نوازندگان امروز وقت کمی برای تمرین دارند/ فضای مجازی، عرصه موسیقی را مسموم کرده است

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، فردین فیروزکوهی، آهنگساز، نوازنده و مدرس ساز سنتور و تنظیم کننده قطعات کنسرت گروه هوران است. کنسرت گروه هوران با قطعاتی از عاشقانه‌های مولانا به آهنگسازی و سرپرستی بهروز قهاری و با صداق بامداد فلاحتی ، تنظیم فردین فیروزکوهی و نوازندگی مجتبی اسحاقی سه‌تار، مونا سعیدی کمانچه‌آلتو، ستاره مستفیضی عود، ایلیا سعیدی سنتورباس، معصومه نژادحسن و فرخ حقیقی تار، امیرحسین عبدالله‌پور کمانچه، حامد جوهرستانی و مهیار قهاری پرکاشن، با همراهی گروه بزرگ کُرال «هوران» به سرپرستی تانیا شیخ و گروه بزرگ دف‌نوازان و تنبک نوازان هوران، نهم و دهم بهمن ماه در تالار رودکی تهران به روی صحنه خواهد رفت.

فیروزکوهی در گفت‌وگو با آنا گفت: گروه هوران یک ارکستر سازهای کوبه‌ای است که دارای نوازندگان کاربلد در حوزه‌های تخصصی است. این گروه یک بافت خانوادگی و دوستانه داشته و فضایی متفاوت از سایر گروه‌ها دارد، اعضای گروه خیلی با هم همدل هستند و در هر کاری به کمک هم می‌آیند.

وی با بیان اینکه نسل جدید موسیقی ایران، نسل خوبی هستند که موسیقی را می‌فهمند، توضیح داد: دراین نسل نوازندگان خوب، هنرمند و خوش ذوق وجود دارند. اما نکته‌ای درباره این نسل وجود دارد و آن هم این است که به خاطر حجم کارهای خارج از موسیقی یا حتی تحصیلی کمتر تمرین می‌کنند و نمی‌توانند در نهایت خود را به الگوهای یک نوازنده درجه یک شدن برسانند اما همینها استعدادهای خیلی خوبی برای موسیقیدان و نوازنده شدن هستند.

این نوازنده و مدرس موسیقی توضیح داد: آموزش، یکی از اصلی‌ترین رویه‌هایی است که موجب می‌شود تا یک تعداد موزیسین خوب، از یک مکتب و جایی بلند شوند و شروع به فعالیت کنند.

وی درباره معضلاتی که در بین مدرسان موسیقی وجود دارد، نیز گفت: متأسفانه خیلی مدرسان امروز نگاه تجاری به موسیقی دارند، درحالی که چنین چیزی در نسل‌های قبل نبود و آنها به هنر برای هنر اعتقاد داشتند نه صنعت، هر چند که به هرحال امرار معاش نیز باید بکنند. نسل پیش هرگز به موسیقی با دید مالی و درآمدزا نگاه نمی‌کردند و هرگز اولویت آن‌ها اولویت مالی نبود، بلکه اندیشه این بود که یک تعداد موزیسین و نوازندۀ خوب تربیت شوند.

وی با بیان اینکه با نگاه اقتصادی به موسیقی نقد نمی‌کند، گفت: متأسفانه این فضای مجازی است که باعث مسموم شدن فضای موسیقی می‌شود، صرف نظر از این که بسیاری از افرادی که امروز در حوزۀ آموزش موسیقی، سواد لازم را برای انتقال مفاهیم موسیقی به هنرجو ندارند و به واسطۀ همین فضای مجازی است که اسم و رسمی برای خویش ساخته‌اند، باید گفت که اگر شما به عنوان یک مدرس، یک نوازنده و یک موزیسین در حال فعالیت هستید و زندگی خویش را از این راه می‌گذرانید، اگر قرار است پولی بگیرید، یک چیزی هم یاد بدهید، نه این که 4 یا 5 سال هنرجو را ببرید و بیاورید و پس از آن و گذشت بگویید که استعداد و توانایی نداشته‌اید.

فیروزکوهی با تأکید براینکه امروز کسانی که توانایی، اعصاب و وقت تدریس موسیقی را ندارند، نباید تا این اندازه با وقت، جان و پول مردم بازی کنند، توضیح داد: یک استاد موسیقی باید حرمت هنرجویی که با هزار بدبختی، پول جور می‌کند ساز می‌خرد، سر کلاس می‌رود و وقت، زمان و انرژی خویش را صرف فراگیری موسیقی می‌کند، حفظ کند که او، با حال و شرایط خوب از این کلاس بیرون برود. هنرجویان موسیقی به کلاس آمده‌اند که نوازنده بشوند و ساز بزنند. با نُت فارسی نوشتن، با اشتباه درس دادن و ریختن حال‌خرابی‌های خودمان بر سر هنرجو، نه او را و نه خودمان را اذیت کنیم و نوازندۀ بی‌سواد از خودمان برجای نگذاریم.

این مدرس سنتور اظهار داشت: هیچ چیز جز یک خاطره خوب از ما به جای نخواهد ماند، چرا که هیچ کس، نه با خود چیزی به این دنیا آورده و نه با خود چیزی از این دنیا می‌برد، بلکه تنها یک خاطره خوب است که از این اتفاقات به جای خواهد ماند و ما نیز باید برای نسل آینده، چندین موزیسین با سواد تربیت کنیم و کاری کنیم که نسل بعدی موسیقی به نیکی از ما یاد کنند و ای کاش با نغماتی که می‌سازیم، خاطره خوبی در ذهن آیندگان به جای بگذاریم.