌ها می‌تواند بیشتر از مزایای آن باشد.

این مطالعه نشان می‌دهد که کاشت درختان تک‌گونه، استفاده از گونه‌های غیربومی و نظارت ناکافی از عوامل اصلی شکست بسیاری از پروژه‌های جنگل‌کاری هستند.

علاوه بر این، تبدیل مراتع به جنگل می‌تواند به اکوسیستم‌های محلی آسیب برساند و تنوع زیستی و معیشت‌هایی را که به زیستگاه‌های علفزار برای علوفه‌چینی، شکار و چرا وابسته هستند، به خطر اندازد.

با وجود این چالش‌ها، هنوز امید به احیای زیست‌محیطی معنادار وجود دارد. «آیدا جنونتین» (Ida Djenontin)، استادیار جغرافیا در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا معتقد است که بهترین راه برای تحقق این امر، استفاده از دانش و مشارکت جوامع محلی در مدیریت زمین است.

جنونتین می‌گوید: اگر همچنان مردم محلی و تاریخ را نادیده بگیریم، به تخریب محیط زیست ادامه خواهیم داد.

مارتین نیز راه‌حل را در عدالت زمین می‌داند. او می‌گوید تحقیقات نشان می‌دهد که وقتی به مردم بومی اجازه داده می‌شود تا سرزمین خود را مدیریت کنند، هم انسان‌ها و هم زیستگاه‌ها سالم‌تر هستند.