تردد آسان نابینایان در شهر با صدای سه‌بعدی
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از وب سایت شرکت سونار ویژن، دو دانشجوی مهندسی در حال کار برای حل این مشکل با توسعه یک برنامه ناوبری واقعیت افزوده (AR) هستند که کاربردی‌ترین مسیر را برای آن‌ها مشخص و از «صدای فضایی» (صدای سه بعدی) برای هدایت فرد به جهت و مسیر درست استفاده می‌کند.
«ناتان دایکس» «Nathan Daix» مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران شرکت دانش‌بنیان فرانسوی «سونار ویژن» «SonarVision» می‌گوید: در تلاشیم تا چیزی بسیار ساده بسازیم که در آن صدای سه بعدی را از جهت درست دریافت کنید. شما به سمتی می‌پیچید که صدا از آن می‌آید، و سپس می‌توانید بروید.
این برنامه در حال حاضر در حال توسعه و آزمایش است و این شرکت دانش‌بنیان جوان در حال حاضر آن را در پنج شهر بزرگ فرانسه (پاریس، لیون، لیل، مارسی و نیس) در دسترس کاربران قرار داده است.
تردد در شهر‌های شلوغ برای افرادی نابینا یا کم بینا دشوار است و امکان گم شدن آن‌ها پس از خروج از ایستگاه مترو وجود دارد. در حال حاضر اپلیکیشن‌هایی وجود دارند که به کاربر از محیط اطرافش، هشدار می‌دهند (مانند Blindsquare و Soundscape)، اما ارزش افزوده سونار ویژن، هدایت کاربران از نقطه A به B مانند یک GPS با دقت فوق‌العاده و بسیار شهودی است.
برنامه‌های اصلی راهیاب مانند Google Maps و Apple Maps برای پاسخگویی به نیاز‌های افرادی که دارای اختلال بینایی هستند و امکان دیدن صفحه نمایش را ندارند، طراحی نشده اند.
دایکس با اشاره به اینکه، دقت یکی از مهمترین چالش‌های استفاده از GPS است، اظهار کرد: GPS در شهر‌ها می‌تواند در زمان‌های خوب در حدود ۴ تا ۵ متر دقت داشته باشد. اما در بدترین لحظات، (حداقل در ۳۰ درصد از مواقع) بیش از ۱۰ متر عدم دقت مشاهده می‌شود. این بدان معناست که GPS به شما می‌گوید که به ایستگاه اتوبوس خود رسیده اید، اما در واقع در آن طرف خیابان هستید و هنوز باید راهی برای رسیدن به ایستگاه اتوبوس واقعی خود بیابید وهیچ سرنخی از مکان آن ندارید.
برای رفع این مشکل، سونار ویژن از دوربین گوشی تلفن همراه برای اسکن ساختمان‌ها با استفاده از فناوری AR استفاده می‌کند و آن‌ها را با پایگاه داده ساختمان‌های اسکن شده شرکت آپل برای شهر مورد نظر مقایسه می‌کند.
دایکس گفت: این ویژگی به ما امکان می‌دهد تا کاربران خود را با دقت ۲۰ سانتی متر تا یک متر به طور دقیق ردیابی کنیم؛ پیشرفتی که به برنامه اجازه می‌دهد کاربر را در گذرگاه‌ها و پیاده رو‌ها نگه دارد و در صورت امکان از پله‌ها و مناطق ساخت و ساز دور نگه دارد.
برای اینکه این فناوری کار کند، تمام چیزی که کاربر نیاز دارد یک هدست و یک گوشی آیفون با دوربینی است که به سمت جاده است – اگرچه در آینده، برای راحتی بیشتر می‌توان دوربین را در عینک AR تلفیق کرد. کاربر گوشی را در جیب خود قرار می‌دهد و عینک را به چشم می‌زند و صدای سه بعدی از طریق هدست به او داده می‌شود.
با این حال، این برنامه هیچ گونه تشخیص بلادرنگ از وجود موانع را نمی‌دهد و فقط به عنوان «مکمل» یک عصای سفید، یک سگ راهنما یا سایر وسایلی است که افراد دارای نقص بینایی برای عبور از آن‌ها استفاده می‌کنند.
با این حال، فناوری برای مشاهده موانع وجود دارد. فناوری LiDAR، یا تشخیص نور و محدوده، این ظرفیت را دارد که واقعا به افرادی که دارای اختلال بینایی هستند کمک کند.
دایکس می‌گوید: کاری که لیدار انجام می‌دهد اسکن عمق در محیط است. ما کار با LiDAR را بر روی آیفون ۱۲ پرو آغاز کرده ایم و توانسته ایم یک نمونه اولیه ایجاد کنیم که اساساً جایگزین عصای سفید شود. این فناوری به ما امکان می‌دهد موانع را تشخیص دهیم، اما نه فقط موانع روی زمین بلکه موانعی که در سطح سر و در سطح بدن.
به گفته دایکس، دلیل اصلی اینکه سونار ویژه هنوز روی استفاده از لیدار تمرکز نکرده گران بودن گوشی‌های هوشمندی مانند iPhone ۱۲ Pro است. این شرکت قصد دارد فناوری خود را تا حد امکان در دسترس و ارزان ارائه دهد.
وی گفت: امروز مهمترین ویژگی که می‌توانیم روی آن کار کنیم، راه یابی است. راه یابی دقیق و مقرون به صرفه واقعاً یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی است که هنوز برای افراد دارای اختلال بینایی برطرف نشده است.
انتهای پیام/