جراح پلاستیک بهترین انتخاب برای لیپوساکشن/ ضرورت بازنگری در کوریکولوم آموزشی جراحی عمومی

فولاد اقبالی رئیس بخش جراحی عمومی مجتمع آموزشی و درمانی حضرت رسول اکرم (ص) در گفت‌وگو با خبرنگار گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا اظهار کرد: ما جراحان دانشگاهی موافق پیکرتراشی نیستیم؛ زیرا کمکی به بیمار نمی‌کند؛ نه در لاغری و نه عملکرد فرد.

وی افزود: تعداد زیادی از این اعمال بی دلیل انجام می‌شود و معمولاً افرادی که به دلایل روحی و روانی تجسم خوبی از بدن خود ندارند، جذب این بازار می شوند.

این فلوشیب جراحی درون‌بین گفت: لیپوساکشن یکی از روش های پیکرتراشی است که به شکل های مختلف مانند لیپولیز، کرایو و ... انجام می‌شود؛ در این روش چربی ها را خرد کرده و چربی خرد شده را ساکشن می کنند و چربی باقیمانده هم جذب می‌شود. در روش کرایو نیز با سرد کردن بافت چربی، آن را از بین می برند.

وی ادامه داد: سلول های چربی این خاصیت را دارند که هزار برابر اندازه ای که الان دارند، اضافه حجم پیدا کنند؛ بنابراین اگر تعداد سلول ها را کم کنید، کاری نکرده اید؛ زیرا سلول هایی که باقی مانده اند تا هزار برابر می توانند حجم شان زیاد شود؛ بنابراین اگر سبک زندگی فرد تغییر نکند، لیپوساکش تاثیر بلندمدت در چاقی ندارد.

اقبالی افزود: روش دیگر کشیدن پوست اضافه و اعمال جراحی برای افتادگی شکم و پهلو است که شامل ابدومینوپلاستی می‌شود. این عمل جراحی در مورد افرادی که به دلیل کاهش وزن شدید دچار افتادگی پوست شده اند، بلامانع است؛ زیرا اگر خیلی شدید باشد در عملکرد فرد اثر می گذارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران خاطرنشان کرد: اگر افرادی به هر دلیلی اصرار به انجام این گونه اعمال جراحی را دارند باید به جراحان پلاستیک مراجعه کنند؛ چراکه این متخصصین دوره های ترمیم را گذرانده‌اند.

شرط قانون برای ورود جراح عمومی به حوزه زیبایی

وی یادآور شد: جراحان عمومی هم اگر دوره های لازم را گذرانده باشند، می توانند این اعمال جراحی را انجام دهند و از نظر قانون جرم نیست؛ اما جراحان پلاستیک برتری دارند.

اقبالی با بیان اینکه در برنامه آموزشی دوره تخصصی جراحی عمومی ابدومینوپلاستی و ماموپلاستی قرار دارد، افزود: لیپوساکشن فقط در دوره آموزشی جراحان پلاستیک قرار دارد؛ اما اساتید بزرگی که در انجمن جامعه جراحان حضور دارند برای دفاع از جراحی عمومی می گویند که جراح عمومی حق دارد هر کاری بکند، مسئله این است که اگر بدانیم برای درمان یک بیماری، کسی از من بهتر وجود دارد، اخلاقا و شرعا باید بیمار را به او ارجاع داد.

وی گفت: در ایران ابتدا همه جراح عمومی بودند، سپس رشته‌های فوق تخصصی ایجاد شد؛ بنابراین در دوران گذار هستیم. به‌عنوان‌ مثال لاپاراسکوپی چند سالی است که آمده و الان هر کسی جراح عمومی می‌شود باید با لاپاراسکوپی آشنا باشد، چون در دنیا نمی‌توانید لاپاراسکوپی بلد نباشید و جراح عمومی باشید.

این فلوشیب جراحی درون‌بین ادامه داد: اکنون در دنیا رزیدنت سال اولی جراحی عمومی که به اتاق عمل می‌رود کار با لاپاراسکوپ را یاد می‌گیرد چون دیگر کسی کیسه صفرا را به‌صورت باز عمل نمی‌کند. از ابتدا باید این‌طوری یاد بگیرند.

وی درباره عمل جراحی بینی نیز گفت: رینوپلاستی یا همان عمل بینی را باید جراحان پلاستیک یا «گوش و حلق و بینی» انجام دهند و جراح عمومی نباید به بینی دست بزند. کار سخت و فوق تخصصی است و کتاب‌های متعدد درباره آن نوشته‌ شده، دوره آموزشی بسیار سختی هم دارد.

اقبالی خاطرنشان کرد: واقعیت این است که همه موارد فوق تخصصی و ریز شده و افراد باید در شاخه‌های خودشان کار کنند. چه ضرورتی دارد یک جراح عمومی بینی عمل کند در حالی‌ که جراحانی داریم که عوارض این عمل را می‌شناسند و اگر برای بیمار اتفاقی افتاد، می‌تواند آن مسئله را حل کند.