۱۰ شهر هوشمند پایدار جهان کدامند؟
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری علم و فناوری آنا از دیجیتال مگزین ، از پایش کیفیت هوا گرفته تا طرح‌های اشتراک گذاری دوچرخه عمومی، ۱۰ مورد از جاه طلبانه‌ترین شهر‌های هوشمند با استفاده از راه حل‌های فناوری پایدار را معرفی می‌کنیم.
نیویورک
وقتی صحبت از ابتکارات واقعی پایداری می‌شود باید از نیویورک یاد کرد. مقرراتی مانند قانون ۲۰۱۹ انتشار دی اکسید کربن ساختمان‌های نیویورک و قانون اتحاد اقلیم که برای انتشار کربن در ساختمان‌ها سقف می‌گذارد، تعهد شهر به پایداری را تحقق می‌بخشد.
این شهر با ۹ هزار شرکت، ۷۰ میلیارد دلار ارزش گذاری کل استارت آپ‌ها در هر سال، سرمایه گذاری در فناوری آب و هوا و بیش از یکصد شتاب دهنده، انکوباتور و فضا‌های همکاری، آماده رهبری انقلاب شهر‌های هوشمند است.
شهر‌های سنگاپور
سنگاپور قرار است به رهبری آسیا در ارائه راه حل‌های هوشمند و پایدار ساختمان پیش‌قدم شود. این کشور قصد دارد با طرح جامع ساختمان سبز ۵۰ میلیون دلار سنگاپور (۳۷ میلیون دلار آمریکا)، تا سال ۲۰۳۰، ۸۰ درصد از ساختمان‌های خود را دوستدار محیط زیست کند و آن را به بلندپروازانه‌ترین هدف در نوع خود در جهان تبدیل سازد. تا پایان سال ۲۰۲۰، ۴۳ درصد از ساختمان‌های سنگاپور «سبز» شدند.
طرح جامع ساختمان سبز بخشی از ابتکار عمل ۸۰-۸۰-۸۰ است که باعث می‌شود سنگاپور در ساخت ۸۰ درصد ساختمان‌های جدید با انرژی فوق العاده کم (SLE) سرمایه گذاری کند و ۸۰ درصد، بهره وری انرژی را برای ساختمان‌های سبز بهبود دهد.
سیدنی
سیدنی، چارچوب استراتژی شهر هوشمند ایجاد کرده تا بر روی امکانات خلق شده توسط اختلال دیجیتال (نوآوری تحول آفرین) سرمایه گذاری کند و برای آینده آماده شود.
این چارچوب، اساس یک پروژه بلند پروازانه به نام «سیدنی پایدار ۲۰۳۰» را شکل می‌دهد که شهر را مکانی شکوفا، فراگیر و انعطاف پذیر می‌بیند.
سیدنی از فناوری و داده‌ها استفاده می‌کند و امکان نوآوری مشترک را در بین دولت محلی، مشاغل و شهروندانش فراهم می‌سازد. از جولای ۲۰۲۰، شهر سیدنی برای تامین نیاز‌های خود شروع به استفاده صد در صدی از انرژی تجدیدپذیر کرد. این امر باعث کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای این شهر تا حدود ۱۸ هزار تن در سال می‌شود که با مصرف برق چهار هزار نفر از ساکنان این شهر قابل مقایسه است.
ونکوور
ونکوور با بیش از ۹۰ درصد انرژی پایدار کار می‌کند و کمترین سرانه انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را در بین شهر‌های بزرگ آمریکای شمالی دارد. ونکوور به لطف استفاده از داده‌ها و فناوری بلادرنگ، که باعث افزایش اتصال، پایداری و راحتی شده است، توانسته به نتایجی دست یابد.
طرح‌های شهر هوشمند شامل وای فای قابل دسترسی در ۷۵۵ مکان عمومی، اشتراک گذاری دوچرخه‌های عمومی، مکان‌های پلاگین (شارژ) وسایل نقلیه الکتریکی و فید‌های ویدیویی در تقاطع‌های شلوغ برای روان کردن ترافیک است. طرح سبز ونکوور به دلیل دستور العمل‌های ساختمان‌های سبز، انرژی‌های تجدیدپذیر و حمل و نقل انبوه پایدار بیشتر توسعه یافته است.
اوسلو
بیش از ۷۰ درصد از خودرو‌های خریداری شده در پایتخت نروژ در سال ۲۰۲۰ برقی بودند. این شهر برنامه‌های متعددی برای لغو دسترسی به وسایل نقلیه غیر برقی تا سال ۲۰۲۵ دارد. اسلو خدمات استفاده از خطوط ویژه اتوبوسرانی، پارکینگ رایگان و کاهش عوارض را به به خودرو‌های «بدون آلایندگی» می‌دهد.
مقامات این شهر می‌گویند هر گونه خدماتی که شهر اسلو بتواند دیجیتالی کند، دیجیتالی می‌شود، از جمله توسعه چندگانه ICT و IOT در بخش‌های کلیدی مختلف شهر.
استفاده از اتوبوس برقی، سایت‌های ساخت و ساز با آلایندگی صفر، مقاوم سازی ساختمان‌های موجود با حسگر‌ها یا سیستم‌های مدیریت ساختمان و توسعه سیستم‌های مدیریت پسماند دایره‌ای و انرژی سبز تنها چند نمونه از تلاش‌های پایدار شهر هوشمند هستند.
لندن
لندن به عنوان هاب جهانی برای فناوری پاک، دولت فناور، سلامت دیجیتال، فناوری آموزشی و فناوری‌های مرتبط با حمل و نقل، یکی از مرتبط‌ترین شهر‌های جهان با یکی از پیشرفته‌ترین سیستم‌های حمل و نقل عمومی از نظر فنی است و مقامات محلی قصد دارند آن را به هوشمندترین شهر جهان تبدیل کنند.
همچنین لندن، مرکز هوش مصنوعی اروپا و دارای بزرگترین شبکه حسگر‌های کیفیت هوا در جهان است. در این شهر بیش از ۷۵۰ شرکت (بیش از مجموع پاریس و برلین) با داده‌های شهر نوآوری می‌کنند.
پایتخت انگلیس علاوه بر این در سال ۲۰۱۸، با داشتن بیش از سه هزار پارک و فضای سبز، رتبه یازدهم جهان را از نظر پایداری زیست محیطی کسب کرد.
آمستردام
ابتکارات پایداری آمستردام در سال ۲۰۰۹ با راه اندازی برنامه «شهر هوشمند آمستردام» آغاز شد. این برنامه از نوآوری‌های فناوری برای دستیابی به اهداف شهری پایدار استفاده می‌کند. مقامات این شهر قصد دارند تا سال ۲۰۲۵، انتشار CO۲ را تا ۴۰ درصد کاهش دهند.
در این شهر داده‌های حمل و نقل و ترافیک با توسعه دهندگان به اشتراک گذاشته می‌شود تا از داده‌ها برای ایجاد برنامه‌های نقشه برداری استفاده کنند؛ دستاوردی که متعاقبا می‌توانند در سیستم حمل و نقل شهر ادغام شود. اتوماسیون نیز در آمستردام به شکل قایق‌های تحویل به نام «قایق‌های روباتی» مورد استفاده قرار گرفته است.
کپنهاگ
کپنهاگ از داده‌های بی سیم دستگاه‌های تلفن همراه، GPS در اتوبوس‌ها و حسگر‌ها در فاضلاب‌ها و سطل‌های زباله برای ارزیابی بلادرنگ وضعیت شهر استفاده هوشمندانه می‌کند و در کاهش ترافیک خیابانها، آلودگی هوا و انتشار دی اکسید کربن به پیشرفت‌هایی دست یافته است.
پایتخت دانمارک که آرزو دارد تا سال ۲۰۲۵ اولین شهر بدون کربن در جهان باشد، متعهد است تا سال ۲۰۵۰ سوخت فسیلی را کنار بگذارد. بیش از یک سوم کل مصرف سوخت فسیلی حمل و نقل تنها از طریق حمل و نقل پایدار حذف شده است و این یعنی کاهش ۹۰ هزار تنی انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در سال.
استکهلم
استکهلم پس از کسب رتبه دوم در شاخص شهر پایدار، جایزه جهانی شهر هوشمند را در سال ۲۰۱۹ دریافت کرد. این شهر به طور مداوم در حال نوآوری و آزمایش راه حل‌های هوشمند پایدار در مکان‌های موجود و جدید ساخت، با همکاری دانشگاه‌ها و شرکت‌های خصوصی است.
هدف پایتخت سوئد، اقلیم مثبت تا سال ۲۰۴۰ است. (اقلیم مثبت به معنای فعالیت فراتر از دستیابی به انتشار کربن خالص صفر است تا با حذف دی اکسید کربن اضافی از جو، اثر مثبت محیط زیستی ایجاد کند)
ستکهلم به همین منظور، از فناوری‌های هوشمند برای اندازه گیری و بهینه سازی هوا و زیست گاز، بهره وری انرژی، گرمایش و سرمایش، شبکه‌های هوشمند، آب و مدیریت زباله استفاده می‌کنند.
زوریخ
در سال ۲۰۱۸ زوریخ «شهر هوشمند زوریخ» را راه اندازی کرد تا به اهداف بلند مدت شهر برای ارتقای نوآوری و تبدیل زوریخ به شهر هوشمند دست یابد. ادغام حمل و نقل عمومی، ارتقاء زیرساخت دیجیتال شهر و «مشارکت هوشمند» (تشویق مشاغل و افراد در ایجاد شهر هوشمند زوریخ) از جمله حوزه‌های اصلی تمرکز مدیران این شهر است.
در این شهر از کشور سوئیس شاهد یک شبکه حمل و نقل عمومی در سطح جهانی و همچنین یک سیستم هوشمند مدیریت ساختمان (گرمایش، سرمایش و برق همه یکپارچه و در حالت حداکثری) هستیم. تردد سریع خودرو‌ها در شهر و زیرساخت‌های دیجیتالی به خوبی توسعه یافته، آن را به مقصدی محبوب برای گردشگران تبدیل کرده است.
انتهای پیام/