تولید مواد غذایی از پسماند صنعتی راهی برای مبارزه با کمبود غذا

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از یورو نیوزیورونیوز ، شرکت ÄIO که در سال ۲۰۲۲ در استونی راه اندازی شد، راهی برای تولید چربی و روغن از زباله‌های صنعتی ایجاد کرده است. 

«پتری ژان لاهتوی» «Petri-Jaan Lahtvee» یکی از بنیانگذاران این شرکت می‌گویند: آنچه ما توسعه داده ایم بسیار شبیه به تولید ماءالشعیر است، جایی که از مخمر برای تبدیل قند و از رازک برای افزودن طعم استفاده می‌شود.

پیش بینی می‌شود اقیانوس‌ها تا سال ۲۰۴۸ خالی شوند. این شرکت دانش بنیان ماهی را چاپ سه بعدی می‌کند تا تقاضای رو به رشد غذا‌های دریایی را برآورده سازد.

مدیران این شرکت می‌گویند: ما از نوع متفاوتی از مخمر استفاده می‌کنیم که قند‌ها را از محصولات جانبی صنعتی می‌گیرد، اما نه به شکل اتانول بلکه در قالب چربی‌ها و روغن ها. این اساساً یک فرآیند بسیار طبیعی مانند تخمیر است.

الوار، محصولات جانبی کشاورزی مانند کاه و حتی ضایعات مواد غذایی را می‌توان به مواد تشکیل دهنده صنایع غذایی یا آرایشی تبدیل کرد.

 همچنین این فرآیند به ورودی‌های دیگری نیاز ندارد، «کمی» در مصرف نیتروژن صرفه جویی می‌شود و به راحتی در مکان‌های دیگر در سراسر جهان مقیاس پذیر است. 

این شرکت موفق شده است با استفاده از همین فرآیند روغن گل سرخ تولید کند که برای ساختن جایگزین‌هایی برای گوشت ایده‌آل به نظر می‌رسد؛ جایگزین‌هایی که اغلب به رنگ‌آمیزی نیاز دارند تا مصرف کنندگان را از رقبای حیوانی خود دور کنند.

محققان این شرکت معتقدند روغن‌های کپسوله شده اش یک جایگزین گیاهی «عالی» برای محصولات نانوایی هستند.

لاهتوی می‌گوید علاوه بر «لذیذ‌تر و سالم تر» بودن از جایگزین‌های موجود در بازار، یک مزیت کلیدی اختراع آن‌ها این است که «تأثیر زیست محیطی عظیم» چربی‌های حیوانی و روغن‌های گیاهی را کاهش می‌دهد.

بر اساس گزارش صندوق جهانی حیات وحش، تولید روغن پالم که در تعداد بی شماری از محصولات روزمره مانند اسپری‌ها و شامپو استفاده می‌شود باعث جنگل زدایی ویرانگر در سراسر آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین شده است.

این شیوه نوآورانه موهبت‌های دیگری نیز دارد. لاهتوی ادعا می‌کند فرآیند آن‌ها می‌تواند امنیت غذایی را در صورت استفاده از نهاده‌های محلی بهبود بخشد و به این اشاره می‌کند که چگونه همه گیری کووید-۱۹ و جنگ اوکراین زنجیره‌های تامین جهانی را مختل کرده است.

با نگاهی به آینده، این دانشمند - کارآفرین استونیایی می‌گوید: ÄIO روی فناوری‌هایی کار می‌کند تا ضایعات مواد غذایی خانگی مانند موز و پوست پرتقال را «بِه یافت» شوند. 

با این حال، آن‌ها با موانع زیادی روبرو هستند. مدیر این شرکت در مورد اینکه آیا ÄIO با تعصب مصرف کنندگان روبرو است چراکه شاید تمایلی به خوردن محصولات جانبی صنعتی نداشته باشند‌.

این فرآیند همانند تولید سایر غذا‌های تخمیر شده مانند کیمچی است که مردم بدون فکر کردن می‌خورند.

این شرکت استونیایی در سال ۲۰۲۳ برای تحول در صنعت مواد غذایی یک میلیون پوند از سرمایه گذاران بودجه دریافت کرده است.

وی عدم عرضه این فناوری را به بازار‌های مصرفی اروپا، قوانین و مقررات سخت گیرانه برای تامین امنیت غذا عنوان کرد.

وی ادامه می دهد: ما توانسته ایم با فناوری  چالش‌های موانع قانونی را پاسخ دهیم. امروز بزرگترین ناشناخته برای ما مقررات است، همه ما می‌دانیم و درک کرده‌ایم که غذا باید ایمن باشد. اما اکنون روند درخواست برای مجوز غذای معمولی، خیلی قابل درک یا پیش بینی نیست.

اتحادیه اروپا برخی از سختگیرانه‌ترین قوانین را در مورد تولید مواد غذایی در جهان دارد. این کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که محصولات خوراکی برای مصرف کنندگان یا محیط زیست مضر نیستند.

با این حال، برخی از کارشناسان و چهره‌های صنعتی استدلال کرده اند که قوانین اتحادیه اروپا مانع نوآوری مواد غذایی می‌شود.