قوه خیال راه نجات است/ «ای کاش»هایمان را از دست ندهیم

مریم فیروزی عضو هیئت مدیره انجمن ترویج علم در گفت‌وگو با خبرنگار گروه پژوهش و دانش خبرگزاری علم و فناوری آنا اظهار کرد: به طور کلی وضعیت علم 3 جزء اصلی دارد که یک بخش آن سیاست‌گذاری علم و فناوری و نوآوری، بخش دیگر ارتباط آن با جامعه و بخش آخر ارتباط با دانشگاه و صنعت است.

این فعال ترویج علم درباره فعالیت‌ها و رویکرد انجمن ترویج علم ایران گفت: انجمن ترویج علم به دلیل نوع ماهیتی که داشته در این حوزه‌ها هم بی‌کار نبوده، این انجمن در حوزه‌های سیاست‌گذاری و ترویج تفکر علمی در حوزه‌های سیاست‌گذاری هم مؤثر بوده است؛ چراکه یک‌زمانی ما گروه ترویج علم را در مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور داشتیم و به‌صورت نهادهای بالادستی در حوزه ترویج علم و فعالینش وارد شدند و در این برهه خاص هم باز از طریق بنیادهای علمی یا کسانی که در انجمن صاحب تفکر ترویجی هستند سعی دارند که آن بخش ارتباط دانشگاه و جامعه را از دیدگاه ترویج علم قوت بدهند و برای آن سازوکار نظام‌مند و سامانمند ترویج کنند.

* آینده‌نگری و آینده‌نگاری باید یکی از اصول تفکر علمی باشد 

فیروزی با اشاره به فعالیت‌های اعضای انجمن در سیاست‌گذاری‌های علمی کشور گفت: در نهادهای بالادستی تنظیم اسناد بالادستی مثل «سند علوم پایه» اعضای فعال و اهل تفکر و دانشگاهی انجمن فعال هستند، این‌طور نیست که ما فقط در حوزه ترویج علم برای عامه مردم فعالیت کنیم و این نقش را هم انجمن داشته که در حوزه سیاست‌گذاری، چه در حوزه اجرای آن سیاست‌ها بتواند فعالانه و معنی‌دار و هدفمند پیش برود.

فیروزی در باره آینده علم و فناوری نیز با تاکید بر اهمیت شناخت هوش مصنوعی در کشور افزود: ازآنجایی‌که آینده‌نگری و آینده‌نگاری باید یکی از اصول تفکر علمی باشد و ما اصلاً نباید بی‌توجه باشیم به فضاهایی که ممکنه ما را غافل‌گیر کند، ازجمله اینکه هوش مصنوعی می‌تواند جای هرکدام از ما را بگیرد اما من احساس می‌کنم که انسان به دلیل اینکه فضای محیطش را خارج از آن الگوریتم‌هایی که هوش مصنوعی می‌تواند ترسیم کند بهتر درک و دریافت می‌کند و می‌تواند همیشه یک گام جلوتر باشد در تعریف مسائل برای هوش مصنوعی که هوش مصنوعی به آن کمک کند که آن را حل کند.

* انسان همواره می‌تواند یک گام از هوش مصنوعی جلوتر باشد

این فعال ترویج علم با تاکید بر اهمیت عواطف انسانی گفت: چون ما با درک عواطف انسانی‌مان می‌شناسیم و هوش مصنوعی به نظر من هیچ‌وقت از آن درک عواطف انسانی و انسان بودن نمی‌تواند برخوردار باشد، حداقل در حوزه تعریف مسائل مشکلات و ارتباط دادن مسائل انسانی به همدیگر شاید ما  و لازمه باهوش‌تر بمانیم، به زبان ساده ما باید همواره سرمان به هوا باشد.

فیروزی برتری و راه نجات انسان در بحث هوش مصنوعی را در قوه خیال و خیال‌پردازی انسان می‌داند؛ از نظر فیروزی ما اگر قوه تفکرمان را پرورش و گسترش دهیم و به هر شکلی که در علم و فناوری پیشرفت کردیم یک مسئله تازه را مطرح کنیم و همواره خیال تازه‌ای را پیش بکشیم، در این صورت ممکن است از هوش مصنوعی عقب نمانیم. 

* قوه خیال راه نجات است/ ای کاش هایمان را از دست ندهیم

وی افزود: اما اگر متوقف شویم یعنی عنصر انسانی تفکر را کنار بگذاریم چون ما تفکر انسانی را در هوش مصنوعی داریم گسترش می‌دهیم، اگر بتوانیم فقط و فقط با عنصر خیال‌پردازی که منظور من از خیال‌پردازی همان چیزی هست که شما فکر می‌کنید که مثلاً «چقدر خوب می‎شد من الآن می تونستم برم به خواهرم به سر بزنم در فلان کشور و برگردم»، اساس همین تماس‌های تصویری و ارتباطات آنلاین همین ای‌کاش‌های آدم‌ها شده است که به این صورت درآمده؛ این ای‌کاش‌هایمان را اگر از دست ندیم و جلوتر باشیم از هوش مصنوعی آن‌وقت می‌توانیم آن را به‌عنوان یک ابزار به کار بگیریم برای رسیدن به این.