نقش مادران در نامه‌های اسرا پررنگ است/ سرهنگی: با ۳۰ میلیون تومان ۱۲ هزار نامه جمع کردم

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، دومین نشست «روایت پنهان؛ واکاوی نامه‌های دوران اسارت» شب گذشته، ششم آذر ماه با حضور مرتضی سرهنگی مدیر دفتر ادبیات پایداری، ساسان ناطق مدیر دفتر هنر و ادبیات اسارت، احمد یوسف‌زاده نویسنده، ابراهیم اکبری‌دیزگاه نویسنده، معصومه آباد نویسنده و جمعی از اسرای دوران دفاع مقدس در حوزه هنری برگزار شد.

در ابتدای این نشست ساسان ناطق به اتفاقات صورت گرفته در سرزمین‌های اشغالی اشاره کرد و گفت: بزرگ‌ترین زندان جهان توسط صهیونیست‌ها ایجاد شده است.

مدیر دفتر هنر و ادبیات اسارت درباره ویژگی نامه‌های تبادل شده دوران اسارت گفت: نامه‌های اسرا دنیایی پُر از غصه، امید و ترس را به‌همراه دارند. چشم‌به راه بودن خیلی سخت است و نامه به این موضوع دامن می‌زند. حجم بار روحی نامه‌های دوران اسارت بر دوش پدران و مادران بوده است و البته این نامه‌ها موجب انتظار بیشتر خانواده‌ها می‌شد. نقش مادران در نامه‌های اسرا پررنگ است.

در ادامه، معصومه آباد نویسنده با قرائت یکی از نامه‌های دوران اسارت خود گفت: نامه‌های دوران اسارت حامل عشق، ایمان، محبت و صبر بودند و حکایت و روایت‌های زیادی از دل آن‌ها بیرون می‌آید که می‌تواند دست‌مایه تولید فیلم و نگارش کتاب‌های زیادی شود.

وی با تاکید براینکه نامه‌های دوران اسارت حاوی تمام لحظات، احساس، عواطف و زندگی بود و یک حیات دوباره به زندانیان می‌داد، تصریح کرد: اولین نامه من با دو کلمه‌ی «من زنده‌ام» نگارش شد و به ایران ارسال شد.

آباد به نامه‌های نوشته شده دوران اسارت خودت پرداخت و با بیان اينکه من در مدت اسارت ۳۵۰ نامه داشتم، گفت: من هرجا کاغذ پیدا می‌کردم برای خانواده نامه می‌نوشتم؛ چندین‌بار نامه‌های مادرم را می‌خواندم و بخاطر همین نامه‌ها را حفظ می‌شدم.

سپس مرتضی سرهنگی سخنران دیگرگفت: من با ۳۰ میلیون تومان ۱۲ هزار نامه جمع کردم. از خانم افراز شنیده بودم که از اسرا ۱۰ میلیون نامه داریم که ۱۰ میلیون سند محکم می‌باشند و هرچه سراغ می‌گرفتم این نامه‌ها کجاست، نبود. می‌دانستم این نامه‌ها یک منبع مطالعاتی خواهند بود اما نمی‌دانستم دامنه مطالعاتی آن این‌قدر گسترده‌ خواهد بود. شاید حدود ۱۰ سالی است این نامه‌ها جمع شده است و این نامه‌ها در حال تجزیه و بازخوانی است.

سپس، ابراهیم اکبری دیزگاه با بیان اینکه درباره نامه اسرا فکر می‌کردم با یک‌سری مطالب یک‌نواخت وکلیشه‌ای روبرو خواهم بود، گفت: نامه‌های اسارت نکاتی دارند و مطالعه این نامه‌ها چند هفته من را مشغول کرد. به‌نظرم می‌توان این نامه‌ها را دستاوردی برای فرهنگ، ادبیات و انسان ایرانی دانست.

وی با تاکید براینکه من زنده‌ترین متن‌های عمرم را در نامه‌های اسارت معصومه آباد مطالعه کردم، افزود: انسان از طریق چهار وجود خارجی، ذهنی، لفظی و کتبی نمود پیدا می‌کند. در این نامه‌ها یک اتحاد صورت گرفته است و وجود خارجی با وجود کتبی یکی شده است. خانواده و اسیری که نامه می‌نویسند برای انتقال حالشان در واقع کلمه می‌شوند تا به طرف مقابل این پیام را بدهند که «من زنده‌ام» و بیایید زندگی کنیم لذا این نامه‌ها سرشار از زندگی است.