چرا کشورهای اسلامی روابط اقتصادی با صهیونیست‌ها را متوقف نمی‌کنند؟
گروه سیاست و جهان خبرگزاری علم و فناوری آنا- سعید امینی؛ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی روز گذشته در جریان بازدید از آخرین دستاوردهای نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای چندمین بار بر ضرورت قطع همکاری‌های اقتصادی دولت‌های مسلمان با رژیم صهیونیستی تأکید کردند.
ایشان از دولت‌های اسلامی خواستند شریان و جریان حیاتی رژیم صهیونیستی را قطع و مانع رسیدن انرژی و کالا به این رژیم شوند؛ اما تا به امروز دولت‌های اسلامی از انجام این اقدام مهم سر باز زده‌اند و تمایلی برای قطع صادرات انرژی به رژیم صهیونیستی از خود نشان نمی‌دهند.
ثمانه اکوان کارشناس مسائل منطقه در گفت‌وگو با خبرنگار سیاست و جهان خبرگزاری علم و فناوری آنا، درباره چرایی این موضوع گفت: اولین موضوعی که باعث می‌شود دولت‌های اسلامی در انجام این وظیفه مهم ناتوان باشند، این است که اغلب این‌ها از استقلال کافی برخوردار نیستند و به عبارت بهتر میزان وابستگی‌شان به کشورهای غربی به‌ویژه ایالات‌متحده به‌شدت زیاد است.
وی با اشاره به اینکه درواقع برخی از کشورهای اسلامی از واکنش‌های احتمالی آمریکا هراس دارند و نمی‌خواهند ریسک مواجهه با آن را بپذیرند، افزود: موضوع دیگر ریشه در منافع اقتصادی و سیاسی آن‌ها دارد.
اکوان اظهار کرد: منافع به قدری برای این کشورها حائز اهمیت است که حاضرند هویت اسلامی و دینی خود را انکار و چشمان خود را روی جنایت‌ها و ظلم‌هایی که علیه مردم مظلوم غزه می‌رود، ببندند و از آن بگذرند.
کارشناس مسائل منطقه تصریح کرد: سیاست ایجاد تشتت و تفرقه میان کشورهای اسلامی از سوی آمریکا رهبری می‌شود و آمریکا با پیگیری و اجرای جدی این سیاست اجازه نمی‌دهد که کشورهای اسلامی در این خصوص تصمیم قطعی اتخاذ کنند.
وی مانع دیگر در این رابطه را اختلاف برخی کشورهای اسلامی با اخوان المسلمین و حماس دانست و تاکید کرد: برخی از کشورهای اسلامی؛ نابودی حماس را پیگیری می‌کنند و به همین دلیل در پشت پرده خواستار ادامه حملات رژیم صهیونیستی به غزه هستند و چشمان خود را به روی جنایت‌های این رژیم بسته‌اند.
اکوان یادآور شد: در اجلاس سازمان کنفرانس اسلامی 57 کشور به‌طور غیررسمی با پیشنهاد ایران در خصوص تحریم رژیم صهیونیستی موافقت شد.
این کارشناس مسائل منطقه ای پیشنهاد کرد که دولت‌های حامی مردم فلسطین دیگر منتظر برگزاری اجلاس‌های چنینی و انتشار بیانیه‌های مصنوعی و تشریفاتی نمانند و بیشتر به سمت انجام مذاکرات دوجانبه و چندجانبه با کشورهای مستقل اسلامی به‌ویژه اندونزی و مالزی که تاکنون واکنش‌های خیلی تندی علیه اسرائیل نشان داده‌اند، بروند.
اکوان بر ضرورت اهمیت ادامه دیپلماسی میان ایران و دیگر کشورهای اسلامی تأکید کرد و گفت: با دیپلماسی می‌توان به کشورهای اسلامی فشار وارد و آن‌ها را وادار کرد که سیاست‌های جدی‌تری را در قبال اسرائیل در پیش بگیرند یا حداقل اینکه از ارتباطاتشان با ایالات‌متحده استفاده و از طریق انجام لابی‌ها، آمریکا را تحت‌فشار بگذارند.
وی ادامه داد: سید حسن نصرالله اخیراً هم اعلام کرده که از کشورهای اسلامی ناامید نخواهد شد و صبر می‌کند تا آن‌ها اقدام اساسی را انجام دهند ولی به نظر می‌رسد این امیدواری فعلاً محقق نشده و یک تصمیم مشخص را در پی نداشته است.
اکوان افزود: در شرایط کنونی بهترین راه این است که دیپلماسی ایران از این هم فعال‌تر شود و فشار اصلی را به آمریکا و متحدین اصلی‌اش وارد کند؛ زیرا همین فشارها بود که منجر به پذیرش قطعنامه هرچند ضعیف سازمان ملل شد و نباید اجازه داد ادامه جنایت‌های رژیم صهیونیستی عادی شود.
این کارشناس مسائل منطقه معتقد است که کشورهای عرب منطقه دچار نوعی سردرگمی شده‌اند و آن‌هم ناشی از سردرگمی رژیم صهیونیستی برای آینده غزه است و در این رابطه گفت: صهیونیست‌ها یک‌بار اعلام می‌کنند که می‌خواهند کنترل نوار غزه را به دست تشکیلات خودگردان بسپارند؛ اما چند روز بعد آن را انکار می‌کنند و می‌گویند می‌خواهند به کشورهایی مانند مصر یا عربستان بسپارند.
وی تصریح کرد: البته اسرائیل به دنبال اشغال کامل غزه بود؛ اما چون با فشار آمریکا و افکار عمومی جهان مواجه شد از آن عقب‌نشینی کرد.
اکوان گفت: اعراب به همین دلیل سردرگم هستند؛ زیرا از یک‌طرف خوشحال‌اند که شاید اداره امور غزه به آن‌ها سپرده شود و از طرف دیگر می‌بینند رژیم صهیونیستی برنامه‌های دیگری دارد.
وی تأکید کرد: کشورهای عرب منطقه به‌نوعی گرفتار شده‌اند و نمی‌دانند باید چه کنند، چون از طرفی بعد از پایان جنگ می‌خواهند پروژه عادی‌سازی روابط با اسرائیل را دنبال کنند و از طرف دیگر هم نسبت به آینده غزه نگران‌اند.
انتهای پیام/