چطور با دنیای بدون بوی پس از کرونا کنار بیاییم

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از روزنامه گاردین، «رودی زیگادلو» (Rudi Zygadlo) یکی از افرادی است که بویایی خود را سه سال پیش به‌واسطه بیماری کووید-۱۹ از دست داده است. این بیماری که به نام «آنوسمی» (anosmia) شناخته می‌شود، حدود ۷۰۰۰۰۰ نفر را پس از کووید (COVID) در انگلستان تحت تاثیر قرار داده است و شش میلیون نفر هنوز با مشکلات بویایی مواجه هستند. در حالی که طعم و مزه دست نخورده باقی می‌ماند، تجربه غذا بدون بو چالش‌هایی را ایجاد می‌کند و بر لذت و خاطرات مرتبط با رایحه تاثیر می‌گذارد.

آنوسمی نه‌تنها ادراک طعم را تغییر می‌دهد، بلکه خطرات ایمنی را نیز به همراه دارد، زیرا تشخیص خطراتی مانند نشت گاز را مختل می‌کند. برخی متخصصان، از جمله پروفسور کارل فیلپات (Carl Philpott)، ارتباط پیچیده بین بو، حافظه و تشخیص خطر را بررسی کرده‌اند. بنابر این تحقیقات، آنوسمی توانایی تشخیص بیش از یک تریلیون رایحه را کاهش می‌دهد و ارتباط بین نواحی مغز را مختل می‌کند.

تجربیات روزه‌مره وقتی که از دست می‌روند برای ما با ارزش‌تر می‌شوند. یک نمونه آن، واکنش عاطفی زیگادلو به تشخیص یک رایحه آشنا است. تأثیر عاطفی، از جمله احساس انزوا و قطع ارتباط، یک تجربه مشترک در میان افراد مبتلا به این اختلال است.

دانکن بواک (Duncan Boak)، بنیانگذار موسسه حس پنجم (Fifth Sense)، یک موسسه خیریه حمایت از بیماران مبتلا به اختلالات بویایی و چشایی، بر ضرورت حمایت و آگاهی جامعه تاکید می‌کند. هدف این موسسه خیریه ایجاد یک شبکه حمایتی برای افراد آسیب‌دیده، و شناسایی عوارض احساسی و ذهنی از دست دادن بویایی است.

در حالی که به طور سنتی، درمان‌های شناخته شده‌ای برای شرایطی که باعث از بین رفتن بویایی می‌شوند وجود دارد، پروفسور فیلپات به نیاز به پیشرفت پزشکی برای درمان آنوسمی پس از ویروس اشاره می‌کند. در حال حاضر آزمایش‌ها برای درمان با سلول‌های بنیادی و ایمپلنت‌های بویایی در حال انجام است و همین گزینه‌ها امید به راه‌های درمانی در آینده را فراهم می‌کند.