هر آنچه باید در مورد «قورباغه» بدانید!
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، قورباغه حیوانی کوچک و معمولی با جثه قوی و بدون دُم است. آنها دوزیستند و بخشی از زندگی را در آب و بخش دیگر را در خشکی می‌گذرانند. این جانوران به راسته «Anura» و خانواده «Ranidae» تعلق دارند. آئورا در زبان یونانی قدیم به معنای بدون دم است با این حال، برخی از گونههای قورباغهها دم دارند.
قورباغهها از خیلی وقت پیش روی زمین بوده اند، بر اساس برخی برآوردهای علمی، قدمت این گونه از حیوانات به 265 میلیون سال می‌رسد. برخی از قورباغهها «وزغ» نامیده می‌شوند اگرچه این نامگذاری بر اساس اصول کاملا علمی صورت نگرفته است. برخی جوامع بشری، قورباغه را به عنوان غذا می‌خورند و برخی دیگر برای این دوزیستان ارزش ذهبی قائلند.
ظاهر
قورباغهها تنوع زیادی در راسته و خانواده خود دارند. قورباغه‌های بالغ، بدن قوی تری دارند که به آنها کمک می‌کند جهش طولانی تری داشته باشند. چشمان این حیوانات، درشت و بیرون زده است و زبان درازی در جلوی دهانشان دارند که به آنها کمک می‌کند طعمه‌های کوچک را شکار کنند.
این دوزیستان دارای دست و پاهای قوی هستند که روی هم تا می‌شوند. به دلیل وجود مخاط و غدد ویژه در زیر پوست، پوست صاف و بسیار نازکی دارند. همین غدد به آنها کمک می‌کند تا رنگ پوست خود را با الگوهای مختلف برای استتار تغییر دهند.
پاهای عقبی قورباغهها، پرده دار است و امکان شنا و جهیدن زیر آب را برای آنها فراهم می‌کند. سر قورباغهها مستقیما به بدن آنها چسبیده و هیچ گردنی دیده نمی شود. در بیشتر موارد، یک قورباغه نر با اندازه متوسط، کوچکتر از یک قورباغه ماده با اندازه متوسط است.
زیستگاه
قورباغهها به وفور در مناطق استوایی (نزدیک خط استوا) و زیر قطب شمال یافت می‌شوند. به طور کلی، قورباغهها در اکثر کشورها وجود دارند. با این حال، آنها جزایر دور که از سرزمین اصلی فاصله داشته باشد را به عنوان زیستگاه خود انتخاب نمی کنند. به دلیل تنوع زیاد، زیستگاه آنها نیز بسیار متفاوت است. اطراف دریاچه‌ها، برکه‌ها، تالاب‌ها، کانال‌ها، جنگل‌ها، پارک‌ها، باغ‌ها و مناطق خشک مانند تپه‌های شنی از جمله برخی زیستگاه‌هایی است که قورباغهها در آنها زندگی می‌کنند.
برخی از گونههای قورباغه ی استرالیایی در زیر زمین می‌‌مانند و با سازوکار خاصی به خواب می‌‌روند تا دوره‌های هوای گرم و خشک را پشت سر بگذارند. پس از بارندگی از مخفیگاه خود بیرون می‌آیند و فعالیت‌های مختلف زندگی خود را از سر می‌گیرند.
قورباغه‌های درختی و برخی گونههای دیگر ترجیح می‌دهند در زمستان به خواب زمستانی بروند (خواب طولانی و حداقل فعالیت). گلوکز ذخیره شده در بدن، آنها را از یخ زدگی کامل محافظت می‌کند. برخی از قورباغهها نیز در مناطق آب و هوایی گرم و خشک مانند بیابان‌ها زندگی می‌کنند. این قورباغهها برای زندگی در شرایط سخت به خوبی سازگار شده اند.
رژیم غذایی
رژیم غذایی قورباغهها به عوامل مختلفی مانند اندازه، گونه و زیستگاه بستگی دارد. آنها می‌توانند طعمه‌هایی مانند حشرات را که در اطراف زیستگاه شان زندگی می‌کنند، شکار کنند. قورباغهها معمولا مورچه، زنبور، مگس، پشه، ملخ و جیرجیرک می‌خورند. گونههای بزرگ تر قورباغهها حتی ممکن است قورباغه‌های کوچک تر، مارمولک‌ها و موش‌‌های کوچک را نیز بکُشند و بخورند.
از آنجایی که بیش از 70 هزار گونه قورباغه با انتخاب‌های مختلفی از غذا، شیوه شکار و تنوع گسترده رفتار‌های اجتماعی وجود دارد، به راحتی نمی توان یک رفتار کلی برای این جانوران تعیین کرد. با این حال، اکثر آنها زندگی فردی و مستقلی دارند اما در فصول معینی از سال با سایر اعضای گونه خود ارتباط نشان داده و تا حدودی اجتماع (گروه) نیز تشکیل می‌دهند.
وضعیت حفاظت
بر اساس تخمین‌های یک مطالعه منتشر شده در سال 2006 ، 1536 گونه قورباغه در معرض خطر انقراض قرار دارند. با این حال، این مطالعه همه گونههای قورباغهها را پوشش نداده است. از دهه 1950 به بعد، تعداد زیادی از گونههای قورباغه در خطر انقراض قرار گرفته اند و این به دلیل از دست دادن زیستگاه و سایر خطرات محیطی ایجاد شده توسط انسان است که جمعیت قورباغهها و منابع غذایی آنها را از بین می‌برد.
حقایق جالب
- قورباغهها می‌توانند آب را با کمک پوست خود جذب کنند، بنابراین نیازی به نوشیدن آب از طریق دهان خود ندارند.
- برخی از گونههای قورباغه در زمستان بسیار سرد به طور کامل در یخ منجمد می‌شوند. در حالت یخ زده، قورباغهها از نظر بالینی مرده محسوب می‌شوند اما با فرا رسیدن تابستان، بدنشان گرم شده و ناگهان بیدار می‌شوند.
- قورباغه‌های ماده می‌توانند در یک مرحله چهار هزار تخمک تولید کنند که توسط نرها بارور می‌شوند.
انتهای پیام/