چرا منچستریونایتد از تیم «تئاتر رویاها» به «سیرک مصیبت ها» تبدیل شد؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، منچستریونایتد تاریخی عجیب دارد. این باشگاه فوتبال که در سال ۱۸۷۸ توسط کارگران راه آهن تحت نام «باشگاه نیوتن هیت» تاسیس شد، تا سال ۱۹۰۲ با همین نام در انگلیس به فعالیت ادامه داد. تا این که در آستانه ورشکستگی قرارگرفت. سپس شخص علاقمندی به نام «جان هنری دیویس» سهامش را خرید و نامش را هم به «منچستریونایتد» تغییرداد. در ادامه زمینی در منطقه الدترافورد شهر منچستر خریداری کرد تا ورزشگاه اختصاصی یونایتدها، در آن ساخته شود. استادیومی که از سال ۱۹۱۰ خانه همیشگی «شیاطین سرخ» بوده است.

از آن هنگام تیم ریشه دار بریتانیایی، در زمینه‌های مختلف سرمایه گذاری و پیشرفت کرد. با گذشت ۱۳ دهه از شکل گیری و فعالیت گسترده، در کارنامه اش تاکنون ۲۰ قهرمانی لیگ برتر، ۲ قهرمانی دسته دوم، ۱۲ قهرمانی جام حذفی، ۶ مقام نخست جام اتحادیه، ۲۱ مقام اولی جام خیریه، ۳ قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، یک قهرمانی جام برندگان جام اروپا، یک مقام نخست لیگ اروپا، یک قهرمانی سوپرکاپ قاره، یک مقام نخست جام باشگاه‌های جهان و یک مقام قهرمانی جام بین قاره‌ای ثبت شده که باید اعتراف کرد عمده این افتخارات در دوران طلایی سرآلکس فرگوسن به دست آمده است.

**فرگوسن، معمار افتخارات منچستری‌ها

بدون تردید معمار افتخارات بسیار منچستر این مربی پرآوازه اسکاتلندی بود؛ چهره‌ای که از یونایتد تیمی ساخت که ترس و دلهره را به جان هر تیم کوچک و بزرگ باشگاهی از رویارویی با آن می‌انداخت.

تحت تاثیر حضور کاملا موثر و موفق این مربی، تیم آنقدر در همه نقاط و به ویژه در الدترافورد خوش می‌درخشید و افتخار کسب می‌کرد که «سر بابی چارلتون»، اسطوره بزرگ باشگاه و انگلیس لقب «تئاتر رویاها» را به این ورزشگاه و حتی منچستری‌ها داد.

او در یکی از گفته‌های معروفش عنوان کرد:«اینجا ورزشگاه الدترافورد است. همان جایی که تیم منچستریونایتد می‌درخشد و می‌درخشد و افتخارات را جمع آوری می‌کند تا رویا‌ها به حقیقت رسند. اینجا تئاتر همه رویا‌های تیم است...» بعد از بیان این جملات بود که حتی گاهی در کنار «شیاطین سرخ» از لقب «تئاتر رویاها» هم برای عظمت منچستریونایتد استفاده می‌شد.

اما حالا در زمانه‌ای که یک دهه از بازنشستگی فرگوسن (فرگی) گذشته و مربیان بیشماری هم به الدترافورد آمده و رفته اند، یونایتد‌ها بخش قابل توجهی از «اعتبار و جایگاه» والایی که برای خود در آن «قلعه عقاب ها» درست کرده بودند، را از دست داده اند. تیمی که سال‌ها در انگلیس یکه تازی می‌کرد و در سطح بین المللی، نماینده‌ای همیشه مدعی و قدرتمند بود، حالا کارش به جایی رسیده که به حریفان بزرگ و کوچک می‌بازد!

آخرین نمونه سریال ناکامی‌های باورنکردنی «تیم مملو از افتخار گذشته» همین ابتدای هفته جاری و در فاصله یک روز تا پایان سال ۲۰۲۳ رخ داد؛ جایی که حتی تحت هدایت اریک تن هاخ هلندی مقابل ناتینگهام فارست ۲ بر یک بازنده شد.

وقتی این باخت جدید در کارنامه الدترافوردی‌ها ثبت شد، یک روزنامه چاپ لندن به طعنه نوشت:منچستریونایتد موفق شد مقابل ناتینگهام فارست هم ببازد!همین نشریه در گزارش بازی خود بعد از باخت‌های مکرر و ظاهرا تمام نشدنی تیم صاحب نام این پرسش را مطرح کرد:چرا منچستریونایتد از «تئاتر افتخارات رویا‌ها به سیرک مصیبت ها» تبدیل شد؟

**مربیانی که آمدند، اما نتیجه نگرفتند

به این اسامی نگاه کنید:

دیوید مویس، رایان گیگز (مربی موقت)، لویی فان خال، ژوزه مورینیو، اوله گونار سولسشیر، مایکل کریگ (مربی موقت)، رالف رانگ نیک

همه این مربیان در یک دهه اخیر یعنی دوره «پسا فرگوسن» روی نیمکت سرخپوشان نشستند، اما دوام نیاوردند. عمر حضور و مربیگری این عده در تیم به خاطر نتایج نامطلوب کوتاه بود. آنچه برای نفرات فوق رخ داد، به نظر می‌رسد برای «اریک تن هاخ»، سرمربی کنونی هم در حال وقوع است.

مربی هلندی که تابستان سال قبل با خواب و خیال «فرگوسن جدید یونایتد» شدن گام به الدترافورد گذاشت، از ابتدای فصل جاری روی نوار ناکامی قدم برداشته و نتایج غم باری گرفته تا جایی که همه روزه شایعه برکناری اش به گوش رسیده است.

در همه این سال‌های سخت، تیم حتی صاحب بازیکنان خوب و قابل اعتنایی هم بوده، اما به خاطر تفکرات عجیب و غریب گلیزرها، مالک آمریکایی باشگاه در چند سال گذشته، لطمات فراوانی خورده است.

وقتی چند روز قبل «سر جیم راتکلیف» ۲۵ درصد از سهام باشگاه را خریداری کرد، امید‌ها را برای تغییر رویه نادرست مدیریتی سال‌های اخیر نزد هواداران و حتی رسانه‌ها ایجاد کرد که شاید روز‌های خوب سابق تکرارشوند.

با این حال باید عنوان کرد در همین مدت بیش از یک دهه، یونایتد متحمل ناکامی و باخت‌های سنگین و باورنکردنی شده که چنان به «اعتبارش» لطمه زده که باورکردنی نیست.

**مرور نتایجی هولناک

برای این که مشخص شود در دوره بعد از فرگوسن و مربیان جانشین و ناکام تیم پرتماشاگر چه باخت‌های تکان دهنده و شرم آوری در خانه (و حتی خارج از خانه!) حاصل شده، برخی از این نتایج دردناک را مرور می‌کنیم.

برای این منظور باید اذعان کرد این «جریان هولناک لطمه به اعتبار» از زمان دیوید مویس، سرمربی اسکاتلندی کنونی وستهام شروع شد که در منچستریونایتد چند ماه ماند و باخت‌های کابوس واری را تحمل کرد.

به عنوان نمونه در تاریخ ۲۵ مارس سال ۲۰۱۴ (۵ فروردین ۱۳۹۳) در دربی با منچسترسیتی که برخلاف حالا این همه افتخار و ستاره نداشت، ۳ بر صفر شکست خورد. وقتی در آن بازی ادین ژکو (۲ گل) و یحیی توره برای آبی آسمانی‌ها گلزنی کردند، هوادار تیم سرخپوش با چشمانی اشکبار الدترافورد را ترک کرد.

**وقتی جرارد در «تئاتر دشمن» می‌درخشد

۹ روز قبل از تسلیم شدن برابر همشهری ها، شیاطین سرخ تحت امر مویس البته در «تئاتر رویاها» مقابل لیورپول «برندان راجرز» کاملا تحقیرشده بودند.

زیرا تیم آنفیلدی با گل‌های استیون جرراد (۲ گل) و لوئیس سوارز، یونایتد‌ها را ۳ بر صفر شکست داده و اولین ضربه مهلک را بر پیکره تیم وارد کرده بود.

وقتی در آن بازی جرارد، کاپیتان تیم میهمان گل دومش را زد، مقابل یکی از دوربین‌های تلویزیونی قرارگرفت و کاملا برای منچستری‌ها خط و نشان کشید که باعث عصبانیت هواداران بیشمار تیم شد.

**تحقیری دیگر در دوران آقای خاص

بعد از مویس و با آمدن مربیان دیگر هم اوضاع یونایتد از نظر کسب نتایج ضعیف و شرم آور بهتر نشد. به عنوان مثال در ۲۷ اوت ۲۰۱۸ (۵ شهریور ۱۳۹۷) زمانی که هدایت منچستریونایتد در اختیار «ژوزه مورینیو» (آقای خاص) بود، یونایتد در بازی که هیچ حرفی برای گفتن نداشت، ۳ بر صفر مغلوب تاتنهام هاتسپرر تحت هدایت «مائوریسیو پوچتینو» (سرمربی کنونی چلسی) شد.

**تکرار فاجعه تاتنهام

در ۴ اکتبر ۲۰۲۰ (۱۳ مهر ۱۳۹۹) ژوزه مورینیو که خود در نقش سرمربی منچستری‌ها شکست تحقیرآمیزی مقابل تاتنهام را تجربه کرده بود، این بار در مقام سرمربی تیم لندنی فاجعه‌ای را برای یونایتد آفرید. به طوری که موفق شد ۶ بر یک (!) در اولدترافورد یکی از بزرگترین شگفتی‌ها را رقم بزند و «من یو» را زیرپایش «له» کند.

البته بعد از آن بازی بود که مطبوعات نوشتند مورینیو با این نتیجه سعی کرده، تا حد امکان انتقام سختی از طریق تیم جدیدش از مدیران سابق به خاطر اخراجش بگیرد

در آن بازی به هرحال فراموش نشدنی تانگوی اندومبله و سرژ اوریر (هرکدام ۲ گل)، سون هیونگ مین و هری کین گلزنی کردند و تک گل منچستری‌ها توسط برونو فرناندز زده شد.

**وقتی زا‌ها تیم سابقش را تحقیر کرد

بعد از آن باخت، در دوره سولسشیر که گفته می‌شد «ژن» یونایتد را دارد، هم اوضاع بهتر نشد. چون در فصل ۲۰۲۱-۲۰۱۰ آن‌ها با همین مربی ۳ بر یک مقابل کریستال پالاس، باخت سنگین و خجالت باری را کسب کردند. در آن بازی اندرو تاوزند و ویلفرید زا‌ها (۲ گل) برای پالاسی‌ها گلزنی کردند و تک گل یونایتد هم توسط دونی فان دبیک زده شد. این قطعا زشت‌ترین باخت یونایتد در ۱۰ سال گذشته در «تئاتر رویاها» نبوده، اما هوادار آن را فراموش نمی‌کند چرا که زاها، بازیکن سابق شیاطین سرخ، عامل رقم خوردنش بود.

**یک ضربه دیگر با هتریک محمد صلاح

یک فاجعه فراموش نشدنی دیگر در تاریخ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۱ (۳۰ مهر ۱۳۹۹) بود که در هفته نهم لیگ برتر منچستر، غول سال‌های دور مقابل لیورپول ۵ بر صفر زانو زد.

در آن شب باورنکردنی، یورگن کلوپ و شاگردان لیورپولی اش، سولسشیر و بازیکنانش را به شکلی دلخراش در سنگر سرخپوشان «ویران» کردند، باعث شدند یک بار دیگر تماشاگر منچستری، مات و مبهوت و با گریه راهی خانه شود.

**شوک برایتون و نیوکاسل

ماجرای ظاهرا تمام نشدنی زمین خوردن و فروپاشی تیم بزرگ دهه‌های قبل در تئاتر رویا‌ها و خارج از آن، حتی در فصل جاری هم به اشکال مختلف دیده شده است.در همین فصلی که به نیمه‌های راه رسیده، یونایتد با هدایت تن هاخ، مقابل برایتون ۳ بر یک و برابر نیوکاسل ۳ بر صفر باخته است. حتی مقابل منچسترسیتی، همشهری اش ۳ بر صفر در خانه زانو زده و در ۲۰ هفته ۹ باخت را به دست آورده است که آخرینش همین شکست ۲ بر یک مقابل ناتینگهام فارست بود.

روزنامه دیلی استار در مورد تیره روزی‌ها و باخت‌های شرم آور تیم الدترافوردی می‌نویسد: در زمان فرگوسن، منچستریونایتد پیروز می‌شد، چون او مردانش را فقط به بردن عادت داده بود. اما در دوران بعد از او، تیم در سراشیبی سقوط، ناکامی‌های سنگینی را کسب کرد و به تدریج به اعتبارش خسارت زیادی وارد شده است. حالا در زمانه‌ای که هدایتش برعهده تن هاخ است، «باخت و ناکامی» به عادتی مشخص و آشکار برایش تبدیل شده تا جایی که هوادارش در بازی در خانه و خارج از آن، انتظار هرچیزی جز بردن را دارد.»