رابطه توربین بادی با جمعیت پرندگان با تحقیقات علمی آشکار شد

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اکونومیست، تماشای چشم‌اندازی پوشیده از توربین‌های بادی، پرندگان را آشفته می‌کند. باد که می‌وزد، پره‌های این توربین‌ها می‌تواند تا سرعتی بالغ بر ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت بچرخد و در چنین شرایطی، تصور گیرافتادن پرندگان لابه‌لای پره‌ها و تکه‌تکه شدن آن‌ها چندان دور از ذهن نیست. با در نظر گرفتن چنین احتمالی است که دوست‌داران پرندگان با راه‌اندازی مزارع بادی جدید مخالفت می‌کنند.

درباره اینکه فعالیت توربین‌های بادی به کشته شدن تعدادی از پرندگان منجر می‌شود؛ تردیدی وجود ندارد، اما تحلیل جدید از داده‌های موجود که در مجله علوم و فناوری محیط زیست منتشر شده، حاکی از امکان چشم‌پوشی از این تعداد و تأثیر اندک فعالیت توربین‌های بادی بر جمعیت پرندگان است.

طی ۲۰ سال گذشته، بهره‌برداری از انرژی باد به طرز چشم‌گیری افزایش یافته و از ۲.۶ گیگاوات در سال ۲۰۰۰ به ۱۲۲ گیگاوات در ۲۰۲۰ رسیده است.

مطالعات انجام‌شده اغلب به تأثیر توربین‌های بادی روی گونه‌های خاص پرندگان یا مکان‌های خاص می‌پردازد و توجه کمتری به تأثیر آن بر تراز جمعیتی حیات وحش دارد. 

اما در یکی از پژوهش‌های اخیر که با تمرکز بر مجموعه داده‌های مربوط به جمعیت و گونه پرندگان و همچنین مکان و زمان نصب توربین‌های بادی در ایالات متحده آمریکا انجام شده است، مشخص شد که این توربین‌ها هیچ اثر خاصی بر ریخت‌شناسی جمعیت پرندگان ندارد و این مسئله حتی در مورد پرندگانی مثل شاهین، کرکس و عقاب نیز که در تصادف با این ابزار‌های فناوری آسیب‌پذیرتر به نظر می‌رسند، صادق است.

همزمان با توربین‌های بادی، تأثیر استخراج نفت و گاز هم بر فراوانی جمعیت پرندگان ارزیابی شد. ناگفته نماند که در آمریکا، تولید گاز شیل حاصل از شکست هیدرولیکی از ۳۷ میلیون مترمکعب در سال ۲۰۰۷ به ۷۴۰ میلیون متر مکعب در سال ۲۰۲۰ افزایش یافت.

یافته‌های حاصل از این مطالعه حاکی از کاهش ۱۵ درصدی شمار پرندگان در محل استقرار چاه‌های تازه تأسیس‌شده بود.

این کاهش می‌تواند ناشی از مجموعه عواملی مانند سروصدا، آلودگی هوا و کاهش کیفیت رودخانه‌ها و آبگیر‌هایی باشد که حیات پرندگان به آن‌ها وابسته است.

جالب آنکه در مقاصد مهاجرتی، مکان‌های جفت‌گیری و زیستگاه‌هایی که از نظر فراوانی مواد غذایی برای پرندگان حیاتی تلقی می‌شوند، حفاری نفت و گاز به کاهش ۲۵ درصدی جمعیت آن‌ها منجر شد.

به عبارت دیگر، نیروگاه‌های انرژی بادی نه تنها دی‌اکسید‌کربن و متان بسیار کمتری را نسبت به سوخت‌های فسیلی تولید می‌کند، بلکه ظاهراً آسیب به مراتب کمتری را هم به حیات وحش وارد می‌کند.

 با این حال، این طور به نظر می‌رسد که رسانه‌ها داستان‌های مربوط به تأثیر منفی توربین‌های بادی بر پرندگان را با حساسیت بیشتری دنبال می‌کنند.