کپسول زیستی چیست؟

به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، کپسول زیستی نقش حفاظت و زنده نگه داشتن افراد و موجودات زنده‌ در زمان سفر به خارج از جو زمین را بر عهده دارد. این کپسول‌ها معمولاً در فضاپیما‌ها قرار می‌گیرند و بدین طریق استفاده می‌شوند.

کپسول‌های زیستی دارای طراحی و ساختاری منحصر به فرد هستند تا بتوانند فضانوردان و موجودات زنده را برای مدت زمانی که در فضا قرار دارند، از شرایط خطرناکی مانند تابش‌های مضر، گرانش و عدم قدرت حرکت در فضا محافظت کنند.

معمولاً کپسول‌های زیستی شامل قسمت‌های متفاوتی می‌شوند: محفظه انسانی که محل اقامت و کار فضانوردان در طول مأموریت فضایی و  شامل صندلی‌هایی است که فضانوردان در طول سفر استفاده می‌کنند و امکاناتی مانند کنترل دما و سیستم‌های تهویه هوا  را فراهم می‌کند.  

بخش دیگری از این کپسول به منظور پشتیبانی فنی و ارتباطات فضانوردان طراحی شده  و سیستم دیگری برای ورود به جو طراحی شده که برای بازگشت به زمین نیز استفاده می‌شود. این قسمت درواقع شامل سیستم‌های مورد نیاز برای ورود مجدد به جو زمین است.

این کپسول‌ها برای فضاپیما‌های متفاوت و مأموریت‌های مختلف به طرز متفاوتی طراحی می‌شوند و هدف اصلی آن‌ها حفاظت از سلامت و ایمنی فضانوردان‌‌ موجودات زنده در حین سفر به فضا و برگشت از آن به جو است به همین دلیل این کپسول‌ها از سایر فضاپیما‌ها نظیر فضاپیمای قابل بازیافت یا استفاده مجدد متمایز می‌شوند.

نمونه‌های‌ مشهور فعلی کپسول‌های فضایی سرنشین‌دار شامل سایوز، شنژو و دراگون  می‌شوند و از نمونه‌های جدید کپسول خدمه در حال توسعه می‌توان به اوریون ناسا، استارلاینر بوئینگ و نسل بعدی فضاپیمای سرنشین‌دار چین اشاره کرد.

ایران نیز تاکنون ۹ کپسول زیستی به فضا پرتاب کرده است که جدیدترین نسل این کپسول‌‌زیستی توسط پرتابگر سلمان به ارتفاع ۱۳۰ کیلومتری پرتاب شد. این پرتاب موفقیت‌آمیز نخستین گام برای اعزام انسان به فضا محسوب می‌شود.