کشف سیاره‌ای که از ستاره‌اش بزرگ‌تر است

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از رویترز، ستارشناسان به طور معمول سیستم‌های ستاره‌ای پیدا می‌کنند که دارای یک ستاره مرکزی و یک یا چند سیاره هستند که به طور متعادل و به دور از ستاره  اصلی می‌چرخند، اما در برخی موارد، مشاهده شده است که سیاره‌ها به نسبت جرم ستاره در مدار خود، بیش از حد حجم دارند و همین موضوع منجر به سوالات بسیاری درباره شکل‌گیری و تکامل این سیستم‌ها می‌شود.

اخیراً یک گروه از دانشمندان مشاهده کرده‌اند که یک سیاره در یک سیستم ستاره‌ای بسیار بزرگتر از ستاره مرکزی خود است. این سیاره به قدری جرم دارد که به طور نظری نباید در مدار خود می‌ماند و طبیعتا باید سقوط می‌کرد. این مشاهده منحصر به فرد و غیرمنتظره است و سوالاتی بر مبنای آن پیش می‌آید که چگونه چنین سیستمی شکل گرفته است و چه رخداد‌هایی در گذشته این شرایط را ایجاد کرده است؟

با این حال، مشاهده‌هایی نظیر این به دانشمندان کمک می‌کند تا بهتر فهمیده، که چگونه سیستم‌های ستاره‌ای شکل می‌گیرند و چگونه سیارات به دور از ستاره‌شان در مدار می‌چرخند. این مطالعات می‌تواند به ما کمک کند تا فرآیند تکامل و تشکیل سیارات در کهکشان راه شیری را بهتر بفهمیم و درک ما از جهان کیهانی را گسترش دهد.

رایج‌ترین نوع ستاره کهکشان راه شیری کوتوله قرمز نام دارد و بسیار کوچکتر و کم نورتر از خورشید است و اینطور تصور می‌شد که این‌ها یا به اندازه کافی بزرگ نیستند تا سیاره‌هایی بسیار بزرگتر از زمین را میزبانی کنند، اما کشف سیاره‌ای با جرم حداقل ۱۳ برابر زمین که به دور یک کوتوله قرمز که تنها ۱۱ درصد جرم خورشید است، می‌چرخد، ستاره شناسان را به بررسی نظریه شکل گیری سیاره‌ای که این نوع رایج از ستاره‌ها را شامل می‌شود، سوق داد.
 براساس محاسبات صورت گرفته، نسبت جرمی این سیاره به ستاره‌اش بیش از ۱۰۰ برابر بیشتر از زمین و خورشید است.

دانشمندان این پروژه می‌گویند: ما سیاره‌ای را کشف کردیم که برای ستاره‌اش بیش از حد پرجرم است.

این ستاره که «ال اچ اس ۳۱۵۴» (LHS ۳۱۵۴) نام دارد، نسبتاً به ما نزدیک است و حدود ۵۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. یک سال نوری مسافتی است که نور در یک سال طی می‌کند و مقصود از آن ۵. ج تریلیون مایل (۹.۵ تریلیون کیلومتر) است.

خورشید تقریباً هزار برابر درخشان‌تر از این ستاره است.

گودموندور استفانسون، اخترشناس دانشگاه پرینستون و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: این سیاره با توجه به شرایطی که در ساختار آن وجود دارد و با تمام پ یده‌های عجیبی که رقم زده حتما یک سیاره است و نمی‌توان آن را ستاره دانست.

این سیاره که «ال اچ اس ۳۱۵۴ بی»  نام دارد، در حدود ۲.۳ درصد از فاصله مداری زمین از خورشید می‌چرخد و هر ۳.۷ روز نیز یک بار به دور ستاره خود می‌چرخد. این سیاره حتی از درونی‌ترین سیاره منظومه شمسی، عطارد، به خورشید بسیار نزدیکتر است.