تاثیر ذرات ریزتر از ۲.۵ میکرون در افزایش مرگ‌ومیر‌های قلبی و عروقی

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا مطالعه‌ای که اخیراً توسط محققی به نام خانم یو سان (Yue Sun) از دانشگاه سیراکوز (Syracuse University) در آمریکا انجام شده است، فاکتور‌های محیطی مؤثر در نابرابری در میزان مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی در مناطق مختلف جغرافیایی را روشن می‌کند. این مطالعه که در ۱۷ نوامبر در ژورنال جمعیت و محیط زیست (Population and Environment) منتشر شده است، رابطه بین آلودگی هوا و مرگ و میر قلبی عروقی را با تمرکز بر مناطق روستایی و شهری بررسی می‌کند.

بیماری‌های قلبی عروقی در حال حاضر علت اصلی مرگ و میر درآمریکا است و میزان مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی به طور قابل توجهی در بین کانتی‌های (واحد تقسیمات کشوری در آمریکا معادل شهرستان در ایران) مختلف متفاوت است. تحقیقات قبلی اساساً این تفاوت‌ها را به تفاوت‌های جمعیتی، شرایط اجتماعی-اقتصادی، دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و رفتار‌های بهداشتی نسبت داده‌اند. با این حال، نقش آلودگی هوا در توضیح این نابرابری‌های جغرافیایی نامشخص باقی مانده است.

برای رفع این شکاف مطالعاتی، خانم یو سان داده‌های وضعیت کیفیت هوا در کانتی‌ها را از منابع متعدد ادغام کرد و از مدل‌های داده مکان‌نما برای بررسی ارتباط بین آلودگی هوا و میزان مرگ‌ومیر قلبی عروقی بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ استفاده کرد. این مطالعه نشان داد که غلظت‌های بالاتر ذرات ریزتر از ۲.۵ میکرون با افزایش نرخ مرگ و میر قلبی عروقی رابطه مستقیم دارد، حتی پس از در نظر گرفتن عوامل مهم در سطح کانتی، مانند ترکیب اجتماعی-اقتصادی و نژادی/قومی.

ذره ریزتر از ۲.۵ میکرون که در زبان انگلیسی به شکل پی‌ام ۲.۵ (PM ۲.۵) نوشته می‌شود به ذراتی اطلاق می‌شود که قطر آن‌ها ۲.۵ میکرون (میکرومتر) یا کوچکتر از آن باشد. برای تصور بهتر، جالب است بدانید که ضخامت متوسط تار موی یک انسان حدود ۵۰ میکرون است: یعنی قطر ذرات ریزتر از ۲.۵ میکرون حدود ۲۰ برابر کمتر از ضخامت متوسط تار موی یک انسان است.

علاوه بر این، این مطالعه نشان داد که ارتباط بین غلظت ذرات ریزتر از ۲.۵ میکرون و مرگ و میر قلبی عروقی در مناطق روستایی در مقایسه با مناطق شهری قوی‌تر بود. در حالی که داده‌ها نشان می‌دهند غلظت ذرات ریزتر از ۲.۵ میکرون در مناطق شهری بیش‌تر از مناطق روستایی است، اما رابطه این ذرات با مرگ و میر‌های قلبی عروقی در مناطق روستایی بیشتر است.

این یافته‌ها بر اهمیت کیفیت هوا در کاهش شدت مشکلات قلبی عروقی در آمریکا تأکید می‌کند. با کاهش سطح غلظت ذرات ریزتر از ۲.۵ میکرون، نه تنها می‌توان نابرابری‌های جغرافیایی در مرگ‌های قلبی عروقی را کاهش داد، بلکه تاوانی که جمعیت روستایی می‌پردازد را نیز کاهش داد.

پیامد‌های این تحقیق قابل توجه است، زیرا اهمیت پرداختن به آلودگی هوا به عنوان یک عامل کلیدی در کاهش میزان مرگ‌های قلبی عروقی و ارتقای برابری سلامت در مناطق مختلف را برجسته می‌کند. با اجرای استراتژی‌های مؤثر برای بهبود کیفیت هوا، سیاست‌گذاران و مقامات بهداشت عمومی می‌توانند گام‌های مهمی در کاهش تأثیر مرگ‌های قلبی عروقی بر جوامع مختلف شهری و روستایی بردارند.

در نتیجه، مطالعه یو سان بر نقش حیاتی آلودگی هوا در کمک به نابرابری‌های جغرافیایی در مرگ و میر بیماری‌های قلبی عروقی تاکید می‌کند. این یافته‌ها بر نیاز به مداخلات هدفمند برای کاهش غلظت PM ۲.۵ و بهبود کیفیت هوا، به ویژه در مناطق روستایی، برای کاهش بار CVD و تضمین نتایج سلامت بهتر برای همه تاکید می‌کند.