صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
در گفتگو با آنا مطرح شد؛

دست خالی دانش‌بنیان‌ها در صنایع خودروسازی/ خودروی برقی راه‌حل کاهش آلودگی هوا نیست

یک کارشناس صنعت خودرو گفت: شرکت‌های دانش‌بنیان برای ورود به صنعت خودرو نیاز به تأمین سرمایه دارند. همچنین باید بدانیم که خودروهای برقی در شرایط فعلی کشور به ما در کنترل آلودگی کمک نخواهند کرد.
کد خبر : 892847

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری علم و فناوری آنا، امیرحسین کاکایی کارشناس صنعت خودرو در گفتگو با خبرنگار آنا در خصوص به کارگیری خودرو‌های برقی در کشور گفت: در حال حاضر مشکل ما در کشور خودروی سواری نیست؛ بلکه حمل و نقل عمومی است. اگر از دید زیست محیطی به موضوع به کارگیری خودرو‌های برقی نگاه کنیم، اصلاح سیستم حمل و نقل عمومی ارجح بر آن خواهد بود؛ چرا که با ورود هر خودرو به خیابان مشکل ترافیک کلان شهر‌ها نیز پیچده‌تر می‌شود.

وی ادامه داد: هم اکنون بیش از ۲۶ میلیون خودروی فعال در کشور داریم که حدود ۴ میلیون دستگاه آن در سطح شهر تهران رفت و آمد می‌کنند. با این اوصاف فارغ از نوع سوخت مصرفی خودرو با ساخت یا واردات هر خودرو مشکل ترافیک را شدیدتر خواهیم کرد.

کاکایی افزود: از طرف دیگر با فرض اسقاط سالیانه یک میلیون خودرو، از رده خارج شدن خودرو‌های آلوده کنند فعلی ۲۶ سال طول خواهد کشید. پس از این نظر نیز جایگزینی خودرو‌های برقی، طرحی نیست که به سرعت نتیجه دهد و معضل فعلی آلودگی هوا را رفع کند.

این کارشناس صنعت خودرو ادامه داد: یک اتوبوس برقی می‌تواند به جای بیش از بیست خودرو کار کند. در کشور‌هایی مثل چین نیز در چنین روندی برای خودروی سواری دنبال نمی‌شود. در حال حاضر می‌توان گفت که تاکید بر خودروی به دلیل بی سروسامان بودن حمل و نقل عمومی و برخورد با خودرو به عنوان یک کالای سرمایه‌ای است.

وی اظهار کرد: خودروی برقی برای تامین توان حرکت خود نیازمند دریافت انرژی از مرکز تولید برقی مانند نیروگاه است. در حال حاضر تامین سوخت خود نیروگاه‌های ما نیز درگیر مشکلات عدیده‌ای است و گاهی مجبور به مازوت‌سوزی می‌شویم. شایان دکر است، ما در تحقیقی دریافتیم که اگر انرژی مصرفی یک خودروی برقی در مسافتی مشخص در ایالات متحده برابر سوزاندن ۳ لیتر بنزین باشد؛ همان خودرو در ایران به دلیل ضعف در تولید برق، انرژی معادل سوزاندن ۷ لیتر بنزین انرژی مصرف کرده است.

کاکایی تاکید کرد:با توجه به سبد سوختی نیروگاه‌های تولید برق و تلفات انرژی در سیستم برق رسانی، خودروی برقی قطعا از یک خودروی هیبریدی هم بیشتر انرژی مصرف می‌کند. یعنی در شرایط فعلی تنها مزیتی که یک خودروی برقی در ایران می‌تواند ایجاد کند، انتقال آلودگی از داخل شهر به محل احداث نیروگاه است.

وی افزود: خودرو‌های برقی با توجه به تکنولوژی خاص و استفاده از باطری و چیپ‌های الکترونیکی باعث وابستگی ما به خارج از کشور و ارزبری نیز خواهد شد. از این رو به راحتی ممکن است بودجه‌ای که می‌توان صرف توسعه نیروگاه‌های پاک و توسعه اقتصادی شود برای هدفی که تحقق آن منطقی نیست، هدر رود.

این کارشناس صنعت خودرو اظهار کرد: خودروی برقی از نظر ظاهری در زمان استفاده پاک‌تر به نظر می‌سد، اما باید بدانیم که پس از پایان عمر این خودرو‌ها با مسائل زیست محیطی پیچیده تری از جمله امحا و یا بازیافت باطری این نوع خودرو‌ها و خطرات تعمیر و نگهداری با توجه به استفاده از ولتاژ بسیار بالا در سیستم رانش آنها مواجه می‌شویم.

دانش بنیان‌ها و خودرو وکمبود نقدینگی

کاکایی در خصوص کمک دانش بنیان‌ها به ساخت خودرو‌هایی با تکنولوژی بالاتر گفت: شرکت‌های دانش بنیان ما توان علمی و فنی بسیار بالایی دارند؛ اما به مانند هر صنعتی برای تولید احتیاج به بودجه‌های عظیم تحقیق و توسعه دارند. از این رو احتیاج به سرمایه عظیمی است.

وی ادامه داد: در دنیای واقعی با این نحوه مدیریت و این حجم سرمایه در کوتاه مدت نمی‌توان از شرکت‌های دانش بنیان انتظار داشت که وابستگی ما به خارج را بر طرف کنند. همچنین در دنیای تکنولوژی امروز سرعت تحولات بسیار سریع است و اگر نتوانیم همگام آن باشیم هرگز رشد نخواهیم کرد.

این کارشناس صنعت خودرو گفت: باید شرایطی برای شرکت‌های دانش بنیان فراهم کنیم که آنها نگرانی به جز همگام شدن با روند پیشرفت تکنولوژی نداشته باشد. از این برای استفاده از امکانات شرکت‌های دانش بنیان بایستی ثبات در سیاست گذاری و ثبات در اجرا و مدیریت در اجرا و سرمایه گذاری متناسب را فراهم کرد.

انتهای پیام/

ارسال نظر