صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

انتظارات غیر واقعی از رایانه‌های کوانتومی را کنار بگذارید

متخصصان توصیه می‌کنند که زمان آن رسیده انتظارات خود را از رایانش کوانتومی به سمت واقعگرایی ببریم و کاربرد‌های عملی رایانش کوانتومی را در نظر بگیریم.
کد خبر : 887586

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپکتروم آی‌ای، پتانسیل رایانه‌های کوانتومی در آیندۀ نزدیک چندان امیدوارکننده نیست. هرچند صنعت نوظهور رایانش کوانتومی راه حلی برای مشکلات مختلف در عرصه‌هایی مثل مدل‌سازی‌های مالی، بهینه‌سازی لجستیکی و افزایش سرعت یادگیری ماشینی ارائه می‌کند، اما شخصیت‌های برجستۀ این صنعت هشدار می‌دهند که نباید از آیندۀ آن انتظاراتی غیر واقعی داشت. چالش‌های فنی، به‌ویژه اینکه رایانه‌های کوانتومی امروزی مستعد خطا هستند، یکی از موانع اساسی پیش روی کاربردهای عملی‌تر این رایانه‌ها است. ایدۀ پردازنده‌های «کوانتومی پرهیاهو در مقیاس متوسط» (noisy intermediate-scale quantum) که به اعتقاد برخی از افراد می‌تواند ایدۀ موفقی باشد، بیش از همیشه با دیدۀ تردید متخصصان روبرو شده است.

متخصصان بر این امر تاکید دارند که برای دستیابی به رایانه‌های کوانتومی که کاربرد عملی داشته باشند، باید بتوانیم طرح‌هایی برای تصحیح خطاهای کوانتومی ارائه کنیم. بدین ترتیب توافق عمومی در حال حاضر بر این امر است که دست‌کم یک دهه زمان نیاز داریم تا به میزان خطای تحمیل‌پذیر در رایانش کوانتومی برسیم.

علاوه بر این، شمار کاربری‌هایی که رایانه‌های کوانتومی در آن می‌توانند مزیت معناداری ارائه دهند، بسیار کمتر از آنچیزی است که پیش‌تر تصور می‌شد. با این که الگوریتم‌های کوانتومی در مواردی چون تجزیه و تحیلی اعداد بزرگ و شبیه‌سازی سیستم‌های کوانتومی عملکرد امیدوارکننده‌ای داشته‌اند، اما سرعت در دنیای واقعی امر متفاوتی است و هزینه‌های سرباری که رایانه‌های کوانتومی تحمیل می‌کنند می‌تواند مزیت این رایانه‌ها را خنثی کند.

آزمایش‌های اخیر نشان از پیشرفت‌های خوبی داشته‌اند، به‌ویژه در زمینۀ افزایش شمار کیوبیت‌های منطقی. با این همه، همین آزمایش‌ها باعث شده‌اند که متخصصان ارزیابی زمانی خود از دستیابی به میزان خطای تحمل‌پذیر در رایانش کوانتومی را تغییر دهند. این امر همزمان باعث شده که شرکت‌های فعال در این حوزه به آرامی از سرمایه‌گذاری در رایانش کوانتومی فاصله بگیرند و منابع خود را در حوزه‌های دیگری به کار ببندند. در مجموع، متخصصان توصیه می‌کنند که زمان آن رسیده انتظارات خود را از رایانش کوانتومی به سمت واقعگرایی ببریم و کاربردهای عملی رایانش کوانتومی را در نظر بگیریم و اذعان کنیم که هنوز راه زیادی برای پیمودن پیش روی خود داریم.

انتهای پیام/

ارسال نظر