«ایستگاه پایانی» که ایران می‌توانست مسافرش باشد؛ آیا «عموته» می‌تواند با «قهرمانی» خلق شگفتی کند؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، امروز جام ملت‌های آسیا «قطر ۲۰۲۳» به پایان می‌رسد. در شبی که با حضور تیم‌های فوتبال اردن و قطر، تکلیف قهرمانی مسابقات مشخص خواهد شد، «ایستگاه پایانی» می‌توانست ظاهری متفاوت پیداکند. اگر بازیکنان تکنیکی تیم ملی ایران در نبرد هیجان انگیز نیمه نهایی با قطر، برنده می‌شدند و چنانچه امیر قلعه نویی، سرمربی یوز‌ها می‌توانست با تمهیدات تاکتیکی بهتر، پسرانش را فاتح نبرد با «عنابی‌ها» کند، حسرت ۴۸ ساله راهیابی به فینال، پایان می‌یافت و آنگاه «ما» به جای «اکرم عفیف و یارانش» در مصاف با «شگفتی سازهای» اردنی ظاهر می‌شدیم.

اما بازهم فوتبال ملی ایران در انتظاری طولانی برای ورود به «میدان پایانی» باقی ماند تا بلکه ۴ سال دیگر در «جام آسیایی» دیگر به خواسته دیرینه اش برسد. حالا «خانواده پرشمار فوتبال این دیار» باید بنشیند و نبرد چند ساعت دیگر تیم‌هایی را ببیند که هر دو، مربی خارجی دارند.

در یک سوی میدان «تینتین مارکز» اسپانیایی لب خط می‌ایستد و آخرین راهنمایی‌ها را به شاگردانش خواهدکرد. او که چند هفته قبل به جای کارلوس کی روش پرتغالی، سرمربی تیم قطر شد، بعد از پیروزی همچنان باورنکردنی بر یوز‌های ایرانی، مصمم است که میزبان را به هرشکل ممکن، به یک قهرمانی دیگر برساند.

در نقطه مقابل میدان، حسین عموته مراکشی حاضر است که خود و تیمش، ادعایی در جام نداشته اند، اما شگفتی پشت شگفتی خلق کرده و حالا هم در فینال می‌خواهند با پیروزی، ماموریت خویش را تکمیل کنند.

در خلال جام، علاقه‌مندان کم و بیش با مارکز آشنا شدند، اما عموته با وجود راهیابی تیمش به فینال، همچنان مربی ناشناخته‌ای است.

**عموته کیست؟

عموته ۵۴ ساله مربی است که «نان» سختکوشی‌ها و تلاش‌های زیادش را می‌خورد. سایت فوتبال مراکش درباره اش می‌نویسد:حسین عموته به دلیل سختگیری‌های زیادش و کم حرف بودن معروف است و دستاوردهایش به جای او سخن می‌گویند. با همین جدیت و ظریف بینی‌های دقیق، توانست اولین مربی در تاریخ فوتبال اردن نام گیرد که «النشامی» را به فینال یک جام ملت‌های آسیا رسانده است.

مربی آفریقایی، چهره‌ای است که «بندرت» می‌خندد و تا دل تان بخواهد، مصمم و جدی است. قبل از مسابقات قطر ۲۰۲۳ هم با نقد‌های زیادی مواجه بود؛ زیرا منتقدان و حتی مردم می‌گفتند که از سرمربیگری تیم اردن باید برکنار شود. با توجه به عملکرد ضعیف تیم اردن در بازی‌های تدارکاتی، هواداران آینده‌ای مطلوب برای تیم کشورشان نمی‌دیدند. اما فدراسیون فوتبال کشور عربی از او حمایت کرد. مربی با تجربه نیز خود را از کانون توجهات، دور نگه داشت و مقابل رسانه‌ها کمتر حاضر شد. حتی در مراسمی هم که برای تجلیل از او در نظرگرفته شده بود، غیبت کرد. او سعی نکرد اشکالات را توجیه کند؛ بلکه توان، تجربیات و انرژی اش را روی کار و مسئولیتش متمرکز کرد.

«حسین» باتجربه، جدی‌تر از هر زمانی، تیمش را تمرین داد تا ایراد‌های فنی تیمش را یکی بعد از دیگری برطرف کند. این مربی به گونه‌ای رفتارکرد که زیاد غریب و نا آشنا هم نبود. چون همه کسانی که با او، شخصیت و تمریناتش آشنایی دارند، به خوبی می‌دانند که در تمرین و پلن‌های تاکتیکی اش، جایی برای بازیکنان «ازخودراضی» و «تنبل» وجود ندارد. او تحت هر شرایطی به نظم و ترتیب بالاترین اهمیت را می‌دهد و دنبال بهترین نتیجه گیری از هر حرکت تیمش است.

**مربی موفق و صاحب عنوان

عموته از سال ۲۰۰۴ مربیگری را با حضور در تیم اتحاد خمیسات مراکش آغاز کرد و بعد در تیم‌های الفتح زادگاهش و السد قطر به کار ادامه داد. حتی در مقطعی کوتاه در تیم الوداد کازابلانکا نیز فعالیت کرد.

همین چهره در سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ مربی تیم ملی کشورش بود. با این حال خیلی از روزنامه نگاران کشورش معتقدند جدی‌ترین تجربه مربیگری اش، همین تیم اردن بوده؛ تجربه‌ای که البته بد شروع شد. زیرا در مصافی تدارکاتی شاگردان جدیدش ۶ بر صفر مغلوب نروژ شدند. سپس مقابل ژاپن باخت سنگین ۶ بر یک را کسب کرد و در نهایت یک امتیاز از دو بازی در مقدماتی جام جهانی گرفت. اما اوضاع برای او در جام ملت ها، بسیار فرق کرد؛ چراکه در پایان دور گروهی با برد ۴ بر صفر مقابل مالزی، تساوی ۲ بر ۲ مقابل کره جنوبی علیرغم باخت یک بر صفر از بحرین ۴ امتیاز گرفت و صعود کرد.

در مرحله حذفی هم ابتدا در یک هشتم نهایی ۳ بر ۲ عراق مدعی را شکست داد. سپس در یک چهارم نهایی یک بر صفر مقابل تاجیکستان شکست داد و پیروز شد؛ و آنگاه در نیمه نهایی با کسب برد کاملا درخشان ۲ بر صفر مقابل کره جنوبی برابر یاران «سون هوینگ مین» شاهکار کرد.

**چهره‌ای نه چندان معروف در جوانی

این چهره مراکشی در عین حال نمونه‌ای است از آن تیپ مربیان که در ایام جوانی، چهره کاملا شاخص و معروفی نبودند، اما در مربیگری استعداد و توان شگرف خود را بروز دادند.

وقتی گذشته اش را مرور می‌کنیم، می‌بینیم در سال‌های جوانی، در تیم‌های نه چندان مطرح کشورش بازی کرد. هرچند در مقاطعی عضو تیم‌های السد قطر و الشارجه امارات بود. وی که مجموع بازی‌های ملی اش به ۵ هم نمی‌رسد، در مربیگری عملکرد برجسته‌ای از خود برجای گذاشته است.

به طوری که در فصل ۲۰۰۸-۲۰۰۷ با تیم خمیس، زادگاه خود و مادرش، در لیگ مراکش به مقام دوم رسید و برای اولین بار در تاریخ، توانست در لیگ قهرمانان آفریقا حضور یابد. او بعد از سه فصل موفق این تیم را ترک کرد تا بعد از حضورش، تیم به یکباره به سراشیبی افتاده و اکنون به دسته سوم کشور سقوط کند. از این رو در مصاحبه‌های معدودش از این که تیم محبوبش دچار چنین سرنوشت تلخی شده، ابراز ناراحتی کرده است.

عموته در رده مربیگری عناوین قابل توجهی دارد؛ از جمله این که در سال ۲۰۱۷ فاتح لیگ قهرمانان آفریقا شد و در سال ۲۰۱۰ جام کنفدراسیون‌ها را به دست آورد. همینطور باتیم ملی مراکش فاتح جام ملت‌های ۲۰۲۰ آفریقا شد.

**به کارگیری تمام تجربیات برای تاریخ سازی

حالا مربی خارجی «جوانمردان» تمام تجربه و توانش را به کار می‌گیرد تا تیمش را به بالاترین سطح از موفقیت برساند و کاپ قهرمانی را به اردن ببرد. برای دست یابی به چنین هدفی، عموته نشان داده و اثبات کرده که قابلیتش را دارد و از شخصت لازم برای قهرمانی برخوردار است.

طبق اطلاعاتی که سایت معتبر ترانسفرمارکت ارائه می‌دهد، ارزش تیم او ۱۳.۶۵ میلیون یورو است در حالیکه تیم کشور میزبان جام ۱۵.۹ میلیون یورو می‌ارزد. به طور میانگین ارزش ستاره‌ای از تیم اردن ۵۲۵ هزار یورو و یک ستاره عنابی ۶۱۲ هزار یورو است.

در حالیکه تیم قطر فاقد بازیکنی شاغل در خارج از کشور است، تیم تحت امر عموته از ۱۰ لژیونر برخوردار است که قادرند تمام داشته‌ها و حتی آموختنی‌های خارج از مرزها، را در راه خلق بزرگترین شگفتی خود در جام هجدهم بکارگیرند تا مردم و سرمربی جدی خود را شاد کنند.