صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

دانشمندان از «حلقه‌ ارواح» رمزگشایی کردند

اخترشناسان می‌گویند که علت ایجاد حلقه‌های رادیویی عجیب و غریب در اعماق فضا، احتمالاً بادهای ناشی از انفجار‌های ابرنواختری است.
کد خبر : 890575

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، به نظر می‌آید که بالاخره دانشمندان از معمای «دایره‌های رادیویی» کیهانی، رمزگشایی کرده‌اند. 

این دایره‌ها که به حلقه ارواح یا ORC معروف هستند، از چنان وسعتی برخوردارند که پهنای آن‌ها ۱۰ برابر راه شیری است و می‌تواند کل کهکشان‌ها را در بر بگیرد.

 تیم پژوهشی دانشگاه «سن دیگو» ایالت کالیفرنیا به سرپرستی پرفسور «آلیسون کویل» (Alison Coil)، بر این باور است که عامل ایجاد لایه‌های عظیم گاز که در «او آر سی» (ORC) دیده می‌شود، باد‌های قدرتمندی هستند که درنتیجه انفجار‌های ابرنواختری فوران می‌کنند.

تحقیق بر روی 4 «او آر سی»، دانشمندان را به توده گازی به شدت فشرده و ستارگانی رساند که تقریباً ۶ میلیار سال از عمر تشکیل آن‌ها می‌گذشت. ارزیابی نهایی این بود که چنین دایره‌های رادیویی احتمالاً زمانی به وجود می‌آیند که چندین ستاره تقریباً به طور همزمان در یک کهکشان منفجر می‌شوند.

هنگامی که عمر ستارگان کلان‌جرم به سر می‌رسد و در قالب انفجار‌های ابرنواختری فوران می‌کنند، مقادیر زیادی از مواد تشکیل‌دهنده ستاره در قالب باد‌های قدرتمند به کهکشان پیرامون خود رانده می‌شود.

کویل و همکارانش فکر می‌کنند که اگر در یک منطقه از فضا، به طور همزمان و به اندازه کافی انفجار ابرنواختری رخ دهد، سرعت این باد‌ها می‌تواند به ۴.۵ میلیون مایل در ساعت برسد که حدود ۵ هزار برابر سریع‌تر از سرعت گلوله شلیک‌شده از یک هفت‌تیر است.

گمان می‌رود که این پدیده در کهکشان‌هایی رخ می‌دهد که دوره‌های فشرده زایش ستاره‌ای را تجربه کرده‌اند و به آن‌ها اصطلاحاً کهکشان‌های ستاره‌فشان گفته می‌شود.

این کهکشان‌های ستاره‌فشان به نوبه خود، محصول برخورد دو کهکشان بزرگ هستند. گاز حاصل از چنین ادغامی به یک منطقه کوچک رانده می‌شود و زایش ستاره‌ای را رقم می‌زند.

ستاره‌های کلان‌جرم حاصل از این روند نیز با همان سرعتی که به وجود آمده‌اند، در واکنش ناشی از همجوشی هسته‌ای خود، درگیر انفجار‌های ابراختری می‌شوند و همزمان گاز را هم در قالب جریان باد، به بیرون می‌رانند.
 
باد‌هایی که از این کهکشان‌های ستاره‌فشان به بیرون می‌جهند، در محیط پیرامونی خود با باد‌های کم شتاب‌تر برخورد می‌کنند. این فعل و انفعال موج ضربه‌ای ایجاد می‌کند که مولد «او آر سی»است.

انتهای پیام/

ارسال نظر