صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۳:۴۸ - ۲۳ بهمن ۱۴۰۲
با پروفسور بالتازار بدانیم 9؛

شهاب‌ها از کجا نشأت می‌گیرند؟

بارش‌های شهابی در واقع ذرات به جا مانده از دنباله‌دارهایی هستند که در مدارشان به دور خورشید می‌چرخیدند.
کد خبر : 896188

خبرگزاری علم و فناوری آنا، مریم ملی؛ بارش‌‏های شهابی به شدت آدم را به وجد می‎آورند و تصویرشان مدت‎ها توی ذهن‎تان باقی می‎ماند اما تا به حال از خودتان پرسیده‎اید این نورهای عجیب در فضا از کجا می‎آیند و چه طور ایجاد می‎شوند؟

دنباله‎دارها را که می‎شناسید؟ همان اجرام سنگی و یخی که توی منظومه شمسی حضور دارند و به دور خورشید می‎چرخند. بارش‎های شهابی در واقع ذرات به جا مانده از دنباله‎دارهایی هستند که در مدارشان به دور خورشید می‎چرخیدند. این نورهای سحر آمیز از جنس سنگ‎ریزه‌هایی هستند که در زمان مشخصی از سال که زمین در مسیر حرکت خودش به دور خورشید می گردد، از میان آن‎ها عبور می‎کند.

سنگ‎ریزه‎ها با جو برخورد می‎کنند و می‎سوزند و سوختن آن‎ها باعث می‎شود یک بارش شهابی به وجود بیاید. از آن‎جایی که دنباله‎دارهای زیادی از نزدیک خورشید رد شده‎اند زمین در مسیرش به باقی‎مانده‎های دنباله‎دارهای مختلفی بر می‎خورد و برای همین هم هست در طی سال چندین شب داریم که می‎شود در آن‎ها بارش شهابی مختلفی را دید.

به خاطر خاصیت جو روی زمین، وقتی شهاب‎ها را نگاه می‎کنیم ممکن است حس کنیم همه شهاب‎ها از محدوده خاص در آسمان سرچشمه می‎گیرند. به این نقطه (که به نظر می‌رسد شهاب‌ها از آنجا می‌بارند) کانون بارش می‎گویند. بعد نگاه می‎کنند ببینند این کانون بارش نزدیک به کدام یک از صورت فلکی‎های آسمان قرار دارد و اسم آن بارش شهابی را از صورت فلکی نزدیکش انتخاب می‎کنند مثلا بارش شهابی که در 21 تا23 مرداد ماه هر سال به اوج خودش می‎رسد نامش را از صورت فلکی نزدیکش گرفته و به «بَرساووشی» معروف است. شهاب‎ها از آن پدیده‎های نجومی هستند که برای دیدنشان هیچ ابزاری لازم نیست کافی است به آسمان نگاه کنید و منتظر باشید البته باید صبور هم بود و با گذشت نیم ساعت یا چند دقیقه ناامید نشد. راستی اگر به سمت شمال شرق بایستید احتمالا شهاب‎های بیشتری خواهید دید ولی اصلا نگران نباشید این شهاب باران آن قدر پر تعداد هست که بتوانید در تمام قسمت آسمان بالاخره حداقل یک شهاب ببینید.

انتهای پیام/

ارسال نظر