مشکل برقیسازی موتورسیکلتها در تهران چیست؟
سیدمحمدمهدی میرزاییقمی مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا درباره سرانجام ماجرای تزریق موتورسیکلتهای برقی به شهر تهران اعلام کرد: بالغ بر یک دهه است که موضوع برقیسازی نه تنها در تهران بلکه در کشور مطرح بوده است. دولتهای مختلف موضوع را پیگیری کردند و در ادوار گذشته این موضوع در حد شعار نبود؛ اما بهرغم اینکه دنبال این موضوع بودند برقیسازی اجرایی نشد.
وی افزود: در بدو امر سند آسیبشناسی این موضوع را به منظور شناسایی موانع پیش روی برقی سازی کلانشهرها و کشور تهیه کردیم؛ البته این قضیه به یک سال و نیم گذشته برمیگردد.
میرزایی قمی با اشاره به چالشهای پیش روی برقیسازی در ادوار گذشته عنوان کرد: بر اساس این سند به چند چالش اصلی رسیدیم؛ یکی از این مسائل قیمت موتورهای برقی بود که نسبت به مشابه بنزینی دو تا سه برابر بود.
مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران ادامه داد: بحث دوم باتری موتورهای برقی بود که بسته به نوع موتور بین ۴۰ تا ۶۰ درصد هزینه تمام شده هر موتور مربوط به باتری آن بود. عمرمفید باتریهای این موتورهای برقی از چالشهای دیگر بود که بر اساس نوع استفاده به صورت متوسط سه سال در نظر گرفته میشد. مالک باید بعد از سه سال ۵۰ درصد از قیمت روز موتور سیکلت را برای خرید باتری جدید اختصاص میداد.
وی با اشاره به دیگر چالشهای استفاده از موتورهای برقی اذعان کرد: بحث بعدی میزان پیمایش محدودی بود که راکب با یک مرتبه شارژ میتوانست انجام بدهد. موتورهای کار جاری در تهران روزانه ۸۰ تا ۹۰ کیلومتر پیمایش دارند؛ قاعدتاً باید موتوری انتخاب میشد که با یکبار شارژ توانایی پیمایش به طور متوسط ۷۰ کیلومتر را داشته باشد.
میرزاییقمی اضافه کرد: موضوع دیگر بحث فراهم ساختن زیرساختهای مورد نیاز شارژ موتورهای برقی بود. کسی که از محل این موتور درآمدزایی میکند، نمیتواند معطل جایگاه شارژ بماند. با توجه به اینکه در گذشته زیرساخت شارژ در سطح شهر موجود نبود از این جهت لازم بود زیرساختهای آن حتماً در سطح شهر تهران دیده شود.
مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران با بیان اینکه چالش دیگر، زمان شارژ موتورها بود که در صورت وجود زیرساختها زمان شارژ موضوع مهمی است، خاطرنشان کرد: فست شارژ بودن یا نرمال شارژ بودن از جمله نکات مهمی است که باید بررسی شود. به صورت متوسط این جایگاهها اگر نرمال شارژ باشند، شارژ موتور بین ۶ تا ۷ ساعت زمان میبرد و اگر فست شارژ باشد بین ۴۵ دقیقه تا یک ساعت زمان، صرف شارژ موتور خواهد شد.
وی با اشاره به اینکه در نهایت با بررسی گروههای هدف به یک مدل باتری برای موتورهای برقی رسیدیم، بیان کرد: زمان شارژ موتور برقیها برای کسی که به واسطه همین وسیله کسب روزی میکند مهم خواهد بود. گروههای هدف به صورت دقیق در گذشته شناسایی نشده بودند و بعد از بررسیهای انجام شده نهایتاً به طرح سوآپ رسیدیم.
به گفته میرزایی قمی گروههای هدف برای اجرای این طرح موتورهای کار بودند که در کنار بیشترین پیمایش، بیشترین نمود و انتشار آلایندگی در سطح شهر را دارند.
انتهای پیام/