مقابله با نگرش چندفرزندی چه خطراتی برای جامعه دارد؟
خبرگزاری علم و فناوری آنا ـ حسین بوذری؛ در دوران امپراطوری رسانه‌ای که اغلب تحت تأثیر فرهنگ‌پذیری از غرب قرار دارد و رسانه‌های غربی با استفاده از امکانات درصدد دوری خانواده‌ها از قداست و استحکام دارند، نقش والدین در راستای مقابله با این جریان بسیار اهمیت دارد.
فرهنگ غرب بر این موضوع متمرکز است که خانواده‌ها را از ازدواج و داشتن فرزند بازدارد و در این مسیر به شگردهای منفی و بازدارنده پناه برده و تلاش می‌کند با بهره‌گیری از رویکردهای غیراخلاقی و بعضاً فاقد اصالت خانوادگی ازجمله «ازدواج سفید» ازدواج قانونی و تشکیل خانواده را تحت تأثیر قرار دهد، به همین دلیل است که تولد کودکان نامشروع در برخی کشورهای غربی رواج دارد.
بنابراین رسانه‌های غربی در راستای تحت تأثیر قراردادن کودکان و سوق دادن آنان به سمت اعمال غیراخلاقی از کودکی روی ذهن‌شان کار می‌کنند تا در بزرگسالی، این کودکان را تحت اختیار خود بگیرند و تمرکز اصلی غرب روی ایران است.
از سویی والدین نقش بسیار پررنگ‌تری در این زمینه دارند و آموزش و پرورش هم باید همگام با دستگاه‌های مرتبط برای مقابله با دسیسه‌های غرب گام‌های مؤثرتری بردارند، خط قرمز دشمن در این زمینه «تربیت صحیح کودکان» است و باید با استفاده از روش‌های پیشگیرانه کودکان را به طور صحیح آموزش داد و نقشه‌های دشمن را در این راستا خنثی کرد.
خبرنگار آنا در راستای بررسی شیوه صحیح تربیت فرزندان در دوران امپراطوری رسانه‌ای غرب گفت‌و‌گویی را با سیدا جوکار فارغ‌التحصیل رشته روانشناسی ترتیب داده است که در پی می‌آید:
شناخت و اشراف از خواسته‌های طبیعی کودک مهم است
آنا: امروز اکثر خانواده‌ها در راستای تربیت صحیح فرزندان به‌خصوص در دوران امپراطوری رسانه و تکنولوژی در دنیا تلاش می‌کنند، مهم‌ترین گام در مسیر تربیت صحیح فرزندان چیست؟
جوکار: مهم‌ترین موضوع در این زمینه به تربیت کودک بازمی‌گردد؛ شناخت و اشراف دقیق از وضعیت موجود و خواسته‌های طبیعی کودک مهم‌ترین مسئله است. نمی‌‌توان دور کودک دیوار کشید و او را در دنیای فکری و ذهنی والدین محصور کرد.
از سویی نباید کودکان را در فضای پیچیده و کمتر شناخته‌شده رها کرد. مواظبت، مراقب و گاهی همدلی و همراهی بهترین جایگزین سیستم پاداش و تنبیه گذشته است و این نیاز به پیش‌آگاهی‌هایی دارد که قبل از والدشدن باید آموزش دقیق و صحیح داده شود.
آنا: برخی اینگونه وانمود می‌کنند که مادران نقش اصلی را در تربیت فرزندان برعهده دارند، چراکه پدر‌ها بیشتر در خارج از منزل هستند و نوعی بی‌تفاوتی نسبت به نقش پدر‌ها برای تربیت کودکان در جامعه مشاهده می‌شود، در نقد این محور چه نکاتی دارید؟
جوکار: این رویکرد و نوع نگاه به تربیت کودک از اساس غیرصحیح و خطر‌آفرین است، می‌شود گفت تلفیق غلطی از آموزه‌های سنتی و زندگی شهری امروزی است، در حالی که نقش پدر مانند گذشته نه می‌تواند و نه باید مردسالارانه باشد و نه با توجه به شرایط فعلی جامعه که بار مالی و تأمین معیشت در اکثر مواقع بر دوش پدر است و طبعاً زمان کمتری کنار و خدمت خانواده است و نقش پدر را در تربیت کودک نباید نادیده گرفت یا کمرنگ جلوه داد.
آنا: چرا در اغلب خانواده‌ها ارتباط پدر و فرزندی کمتر دیده می‌شود و آیا این مورد برای آینده کودکان خطرناک نیست؟
جوکار: این یک معضل جدی است و مانند بسیاری از دیگر معضلات ریشه در وضعیت اقتصادی و فرهنگی خانواده دارد. طبیعی است پدری که بیشتر وقت خود را صرف تأمین معیشت می‌کند وقت، حوصله و انگیزه کافی برای ارتباط و معاشرت با کودک خود را ندارد. عکس این موضوع نیز البته صادق است و گاهی این باور غلط که «پدر نان‌آور خانواده است» بهانه‌ای برای شانه خالی کردن در قبال مسئولیت سنگین تربیت کودک است.
سفارش به چندفرزندی در خانواده‌ها
آنا: شیوه تربیت چندفرزندی راحت‌تر یا ممکن است بر سطح کیفی تربیت فرزند تأثیر منفی بگذارد، برخی معتقدند این شیوه ممکن است به تبعیض تربیتی منجر شود، نظرتان چیست؟
جوکار: اگر مسئله اقتصادی خیلی دخیل نباشد با دلایل روانشناختی بسیاری می‌شود مدعی شد که چند فرزندی موجب می‌شود شیوه و نوع تربیت فرزندان از کیفیت و حتی کمّیّت بیشتری برخوردار باشد. کودک به جای تجربه تبعیض، رقابت و مهرطلبی در خارج از خانواده، آن را در بستر خانواده که محیط امن و آرام‌تری است تجربه می‌کند. بله ممکن است کودک از امتیازاتی محروم شود، اما در مقابل آنچه در بیرون از منزل به دست می‌آورد، ناچیز است.
آنا. فرزندان برخی خانواده‌ها با وجود تلاش، در مسیر متفاوت از سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی پای می‌گذارند، علت را چه می‌دانید؟
جوکار: کودک به واسطه درک ذاتی و طبیعی خود دنبال جذابیت، بازیگوشی، خلّاقیت و آزمون و خطاست. هرنوع نگاه و نگرشی علیه این طبیعت کودک باشد بدون تردید پس زده می‌شود. بهتر است به جای انگشت اشاره گرفتن به سمت کودک یا فرزندان، نگاهی نقادانه و جدی به آنچه که ما بزرگتر‌ها سبک زندگی اسلامی-ایرانی می‌خوانیم داشته باشیم
تردیدی وجود ندارد جامعه‌ای که دچار گسست عمیق در هویت فرهنگی و تاریخی‌اش شود، هیچ‌گاه نخواهد توانست جامعه‌ای سالم و پویا باشد و این وظیفه بزرگ‌ترهاست که بین شرایط موجود و گذشته پل بسازند.
آنا: چگونه می‌توان از آسیب‌های کنترل‌گری افراطی برخی خانواده‌ها برای فرزندان جلوگیری کرد؟
جوکار: پاسخ این سوال می‌تواند یک کلمه باشد: «آموزش»، مهم‌ترین مسئله کودکان احساس امنیت است و اگر خانواده با کنترل‌گری و هرگونه رفتار افراطی یا تفریطی نتواند چنین محیطی را مهیا کند کودک دچار آسیب‌های جدی می‌شود که تا بزرگسالی نیز دامنگیر او خواهد بود.
اما از آنجا که در حالت عادی هیچ والدی دوست ندارد فرزندش با تنش و آسیب بزرگ شود، تنها فقدان آموزش درست و اصولی است که چنین وضعیتی را پیش می‌آورد.
انتهای پیام/