نابغه ۱۲ ساله تنیس روی میز: هدفم این است روزی قهرمان المپیک شوم

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، تنیس روی میز ایران بعد از نوید شمس که عملکرد بسیار خوبی را از خود نشان داد، بنیامین فرجی را به‌عنوان نابغه نوظهور پینگ‌پنگ معرفی کرد و فدراسیون جهانی نیز از او اخباری را منتشر کرد و به این موضوع پرداخت که وی می‌تواند اتفاقات بسیار مهمی را ثبت کند. به دنبال درخشش شمس و به خصوص فرجی نوبت به فراز شکیبا رسید. او با درخشش در میادین داخلی و خارجی و کسب رتبه سوم رنکینگ جهانی زیر ۱۳ سال دنیا، نوید ستاره‌ای دیگر از تنیس روی میز را به دنیا داده و کارنامه‌ای که این نوجوان ۱۲ ساله ثبت کرده بدون شک می‌تواند منجر به اتفاقات بزرگی برای ورزش ایران شود.

اولین مربی‌ام پدرم بود

فراز شکیبا در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی آنا در خصوص اینکه چگونه وارد ورزش تنیس روی میز شد و چگونه پله‌های ترقی را پشت سر گذاشت، اظهار کرد: متولد ۷ خرداد ۱۳۹۰ هستم و از پنج سالگی تنیس روی میز را در آذرشهر آذربایجان شرقی شروع کردم. اولین مربی‌ام پدرم بود و تمریناتم را زیر نظر او دنبال می‌کردم. ۸ ساله بودم که در رده سنی نونهالان زیر ۹ سال در یاسوج به عنوان قهرمان مسابقات کشوری رسیدم. در ادامه سه دوره قهرمان مسابقات «هوپس» شدم که تحت عنوان تور ایرانی بناب، گراش و انتخابی تیم ملی در تهران بود. در دسته برتر نوجوانان تهران به قهرمانی رسیدم. در کشوری به قهرمانی رسیدم و در مسابقات آسیایی «هوپس» نیز به مدال طلا رسیدم. همچنین در مسابقات جهانی «هوپس» که در «اننبونت» فرانسه برگزار می‌شد، نایب قهرمان شدم.

احدی خیلی برایم زحمت کشیده 

نابغه نوجوان تنیس روی میز با اشاره به اینکه اولین باشگاهی که با او قرارداد بست دانشگاه آزاد اسلامی بود، عنوان کرد: دو سال نیم است که عضو تیم تنیس روی میز دانشگاه آزاد به سرمربیگری مهران احدی هستم. رضا محبی، شهریار نامور، محمد صمدآبادی و سعید احمدیان که خیلی برایم زحمت کشیدند. محسن شیشه‌گر‌ها هم مربی من در تیم ملی «هوپس» هستند. پدرم هم همواره مربی‌ام بوده و در کنارم قرار داشته، البته مهران احدی خیلی برایم زحمت کشیده و می‌کشند. مربی تیم ملی نوجوانان هستند و در تمامی اردو‌ها من را دعوت می‌کنند تا در کنار سایر ملی‌پوشان تمرین کنم. دانشگاه آزاد با من قرارداد بسته و حمایت خوبی از من کرده است.

دوست دارم در آینده لژیونر شوم

وی در مورد اینکه چه موفقیت‌هایی در مسابقات بین‌المللی کانتندر داشته، گفت: من در قطر، لبنان، امارات و گرجستان به مقام قهرمانی رسیدم. اسپانسر من هم برای حضور در این مسابقات حاج احمد قربانی‌پور بود و هزینه‌های اعزام و حضورم در مسابقات را تقبل کرد. هدفم این است که روزی قهرمان المپیک شوم و می‌دانم که کار بسیار بسیار سختی است. دوست دارم در آینده لژیونر شوم در لیگ‌های معتبر جهانی شرکت کنم. هنوز پیشنهادی به من داده نشده است و، چون سن کمی دارم هنوز امکان سفر به کشور دیگری را ندارم. در رنکینگ جهانی زیر ۱۳ هم امتیازم ۴۵۳ بوده و رده سوم را در اختیار دارم. نفر اول از کره جنوبی است که امتیاز ۲۰۸۰ دارد، ولی او در تمامی مسابقات کانتندر شرکت کرده و من تنها در چهار مسابقه شرکت کردم. نفر دوم ۴۹۰ امتیاز دارد و فاصله کمی تا رسیدن به رتبه دوم دارم. 

هدف بعدی‌ام مدال مسابقات جهانی است

شکیبا در مورد اینکه او به همراه بنیامین فرجی نابغه‌های تنیس روی میز ایران هستند، یادآور شد: فرجی نفر اول رنکینگ جهانی زیر ۱۵ سال جهان است. با یکدیگر مسابقه دادیم و برد و باخت برای هر دو نفرمان بوده، البته فرجی بیشتر برنده شده است. در تورنمنت جهانی گرجستان هم موفق به پیروزی بر افتخار تنیس روی میز ایران شدم. هفته آینده به آنتالیا خواهم رفت تا در مسابقات جهانی شرکت کنم و مدال بگیرم.  

تجهیزات پینگ‌پنگ خیلی گران است

فرهاد شکیبا پدر فراز در مورد اینکه چه مشکلاتی برای حمایت از پسرش وجود دارد، اظهار کرد: تجهیزات پینگ‌پنگ خیلی گران است و نوسان ارزی هم روی قیمت‌ها تأثیر می‌گذرد. بنیامین فرجی که از فراز کمی جلوتر است باید مورد حمایت قرار گیرند، چون این دو به نوعی الگوی ورزشکاران تنیس روی میز هستند. باید سیستم مشخصی برای پشتیبانی از آن‌ها تعریف شود و سرمایه‌گذاری به شکلی باشد که این دو نفر و دیگر بچه‌های آینده‌دار بتوانند با تمرکز بالا به دنبال کسب بهترین نتیجه باشند.

علی قارداشی مخلصانه در خدمت تنیس روی میز است

وی افزود: دلسوزانی مثل مهران احدی داریم که همه جوره در خدمت پیشرفت تنیس روی میز هستند، آقای مهرداد علی قارداشی هم به عنوان رئیس فدراسیون آنچه در توان داشته گذاشته، ولی بودجه فدراسیون به اندازه‌ای نیست که او به عنوان رئیس بتواند جوابگوی تمامی ملی‌پوشان باشد. علی قارداشی مخلصانه در خدمت تنیس روی میز است و تقصیری ندارد که بودجه محدودی در اختیار دارد. باید از او و تمام زحمتکشان این ورزش تشکر کرد. محسن شیشه‌گر‌ها سرمربی تیم ملی هوپس زحمت کشید، ما ۸ روز در منزل او بودیم و مادرش از ما پذیرایی می‌کرد. اسپانسر هم تا جایی حمایت می‌کند و نمی‌توان بابت هر مسئله‌ای به او رو انداخت. امیدوارم که مسئولان صدای ما را بشنوند و به نسل آینده ورزش ایران کمک کنند.