سبقت‌اللهی: خراب شدن سلاحم، اتفاقی باورنکردنی بود/سخت می‌توانیم در المپیک پاریس مدال بگیریم

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، گلنوش سبقت‌اللهی، عضو تیم ملی تیراندازی تپانچه زنان، یکی از شانس‌های کسب سهمیه بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس است. مطمئنا او اگر در مسابقات جهانی باکو با بدبیاری مواجه نمی‌شد، الان جواز صعود به بزرگترین رویداد ورزشی دنیا در دستش بود. گلنوش در این رقابت‌ها تا یک‌قدمی کسب سهمیه پیش رفت، اما در اتفاقی نادر و باورنکردنی به یکباره سلاحش خراب شد تا تقدیر جور دیگری برایش رقم بخورد.

دارنده مدال برنز جهان، در فاصله چهار ماه مانده تا المپیک پاریس، تنها یک فرصت برای رسیدن به ورودی این بازی‌ها دارد. میدانی که سبقت‌اللهی باید بخت خود را برای المپیکی شدن بیازماید، پیکار‌های جهانی برزیل (فروردین ۱۴۰۳) است. بدون تردید بانوی تیراندازی ایرانی کار بسیار دشواری برای کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۴ خواهد داشت؛ چرا که تنها دو سهمیه در بخش تپانچه بادی زنان توزیع خواهد شد.در زیر گفت و گو او را با خبرنگار ورزشی آنا می خوانید:

آنا: از برنامه‌هایت بگو، چیزی به بازی‌های المپیک نمانده.

دور جدید تمرینات تیم ملی تازه شروع شده و دوباره مشغول شدیم. هدف اصلی مان حضور در مسابقات جهانی برزیل است که حکم انتخابی المپیک پاریس را هم دارد. طبق روال همیشگی نفرات اعزامی به مسابقات آسیایی و جهانی باید در انتخابی تیم ملی شرکت کنند. قرار شده سه مرحله انتخابی داشته باشیم و همه بچه‌های تیم ملی در آن شرکت کنند. البته که، چون سفر به برزیل هزینه‌های زیادی دارد، مشخص نیست چند نفر را به این مسابقات اعزام می‌کنند. اما من تمام تلاشم این است که بتوانم در انتخابی اول شوم تا در رقابت‌های برزیل شرکت کنم.

آنا: چقدر امیدواری که سهمیه المپیک را بگیری؟

تیراندازی رشته سخت و پیچیده‌ای است. همیشه یک سری اتفاقات عجیب و غریب در آن می‌افتد که از کنترل ما ورزشکاران خارج است. مثل داستان تلخی که در مسابقات جهانی باکو برایم افتاد و شانس کسب سهمیه را از دست دادم. اگر سلاحم خراب نمی‌شد به احتمال خیلی زیاد همان پارسال سهمیه المپیک پاریس را گرفتم، اما متاسفانه به رغم این که به عنوان نفر سوم فینالیست شده بودم، اما به یکباره سلاحم خراب شد و نتوانستم مسابقه را ادامه بدهم.

آنا: دقیق توضیح می‌دهی چه اتفاقی برای سلاحت افتاد؟

تیراندازان قبل از این که بخواهد وارد خط شوند، اول باید سلاح هایشان را چک کنند که کنترل تجهیزات، توسط مسئولان و ناظران برگزاری مسابقه انجام می‌شود. سلاح من را قبل از شروع مسابقه چک کردند و هیچ مشکلی نداشت. وقتی وارد سالن شدیم و اعلام کردند، سلاح هایتان را وارد خط کنید، می‌خواستم، قلق گیری کنم که دیدم سلاحم کار نمی‌کند و کپسولش کاملا خالی شده بود. متاسفانه داوران هم در تصمیمی اشتباه بلافاصله به من گفتند از خط خارج شو. در حالی که باید اجازه می‌دادند، مربی من یک کپسول سالم برایم بیاورد و جایگزین کند. مسئولان فدراسیون تیراندازی در پی این اتفاق شکایتی را به فدراسیون جهانی فرستادند و منتظرند تا ببینند چه جوابی می‌دهند.

آنا: اما بعید است این شکایت به جایی برسد. مهم آن فرصتی بود که شما از دست دادی.

بله خودم هم همین طور فکر می‌کنند. کادر فنی تیم ملی هم در این خصوص درست عمل نکرد. آنها باید اعتراضشان را قبل از این که فینال تمام شود و در حین مسابقه، مطرح می‌کردند. خودم هم این قدر از خراب شدن سلاحم شوکه شده بودم که ذهنم یاری نمی‌داد. به قول یکی از مربیان اتفاقی که در مسابقات جهانی باکو برایم افتاد آن قدر غیر قابل باور بود که در تاریخ این رشته اصلا برای کسی نیفتاده بود، ممکن است دیگر هم نیفتد.

آنا: از طریق رنکینگ جهانی، چطور، شانس کسب سهمیه المپیک را داری؟

رنکینگ‌های جهانی ما ابتدای هر سال میلادی صفر می‌شود. الان رنکینگ من صفر شده و از این به بعد با شرکت در هر مسابقه ای، امتیازاتمان لحاظ می‌شود. هر چه مسابقه بیشتری شرکت کنم و نتیجه بهتری بگیریم، طبیعتا رنکینگ بهتری هم خواهیم داشت. اولین مسابقه پیش روی ما مصر بود که در حال حاضر در جریان است، اما سفر ما به آن لغو شد.

آنا: به خاطر چه چیزی این سفر لغو شد؟

فکر می‌کنم به دلیل این که مصر سخت به ما ویزا می‌دهد، سفر لغو شد. البته که مسائل مالی هم دخیل است. به خصوص در این چند روز اخیر که دلار تا ۵۸ هزار تومان هم بالا آمد. با این حال من فعلا نمی‌دانم که فدراسیون و مربیان چه تصمیمی برای حضور ما در رقابت‌های بین المللی دارند. در کل رنکینگ همه تیراندازان هم بعد از مسابقات برزیل مشخص می‌شود. آنجا معلوم می‌شود که چه نفراتی از این طریق سهمیه را می‌گیرند.

آنا: به لحاظ امکانات وضعیتت چطور است. بچه‌های تیراندازی همیشه به خاطر تحریم‌های بین المللی، از نبود سلاح و مهمات گلایه دارند.

خدا را شکر من سلاحم خوب است و مشکلی ندارم. من سلاحم را تقریبا هشت هفت سال پیش از یک برند ایتالیایی خریدم. ساچمه هم داریم و مسئله‌ای نیست. ولی متاسفانه یک سری از ملی پوشان هستند که سلاح هایشان قدیمی است و شرایط خریداری سلاح از خارج را ندارند یا این که در رشته تفنگ، مشکل نبود فشنگ همیشه پا برجاست.

آنا: تو یک بار حضور در بازی‌های المپیک را تجربه کردی، اگر به المپیک پاریس بروی فکر می‌کنی چه نتیجه‌ای بگیری؟

حضور در بازی‌های المپیک آرزوی هر ورزشکاری است و دوست دارد که این امتیاز در کارنامه ورزشی اش ثبت شود. من هم طبیعتا از این قاعده مستثنی نیستم. من یک بار در المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو شرکت کردم و اولین تیراندازی بودم که در بخش تپانچه سهمیه المپیک را گرفتم. برای المپیک ۲۰۲۰ توکیو هم خیلی تلاش کردم. چهار پنج بار به سهمیه نزدیک شدم، اما نشد. این بار تمام سعی ام را می‌کنم که اول سهمیه را بگیرم و بعد هم یک نمایش خوب در پاریس داشته باشم. در تیراندازی هیچ چیز مشخص نیست.

آنا: تا الان چهار سهمیه حضور در المپیک پاریس برای تیراندازی ایران به دست آمده. به نظرت ما می‌توانیم دوباره مدال آوری تاریخی این رشته را در المپیک توکیو تکرار کنیم؟

آقای جواد فروغی دوره قبل خیلی غیرمنتظره در المپیک توکیو درخشیدند و به مدال طلا رسیدند. مدالشان هم در رشته تپانچه بود. خداراشکر در آن مقطع ما پتانسیل این را داشتیم که صاحب این مدال ارزشمند شویم، اما برای المپیک پاریس واقعا خیلی سخت است که بخواهیم با اطمینان خاطر بگوییم که مدال می‌گیریم یا نه. تلورانس تیراندازی خیلی بالاست و در هر لحظه هزار و یک اتفاق می‌افتد.